Λατινικά  Ενότητα 4

Τα Ήθη των Αρχαίων Ρωμαίων

Μετάφραση σε αντιστοίχιση

apud: πρόθεση (+ αιτιατική) = σε, δίπλα σε.

antiquos: αιτιατική πληθ., αρσ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. antiquus, –a, –um = αρχαίος.

Romanos: αιτιατική πληθ. του ουσ. Romanus, Romani (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ρωμαίος.

concordia: ονομαστική ενικ. του ουσ. concordia, concordiae (θηλ. α΄ κλ.) = η ομόνοια. [Ως αφηρημένη έννοια στον πληθ. το ουσ. δεν είναι εύχρηστο.]

maxima: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. maximus, –a, –um = πάρα πολύ μεγάλος, μέγιστος. [Είναι υπερθετικός βαθμός του επιθ. της β΄ κλ. magnus, –a, –um = μεγάλος. ΣΥΓΚΡ.: maior, maior, maius.]

sed: αντιθετικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = αλλά.

avaritia: ονομαστική ενικ. του ουσ. avaritia, avaritiae (θηλ. α΄ κλ.) = η πλεονεξία.

[Ως αφηρημένη έννοια στον πληθ. το ουσ. δεν είναι εύχρηστο και παίρνει τη σημασία «τα είδη της πλεονεξίας».]

minima: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. minimus, –a, –um = ελάχιστος. [Είναι υπερθετικός βαθμός του επιθ. της β΄ κλ. parvus, –a, –um = μικρός. ΣΥΓΚΡ.: minor, minor, minus.]

erat: γ΄ ενικ. οριστικής παρατατικού του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι· εδώ: υπάρχω.

Romani: ονομαστική πληθ. του ουσ. Romanus, Romani (αρσ. β΄ κλ.) = ο Ρωμαίος.

in: πρόθεση (+ αφαιρετική) = σε.

suppliciis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. supplicia, suppliciorum (ουδ. β΄ κλ.) = η λατρεία. [Ενικ.: supplicium, supplicii / supplici = τιμωρία (ετερόσημο).]

deorum: γενική πληθ. του ουσ. deus, dei (αρσ. β΄ κλ.) = ο θεός.

magnifici: ονομαστική πληθ., αρσ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. magnificus, –a, –um

= γενναιόδωρος. ΣΥΓΚΡ.: magnificentior, -ior, -ius. ΥΠΕΡΘ.: magnificentissimus, -a, um.]

domi: γενική ενικ. του ουσ. domus, domus (θηλ. δ΄ κλ.) = το σπίτι· εδώ: η ιδιωτική ζωή. parci: ονομαστική πληθ., αρσ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. parcus, –a, –um =φειδωλός.

erant: γ΄ πληθ. οριστικής παρατατικού του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

iustitia: αφαιρετική ενικ. του ουσ. iustitia, iustitiae (θηλ. α΄ κλ.) = η δικαιοσύνη.

inter: πρόθεση (+ αιτιατική) = ανάμεσα σε, μεταξύ.

se: αιτιατική ενικ. του γ΄ προσ. της προσωπικής αντων.

certabant: γ΄ πληθ. οριστικής παρατατικού ενεργ. φων. του ρήμ. certo, certavi, certatum, certare (1) = συναγωνίζομαι.

patriam: αιτιατική ενικ. του ουσ. patria, patriae (θηλ. α΄ κλ.) = η πατρίδα.

curabant: γ΄ πληθ. οριστικής παρατατικού ενεργ. φων. του ρήμ. curo, curavi, curatum, curare (1) = φροντίζω.

in: πρόθεση (+ αφαιρετική) = σε.

bello: αφαιρετική ενικ. του ουσ. bellum, belli (ουδ. β΄ κλ.) = ο πόλεμος.

pericula: αιτιατική πληθ. του ουσ. periculum, periculi (ουδ. β΄ κλ.) = ο κίνδυνος.

audacia: αφαιρετική ενικ. του ουσ. audacia, audaciae (θηλ. α΄ κλ.) = η τόλμη.

propulsabant: γ΄ πληθ. οριστικής παρατατικού ενεργ. φων. του ρήμ. propulso, propulsavi, propulsatum, propulsare (1) = απωθώ.

beneficiis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. beneficium, beneficii / benefici (ουδ. β΄ κλ.) = η ευεργεσία.

amicitias: αιτιατική πληθ. του ουσ. amicitia, amicitiae (θηλ. α΄ κλ.) = η φιλία· εδώ: = η συμμαχία.

parabant: γ΄ πληθ. οριστικής παρατατικού ενεργ. φων. του ρήμ. paro, paravi, paratum, parare (1) = ετοιμάζω, ετοιμάζομαι· εδώ = αποκτώ.

delecti: ονομαστική πληθ., αρσ. γένους, της μτχ. παρακειμένου παθητ. φων. Του ρήμ. deligo, delegi, delectum, deligere (3) = εκλέγω.

consultabant: γ΄ πληθ. οριστικής παρατατικού ενεργ. φων. του ρήμ. consulto, consultavi, consultatum, consultare (1) (+ δοτική προσωπική χαριστική) = φροντίζω για.

