Επαγγελματικός Προσανατολισμός Κριτήριο Αξιολόγησης (Συνεξέταση) – Απαντήσεις

Επαγγελματικός Προσανατολισμός Κριτήριο Αξιολόγησης (Συνεξέταση) – Απαντήσεις

Θέμα Α

Α1. Στο κείμενο σκιαγραφείται η προσωπικότητα του Αλί Μαχλότζι. Πρόκειται για έναν τολμηρό επιχειρηματία, που προβλέπει τις δουλειές του μέλλοντος. Η εταιρεία του συνδέει τους νέους με άλλες, που τους πληροφορούν για πρωτοφανή επαγγέλματα. Δάσκαλος ο ίδιος, με αντίστοιχες καταβολές, Ιρακινός πρόσφυγας, έστησε εμπειρικά την εταιρεία, αφού άλλαξε πλήθος επαγγελμάτων. Για αυτόν, τα μελλοντικά επαγγέλματα των σημερινών παιδιών δεν υφίστανται ακόμη και ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι η ευθυκρισία και η ευελιξία.

Θέμα Β

Β1. 1. Λάθος Οι αλλαγές είναι σπανιότατες. Το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας απολαμβάνει 100ετούς ήρεμης ζωής χωρίς μεγάλα σκαμπανεβάσματα
2. Λάθος Ένα από τα μεγαλύτερα… είναι η 4η Βιομηχανική Επανάσταση
3. Λάθος ενημερώνει τους νέους για καριέρες για τις οποίες πιθανότατα δεν έχουν ακούσει τίποτα στο σχολείο τους.
4. Λάθος έστησε την εταιρεία του βασισμένος στις εμπειρίες του
5. Σωστό Θα ήταν ευχάριστο, αν κάποιος απαντούσε: Ναι!

Β2.Η σύγκριση Ελλάδος-Αυστρίας της πρώτης παραγράφου αποτελεί τον κορμό ανάπτυξης όλου του κειμένου. Πιο συγκεκριμένα, στη δεύτερη παράγραφο αναφέρονται ομοιότητες στο οικονομικό μέλλον των δύο χωρών. Στην τρίτη παράγραφο αναφέρεται η καινοτομία των πραγμάτων που γίνονται στην Αυστρία μέσα από τη δράση του Μαχλότζι. Η τέταρτη παράγραφος αναφέρεται στον τρόπο που η Αυστρία «προσαρμόζεται στην παγκόσμια ψηφιοποίηση», ενώ η πέμπτη στην αδυναμία της Ελλάδας να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Η έκτη παράγραφος παρουσιάζει τις απόψεις του Μαχλότζι, οι οποίες είναι αμφίβολο ότι γίνονται αντιληπτές από τους Έλληνες με βάση το τελικό ερώτημα της τελευταίας παραγράφου.

Στην πρώτη παράγραφο, για να είναι πλήρης η αντίθεση θα πρόσθετα: «Οι αλλαγές στους νόμους στοχεύουν στα πραγματικά προβλήματα της χώρας».

Β3. Σημείο αφήγησης: «Πρώην δάσκαλος που έφτασε στην Αυστρία πρόσφυγας από το Ιράν, 35 χρόνια πριν, έστησε την εταιρεία του βασισμένος στις εμπειρίες του. Μάλιστα, πριν αφοσιωθεί στις start-up επιχειρήσεις, είχε κάνει πάνω από 40 δουλειές: καθαριστής, συντονιστής έργου σε τεχνολογική επιχείρηση, καθηγητής σε λύκειο». Οι χρόνοι που αξιοποιούνται είναι ο Αόριστος (έφτασε, έστησε) και ο Υπερσυντέλικος (είχε κάνει). Με τον Αόριστο αποδίδονται πράξεις που έγιναν και τελείωσαν στο παρελθόν και το ύφος καθίσταται λιτό και πυκνό, καθώς περιγράφονται με επιγραμματικό τρόπο γεγονότα του παρελθόντος. Με τον Υπερσυντέλικο αποδίδονται πράξεις που είχαν γίνει πριν από την ενασχόληση με τις start-up επιχειρήσεις και προσδίδεται γλαφυρότητα στην αφήγηση.

