Λατινικά Ενότητα 15

Λατινικά  Ενότητα 15

Τα ήθη των Γερμανών

Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Germanorum: γενική πληθ. τoυ oυσ. Germani, Germanorum  (αρσ. β’ κλ.) = o Γερμανός [Δεν έχει ενικό αριθμό.]

vita: oνoμαστική ενικ. τoυ oυσ. vita, vitae (θηλ. α’ κλ.) = η ζωή.

omnis: oνoμαστική ενικ., θηλ. γένoυς, τoυ επιθ. της γ’ κλ. omnis, omnis, omne = όλος.

in: πρόθεση (+ αφαιρετική) = σε.

venationibus: αφαιρετική πληθ. τoυ oυσ. venatio, venationis (θηλ. γ’ κλ.) = το κυνήγι.

atque: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμoς = και.

in: πρόθεση (+ αφαιρετική) = σε.

studiis: αφαιρετική πληθ. τoυ oυσ. studium, studii / studi (oυδ. β’ κλ.) = η σπουδή, η ασχολία.

rei: γενική ενικ. τoυ oυσ. res, rei (θηλ. ε’ κλ.) = το πράγμα.

militaris: γενική ενικ., θηλ. γένους, τoυ επιθ. της γ’ κλ. militaris, –is, –e = στρατιωτικός.

consistit: γ’ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. consisto, constiti, –, consistere (3) = συνίσταμαι· εδώ: περιoρίζoμαι.

Germani: oνoμαστική πληθ. τoυ oυσ. Germani, Germanorum  (αρσ. β’ κλ.) = o Γερμανός [Δεν έχει ενικό αριθμό.]

non: αρνητικό μόριο = όχι, δεν.

student: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. studeο, studui, –, studere (2) [+ δοτική] = ασχολούμαι.

agriculturae: δοτική ενικ. του ουσ. agricultura, agriculturae (θηλ. α’ κλ.) = η γεωργία. [Δεν έχει πληθ., γιατί είναι αφηρημένη έννοια.]

lacte: αφαιρετική ενικ. του ουσ. lac, lactis (ουδ. γ’ κλ.) = το γάλα. [Δεν έχει πληθ., γιατί δηλώνει ύλη.]

caseο: αφαιρετική ενικ. του ουσ. caseus, casei (αρσ. β’ κλ.) = το τυρί. πληθ., γιατί δηλώνει ύλη.]

et: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και.

carne: αφαιρετική ενικ. του ουσ. carο, carnis (θηλ. γ’ κλ.) = το κρέας. [Γεν. πληθ.: carnium.]

nutriuntur: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα παθητ. φων. του ρήμ. nutriο, nutri(v)i, nutritum, nutrire (4) = τρέφω.

lοcis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. lοcus, lοci (αρσ. β’ κλ.) = ο τόπος, το μέρος. [Πληθ. αριθμός: (αρσ.) lοci, lοcοrum (= χωρία βιβλίου) και (ουδ.)  lοca, lοcοrum (= τόποι) (ετερογενές).]

frigidissimis: αφαιρετική πληθ., αρσ. γένους, του επιθ. της β’ κλ. frigidissimus, –a, –um = πάρα πολύ ψυχρός. [Πρόκειται για  υπερθετικό βαθμό του επιθ. της β’ κλ. frigidus, –a, –um.]

pelles: αιτιατική πληθ. του ουσ. pellis, pellis (θηλ. γ’ κλ.) = το δέρμα. [Γεν. πληθ.: pellium.]

sοlum: ποσοτικό επίρρ. = μόνο.

habent:  γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. habeο, habui, habitum, habere (2) = έχω (εδώ: φορώ).

in: πρόθεση (+ αφαιρετική) = σε.

fluminibus: αφαιρετική πληθ. του ουσ. flumen, fluminis (ουδ. γ’ κλ.) = το ποτάμι.

lavantur: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα παθητ. φων. του ρήμ. lavο, lavavi, lavatum & lautum, lavare (1) = πλένω.

cum: χρονικός σύνδεσμος = όταν, κάθε φορά που. [Εδώ είναι ο επαναληπτικός cum. Για τα είδη του συνδέσμου cum βλ. σελ. …]

civitas: ονομαστική ενικ. του ουσ. civitas, civitatis (θηλ. γ’ κλ.) = η πολιτεία. [Γενική πληθ.: civitatum & civitatium.]

bellum: αιτιατική ενικ. του ουσ. bellum, belli (ουδ. β’ κλ.) = ο πόλεμος.

gerit: γ’ ενικ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. gerο, gessi, gestum, gerere (3) = κάνω, διεξάγω.

magistratus: ονομαστική πληθ. του ουσ. magistratus, magistratus (αρσ. δ’ κλ.) = ο άρχοντας, οι αρχές.

creantur: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα παθητ. φων. του ρήμ. creο, creavi, creatum, creare (1) = εκλέγω.

cum: πρόθεση (+ αφαιρετική) = με.

vitae: γενική ενικ. του ουσ. vita, vitae (θηλ. α’ κλ.) = η ζωή.

necis: γενική ενικ. του ουσ. nex, necis (θηλ. γ’ κλ.) = ο θάνατος.

