Λαϊκισμός Κριτήριο Αξιολόγησης
Ελληνική Παιδεία: θύμα(;) του λαϊκισμού…
Τα αποτελέσματα δείχνουν πολύ μεγάλα ποσοστά αποτυχίας στις εξετάσεις της Α’ Λυκείου και όσοι ζούνε στον κόσμο τους, αγνοώντας την πραγματικότητα, πέφτουν από τα σύννεφα. Όμως, για εμάς που ζούμε καθημερινά και για πολλά χρόνια σ’ αυτόν τον χώρο, δεν υπάρχει καμία απολύτως έκπληξη… Υπάρχει μία απλή επιβεβαίωση αυτών που βιώνουμε καθημερινά, μέσα και έξω από τις αίθουσες.
Δυστυχώς, ο λαϊκισμός ζει και βασιλεύει !Οι μεγαλύτεροι από εμάς θυμόμαστε ακόμα το σύνθημα “όχι φραγμοί στη μόρφωση”, που κυριάρχησε στα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση του 1974, όταν αποκτήσαμε επιτέλους το δικαίωμα να διαδηλώνουμε και να εκφράζουμε ελεύθερα τις απόψεις μας. Η συνέχεια απέδειξε ότι δεν είχαμε την ωριμότητα να διαχειριστούμε σωστά και προς όφελος της κοινωνίας τις ελευθερίες μας… Αποδείχτηκε ότι η δημοκρατία είναι δύσκολο πολίτευμα, όταν οι πολίτες και οι εκπρόσωποι των πολιτών δεν μπορούν ή δεν θέλουν να διακρίνουν ανάμεσα στο χρήσιμο και στο αρεστό.
Το έλλειμμα παιδείας είναι τεράστιο και του αναλογεί μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα μας. Μπορεί να έχει αυξηθεί σε υπερβολικό βαθμό ο αριθμός των πτυχιούχων της ανώτερης και της ανώτατης εκπαιδευτικής βαθμίδας, αλλά αυτό δεν έχει το αντίκρισμα που θα έπρεπε να έχει στην οικονομία και στην κοινωνία μας. Γέμισαν οι πόλεις της Ελλάδας με σχολές, που κοστίζουν πολλά και προσφέρουν ελάχιστα, πέφτουν από τα σύννεφα αλλά κανένας δεν έχει τα κότσια να αναλάβει την ευθύνη και να προχωρήσει στις δραστικές τομές που απαιτούνται. Όποιους κατά καιρούς τόλμησαν, να κάνουν κάτι προς αυτή την κατεύθυνση, τους… έφαγε το σκοτάδι, αφού τα οργανωμένα συμφέροντα ύψωσαν ανυπέρβλητα τείχη μπροστά τους και κατάφεραν να τους στείλουν στα σπίτια τους.
Μολονότι είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, δεν μπορώ να έχω καμία αισιοδοξία βλέποντας όσα συμβαίνουν γύρω μας. Οι υπουργοί μασάνε τα λόγια τους και καταφεύγουν σε ημίμετρα, η αντιπολίτευση προτείνει να… κόψουμε το κεφάλι για να μην πονάει, οι εκπαιδευτικοί αρνούνται την αξιολόγηση του έργου τους, οι μαθητές διαμαρτύρονται επειδή αυξάνονται οι απαιτήσεις του σχολείου και οι γονείς αγωνιούν και θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά τους, αλλά ακολουθούν συχνά την ίδια τακτική με τις διοικήσεις πολλών αθλητικών σωματείων, που φορτώνουν όλες τις ευθύνες για τα αρνητικά αποτελέσματα στους προπονητές και… χαϊδεύουν τους παίχτες.
Διαβάσαμε και ακούσαμε ότι υπήρξαν περιπτώσεις στις οποίες οι καθηγητές βοηθούσαν τους μαθητές, κατά τη διάρκεια της εξέτασης, για να βελτιώσουν την εικόνα των αποτελεσμάτων. Διαβάσαμε ότι κάποιο μεγάλο ιδιωτικό σχολείο της πρωτεύουσας έστειλε στο Υπουργείο Παιδείας διαφορετικό πρόγραμμα από αυτό που έδωσε στους μαθητές του, για να παίρνει τα θέματα από την “Τράπεζα Θεμάτων” νωρίτερα και να τα διδάσκει στους μαθητές, πριν αυτοί κληθούν να εξεταστούν σ’ αυτά. Προσωπικά, δεν νιώθω καμία απολύτως έκπληξη για αυτή τη φαρσοκωμωδία… στην Ελλάδα ζούμε και όλα είναι πιθανά!
Φυσικά και υπάρχουν λύσεις, αλλά για να τις εφαρμόσουμε πρέπει πρώτα να τις αποδεχτούμε και μετά να τις υποστηρίξουμε. Όσο θα μας ενοχλούν οι παρανομίες των άλλων, αλλά όχι και οι δικές μας, δεν έχουμε καμία ελπίδα ότι το αύριο θα είναι καλύτερο απ’ το σήμερα. Αν υποθέσουμε ότι ο υπουργός Παιδείας έβγαινε να εξαγγείλει την καθιέρωση εισαγωγικών εξετάσεων από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, από το Γυμνάσιο στο Λύκειο και προαγωγικές εξετάσεις με κοινά θέματα για όλες τις τάξεις του Λυκείου στα βασικά μαθήματα, είναι σίγουρο ότι θα έπεφταν σχεδόν όλοι να τον… φάνε, ακόμα και πολλοί από αυτούς που εμφανίζονται ως φανατικοί υπέρμαχοι της αξιοκρατίας.
Αν συνεχίσουμε να κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλά μας, αν δεν αρχίσουμε να σπάζουμε ένα-ένα τα πολλά αποστήματα που έχουν συσσωρευτεί στην κοινωνία μας, το μέλλον μας προδιαγράφεται με πολύ μελανά χρώματα. Η αλήθεια μπορεί να στεναχώρησε πολλούς… δεν έβλαψε ποτέ κανέναν !
Πετσέτας Δημήτρης Ε. (Άρθρο διασκευασμένο από την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»)