patriae: δοτική ενικ. του ουσ. patria, patriae (θηλ. α΄ κλ.) = η πατρίδα.

eis: δοτική πληθ., αρσ. γένους, της δεικτικής (ως επαναληπτικής) αντων. is, ea, id = αυτός, αυτή, αυτό.

corpus: ονομαστική ενικ. του ουσ. corpus, corporis (ουδ. γ΄ κλ.) = το σώμα.

ex: πρόθεση (+ αφαιρετική) = από.

annis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. annus, anni (αρσ. β΄ κλ.) = ο χρόνος, το έτος.

infirmum: ονομαστική ενικ., ουδ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. infirmus, –a, –um = αδύναμος.

ingenium: ονομαστική ενικ. του ουσ. ingenium, ingenii / ingeni (ουδ. β΄ κλ.) = το πνεύμα.

propter: πρόθεση (+ αιτιατική) = εξαιτίας.

sapientiam: αιτιατική ενικ. του ουσ. sapientia, sapientiae (θηλ. α΄ κλ.) = η σοφία.

validum: ονομαστική ενικ., ουδ. γένους, του επιθ. της β΄ κλ. validus, –a, –um = δυνατός, ισχυρός.

erat: γ΄ ενικ. οριστικής παρατατικού του ρήμ. sum, fui, –, esse = είμαι.

Ουσιαστικά 

A΄ κλίση

Θηλυκά

amicitia, -ae

audacia,-ae

avaritia,-ae (δεν έχει πληθυντικό)

concordia, -ae (δεν έχει πληθυντικό)

iustitia,-ae

patria, -ae

sapientia,- ae

Β΄ κλίση

Αρσενικά

annus, -i

deus, -i

Romanus, -i

Ουδέτερα

bellum, -i

beneficium, -ii, (-i)

ingenium, -ii, (-i)

periculum, -i

supplicium, -ii (τιμωρία)

supplicia, -orun (λατρεία θεών)

Γ΄ κλίση

Ουδέτερα

corpus, -oris

Δ΄ κλίση

Θηλυκά

domus, -us

Παραθετικά Επιθέτων 

Β΄Κλίση

Αρχικοί Χρόνοι Ρημάτων

1. Apud antiquos Romanos concordia maxima. Κύρια πρόταση

erat: (ενν.) ρήμα, concordia: υποκείμενο, maxima: επιθετικός προσδιορισμός στο concordia, Apud Romanos: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου μεταφορικά στο erat, antiquos: επιθετικός προσδιορισμός στο Romanos.

2. avaritia minima erat. Κύρια πρόταση

erat: ρήμα, avaritia: υποκείμενο, minima: επιθετικός προσδιορισμός στο avaritia.

3. Romani in suppliciis deorum magnifici. Κύρια πρόταση

erant: (ενν.) ρήμα, Romani: υποκείμενο, magnifici: κατηγορούμενο στο Romani μέσω του erant, in suppliciis: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της κατάστασης ή της αναφοράς στο erant, deorum: γενική αντικειμενική στο suppliciis.

4. domi parci erant. Κύρια πρόταση

erant: ρήμα, Romani: (ενν.) υποκείμενο, parci: κατηγορούμενο στο Romani μέσω του erant, domi: επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου μεταφορικά στο erant.

5. Iustitia inter se certabant. Κύρια πρόταση

certabant: ρήμα, Romani: (ενν.) υποκείμενο, inter se: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της αλληλοπάθειας στο certabant, Iustitia: αφαιρετική της αναφοράς στο certabant.

6. patriam curabant. Κύρια πρόταση

curabant: ρήμα, Romani: (ενν.) υποκείμενο, patriam: αντικείμενο

7. In bello pericula audacia propulsabant. Κύρια πρόταση

propulsabant: ρήμα, Romani: (ενν.) υποκείμενο, pericula: αντικείμενο, In bello: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο propulsabant, audacia: αφαιρετική του τρόπου στο propulsabant.

8. beneficiis amicitias parabant. Κύρια πρόταση

parabant: ρήμα, Romani: (ενν.) υποκείμενο, amicitias: αντικείμενο, beneficiis: αφαιρετική του μέσου στο parabant.

9. Delecti consultabant patriae. Κύρια πρόταση

consultabant: ρήμα, Delecti: επιθετική μετοχή ως υποκείμενο, patriae: δοτική προσωπική χαριστική στο consultabant.

10. eis corpus ex annis infirmum. Κύρια πρόταση

erat: (ενν.) ρήμα, corpus: υποκείμενο, infirmum: κατηγορούμενο στο corpus μέσω του erat, eis: δοτική προσωπική κτητική στο erat, ex annis: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο erat.

11. ingenium propter sapientiam validum erat: Κύρια πρόταση

erat: ρήμα, ingenium: υποκείμενο, validum: κατηγορούμενο στο ingenium μέσω του erat, propter sapientiam: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο erat.

Για να μεταβείτε σε άλλη Ενότητα των Λατινικών Β’ Λυκείου, επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τον παρακάτω πίνακα:

Η ομάδα του filologika.gr 

Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν την προετοιμασία για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.