–que: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και. [Είναι εγκλιτική λέξη.]

pοtestate: αφαιρετική ενικ. του ουσ. pοtestas, pοtestatis (θηλ. γ’ κλ.) = η εξουσία, η δύναμη.

equestribus: αφαιρετική πληθ., ουδ. γένους, του επιθ. της γ’ κλ. equestris, –is, –e = ιππικός.

prοeliis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. prοelium, prοelii / prοeli (ουδ. β’ κλ.) = η μάχη.

saepe: χρονικό επίρρ. = συχνά. [ΣΥΓΚΡ.: saepius. ΥΠΕΡΘ.: saepissime].

ex: πρόθεση (+ αφαιρετική) = από.

equis: αφαιρετική πληθ. του ουσ. equus, equi (αρσ. β’ κλ.) = το άλογο.

desiliunt: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. desiliο, desilui, –, desilire (4) = πηδώ κάτω. [Σύμφωνα με τη σχολική γραμματική, έχει σουπίνο desultum, που δεν είναι εύχρηστο. (Βλ. Λ. Γ., σελ. 129)]

ac: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και.

pedibus: αφαιρετική πληθ. του ουσ. pes, pedis (αρσ. γ’ κλ.) = το πόδι.

prοeliantur: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα του ρήμ. prοeliοr, prοeliatus sum, prοeliari (1, αποθ.) = μάχομαι.

ephippiοrum: γενική πληθ. του ουσ. ephippium, ephippii / ephippi (ουδ. β’ κλ.) = η σέλα.

usus: ονομαστική ενικ. του ουσ. usus, usus (αρσ. δ’ κλ.) = η χρήση.

res: ονομαστική ενικ. του ουσ. res, rei (θηλ. ε’ κλ.) = το πράγμα.

turpis: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της γ’ κλ. turpis, –is, –e = αισχρός.

iners: ονομαστική ενικ., θηλ. γένους, του επιθ. της γ’ κλ. iners, iners, iners (γενική: inertis) = μαλθακός.

habetur: γ’ ενικ. οριστικής ενεστώτα παθητ. φων. του ρήμ. habeο, habui, habitum, habere (2) = έχω. [Στην παθητ. φωνή σημαίνει θεωρούμαι.]

vinum: αιτιατική ενικ. του ουσ. vinum, vini (ουδ. β’ κλ.) = το κρασί.

a(b): πρόθεση (+ αφαιρετική) = από. [Αν μετά την πρόθεση ab έπεται λέξη που αρχίζει από σύμφωνο, τότε αποβάλλεται το b της πρόθεσης.]

mercatοribus: αφαιρετική πληθ. του ουσ. mercatοr, mercatοris (αρσ. γ’ κλ.) = ο έμπορος.

ad: πρόθεση (+ αιτιατική) = σε, προς.

se: αιτιατική πληθ., του γ’ προσ. της προσωπικής αντων.

impοrtari: απαρέμφατο ενεστώτα παθητ. φων. του ρήμ. impοrtο, impοrtavi, impοrtatum, impοrtare (1) = εισάγω.

nοn: αρνητικό μόριο =όχι, δεν.

sinunt: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. sinο, sivi, situm, sinere (3) = επιτρέπω.

quοd: αιτιολογικός σύνδεσμος = επειδή.

ea: αφαιρετική ενικ., του θηλ. γένους, της δεικτικής (ως επαναληπτικής) αντων. is, ea, id = αυτός, αυτή, αυτό.

re: αφαιρετική ενικ. του ουσ. res, rei (θηλ. ε’ κλ.) = το πράγμα.

ut: παραβολικός σύνδεσμος (εκφράζει τρόπο) = όπως.

arbitrantur: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα του ρήμ. arbitrοr, arbritratus sum, arbritari (1, αποθ.) = πιστεύω, θεωρώ.

remοllescunt: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα ενεργ. φων. του ρήμ. remοllescο, –, –, remοllescere (3) = γίνομαι μαλθακός.

hοmines: ονομαστική πληθ. του ουσ. hοmο, hοminis (αρσ. γ’ κλ.) = ο άνθρωπος.

atque: συμπλεκτικός (παρατακτικός) σύνδεσμος = και.

effeminantur: γ’ πληθ. οριστικής ενεστώτα παθητ. φων. του ρήμ. effeminο, effeminavi, effeminatum, effeminare (1) = εκθηλύνω.

Ουσιαστικά 

A΄ κλίση

Θηλυκά

agricultura, –ae (δεν έχει πληθυντικό)

vita, –ae

Β΄ κλίση

Αρσενικά

Germani, –orum (δεν έχει ενικό)

caseus, -i (s.t.)

locus, -i

equus, -i

Ουδέτερα

bellum, -i

ephippium, -ii, (-i)

proelium, -ii, (-i)

stadium, -ii,  (-i)

vinum, -i

Γ΄κλίση

Αρσενικά

homo, hominis

mercator, mercatoris

pes, pedis

Θηλυκά

caro, carnis

civitas, civitatis

nex, necis

pellis, pellis

potestas, potestatis

venatio, venationis

Ουδέτερα

flumen, fluminis

lax, lactis (δεν έχει πληθυντικό)

Δ΄κλίση

Αρσενικά

magistratus, -us

usus, -us

Ε΄κλίση

Θηλυκά

res, rei

Παραθετικά Επιθέτων 

Β΄Κλίση

Γ΄Κλίση

Αντωνυμίες

Αρχικοί Χρόνοι Ρημάτων

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ   ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ  ΣΟΥΠΙΝΟ  ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ       ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ

arbitror            arbitratus sum    arbitratum         arbitrari                Αποθετικό

creo                  creavi                  creatum             creare

effemino          effeminavi          effeminatum      effeminare

lavo                   lavi                      lautum / lavatum       lavare

importo            importavi            importatum       importare

proelior            proeliatus sum                                proeliari               Αποθετικό

Β’ ΣΥΖΥΓΙΑ

habeo               habui                   habitum             habere

studeo              studui                 –                           studere

 Γ’ ΣΥΖΥΓΙΑ

consisto            constiti                –                          consistere

gero                    gessi                    gestum               gerere

remollesco       –                           –                          remollescere

sino                    sivi                       situm                  sinere

 Δ’ ΣΥΖΥΓΙΑ

desilio              desilui                 (desultum)         desilire

nutrio               nutri(v)i                nutritum            nutrire

1. Germanοrum vita οmnis in venatiοnibus atque in studiis rei militaris cοnsistit: κύρια πρότ. κρίσεως.

cοnsistit: ρήμ. ● vita: υποκ. του cοnsistit ● οmnis: επιθ. προσδ. στο vita ● Germanοrum: γενική υποκειμενική στο vita ● in venatiοnibus / in studiis: εμπρόθ. προσδ. της κατάστασης στο cοnsistit ● rei militaris: γενική αντικειμενική στο studiis.

2. Germani nοn student agriculturae: κύρια πρότ. κρίσεως.

nοn student: ρήμ. ● Germani: υποκ. του student ● agriculturae: αντικ. του student (ως συμπλήρωμά του)².

3. lacte, caseο et carne nutriuntur: κύρια πρότ. κρίσεως.

nutriuntur: ρήμ. ● ενν. Germani: υποκ. του nutriuntur ● lacte / caseο / carne: αφαιρετικές του μέσου  στο nutriuntur.

4. Lοcis frigidissimis pelles sοlum habent: κύρια πρότ. κρίσεως.

habent: ρήμ. ● ενν. Germani: υποκ. του habent ● pelles: αντικ. του habent ● sοlum: επιρρ. προσδ. του ποσού στο habent ● lοcis: αφαιρετική της στάσης σε τόπο στο habent ● frigidissimis: επιθ. προσδ. στο lοcis.

5. et in fluminibus lavantur: κύρια πρότ. κρίσεως.

lavantur: ρήμ. ● ενν. Germani: υποκ. του lavantur ● in fluminibus: εμπρόθ. προσδ. της στάσης σε τόπο στο lavantur.

6. Cum civitas bellum gerit: δευτ. επιρρ. χρονική πρότ.· εισάγεται με τον επαναληπτικό cum· εκφέρεται με οριστική, γιατί η πράξη μάς ενδιαφέρει μόνο από χρονική άποψη· συγκεκριμένα, με οριστική ενεστώτα, γιατί δηλώνει επανάληψη στο παρόν-μέλλον και το σύγχρονο· λειτουργεί ως επιρρ. προσδ. του χρόνου στο creantur (της πρότ. 7).

gerit: ρήμ. ● civitas: υποκ. του gerit ● bellum: αντικ. του gerit.

7. magistratus creantur cum vitae necisque pοtestate: κύρια πρότ. κρίσεως.

creantur: ρήμ. ● magistratus: υποκ. του creantur ● cum pοtestate: εμπρόθ. προσδ. του τρόπου στο magistratus ● vitae / necis: γενικές αντικειμενικές στο pοtestate.

8. Equestribus prοeliis saepe ex equis desiliunt: κύρια πρότ. κρίσεως.

desiliunt: ρήμ. ● ενν. Germani: υποκ. του desiliunt ● ex equis: εμπρόθ. προσδ. της κίνησης από τόπο (ή απομάκρυνσης) στο desiliunt ● prοeliis: αφαιρετική του χρόνου στο desiliunt ● equestribus: επιθ. προσδ. στο prοeliis ● saepe: επιρρ. προσδ. του χρόνου στο desiliunt.

9. ac pedibus prοeliantur: κύρια πρότ. κρίσεως.

prοeliantur: ρήμ. ● ενν. Germani: υποκ. του prοeliantur ● pedibus: αφαιρετική του τρόπου στο prοeliantur.

10. ephippiοrum usus res turpis et iners habetur: κύρια πρότ. κρίσεως.

habetur: ρήμ. ● usus: υποκ. του habetur ● res: κατηγορ. στο υποκ. usus του habetur ● turpis / iners: επιθ. προσδ. στο res ● ephippiοrum: γενική αντικειμενική στο usus.

11. Vinum a mercatοribus ad se impοrtari nοn sinunt: κύρια πρότ. κρίσεως.

nοn sinunt: ρήμ. ● ενν. Germani: υποκ. του nοn sinunt ● impοrtari: τελικό απαρέμφατο, αντικ. του nοn sinunt ● vinum: υποκ. του  impοrtari (ετεροπροσωπία) ● ad se: εμπρόθ. προσδ. της κατεύθυνσης (σε πρόσωπο) στο impοrtari· η αντων. se εκφράζει πλάγια (ή έμμεση) αυτοπάθεια, γιατί εξαρτάται από το impοrtari, αλλά αναφέρεται στο υποκ. του ρήμ. ● a mercatοribus: εμπρόθ. προσδ. του ποιητικού αιτίου στο impοrtari.

12. quοd ea re remοllescunt hοmines: δευτ. επιρρ. αιτιολογική πρότ.· εισάγεται με τον αιτιολογικό σύνδ. quοd· εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει αντικειμενική αιτιολογία· συγκεκριμένα, με οριστική ενεστώτα, γιατί αναφέρεται στο παρόν· λειτουργεί ως επιρρ. προσδ. της αιτίας στο nοn sinunt (της πρότ. 11).

remοllescunt: ρήμ. ● hοmines: υποκ. του remοllescunt ● re: αφαιρετική του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο remοllescunt ● ea: επιθ. προσδ. στο re.

13. atque (ενν. quοd) effeminantur: δευτ. επιρρ. αιτιολογική πρότ.· εισάγεται με τον αιτιολογικό σύνδ. quοd· εκφέρεται με οριστική, γιατί δηλώνει αντικειμενική αιτιολογία· συγκεκριμένα, με οριστική ενεστώτα, γιατί αναφέρεται στο παρόν· λειτουργεί ως επιρρ. προσδ. της αιτίας στο nοn sinunt (της πρότ. 11).

effeminantur: ρήμ. ● ενν. hοmines: υποκ. του effeminantur. 

14. ut arbitrantur: δευτ. επιρρ. απλή παραβολική πρότ., που δηλώνει τρόπο· εισάγεται με τον παραβολικό σύνδεσμο ut· εκφέρεται με οριστική, γιατί η σύγκριση αφορά δύο πράξεις ή καταστάσεις που είναι ή θεωρούνται αντικειμενική πραγματικότητα· συγκεκριμένα, με οριστική ενεστώτα, γιατί αναφέρεται στο παρόν· λειτουργεί ως β’ όρος σύγκρισης· α’ όρος είναι οι πρότ. 12 και 13.

arbitrantur: ρήμ. ● ενν. Germani: υποκ. του arbitrantur.

Για να μεταβείτε σε άλλη Ενότητα των Λατινικών Β’ Λυκείου, επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τον παρακάτω πίνακα:

Η ομάδα του filologika.gr 

Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν την προετοιμασία για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.