Θέμα Γ

Γ1. Και τα δύο πρόσωπα του κειμένου φαίνεται πως βρίσκονται σε κατάσταση μοναξιάς. Η αφηγήτρια το δηλώνει καταρχάς με την περιγραφή της ημέρας και του καιρού: απόγευμα Πέμπτης με καιρό βροχερό. Έπειτα με τρία ρήματα που συνιστούν τις συνέπειες της μοναξιάς σε σχήμα προσωποποίησης: Είσαι μόνος σου, κι αυτό προσθέτει, αφαιρεί, περιπλέκει συνέπειες που αντιμετωπίζονται με ένα γραμματοκιβώτιο, δηλαδή ένα μέσο επικοινωνίας (μια πρώτη βοήθεια). Το β΄ ενικό πρόσωπο τονίζει με τη σειρά του αυτή τη μοναξιά.

Μια δεύτερη προσωποποίηση περιγράφει τη μοναξιά του δευτέρου προσώπου: ένας άλλος φάκελος έχει υψωθεί, έχει σταθεί δίπλα στον δικό μου, μα τον βλέπω να υποχωρεί, να χαμηλώνει. Και αυτό το πρόσωπο φαίνεται πως αναζητά την επικοινωνία και την επαφή μέσα από τα γράμματα.

Γ2. Στο κείμενο της Δημουλά περιγράφεται η «αντιπαράθεση» γονέων – παιδιού στο ζήτημα της επιλογής επαγγέλματος. Όπως είναι φυσικό οι επιλογές του παιδιού δε βρίσκονται σε συμφωνία με τις αντίστοιχες των γονέων εξαιτίας των διαφορετικών κριτηρίων που εφαρμόζουν. Για τους γονείς η δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης αλλά και η γενικότερη οικονομική κατάσταση της οικογένειας επηρεάζουν τη στάση τους στο ζήτημα. Μέσα από τον διάλογο αυτό γίνεται σαφές (Γιατί δε μαθαίνεις τη βελόνα, Κατίνα μου, … Θέλω κάτι ανώτερο.). Η κόρη ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό και η στάση της είναι απόλυτη. Η άρνηση επιστροφής δηλώνεται με την αλλαγή της συμπεριφοράς της απέναντι στους γονείς (Είμαι καλλιτέχνης, κι είναι κρίμα να θαφτώ εκεί). Η αλλαγή αυτή περιλαμβάνει συμβουλές αποτρεπτικού χαρακτήρα (μην μπαίνετε εμπόδιο στα όνειρά μου) και καταλήγει σε θυμό (… ξεμωραθήκατε; Με κάνετε να τρέχω στα τελωνεία, και να πληρώνω και φόρο).
Θεωρώ ότι η αντίδραση της κοπέλας στα σχέδια των γονέων είναι αναμενόμενη, αν και η στάση της χαρακτηρίζεται κάποιες φορές σκληρή. Ωστόσο δικαιολογείται, αν λάβουμε υπόψη ότι οι προτεραιότητες των νέων στην επιλογή επαγγέλματος δε σχετίζονται τόσο με τις υλικές απολαβές όσο με τις επιθυμίες τους, τις κλίσεις τους και την ελπίδα μιας ποιοτικότερης ζωής. Τα παραπάνω συχνά συνεπάγονται απομάκρυνση από την πατρική εστία κι αναζήτηση μιας ευτυχισμένης ζωής εκτός συνόρων.

Θέμα Δ

Προσφώνηση: Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

Πρόλογος

Με αφορμή το μάθημα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και ως εκπρόσωπος του 15μελούς του σχολείου μου, σας αποστέλλω αυτή την επιστολή για να σας διαβεβαιώσω ότι το ΣΕΠ ενδιαφέρει άμεσα εμάς τους μαθητές. Για το λόγο αυτό θα σας εκθέσω τη σημασία του εμπλουτισμού του στον εκπαιδευτικό τομέα.

Κύριο μέρος

1ο Ζητούμενο: Αιτίες

• Συγκεκριμένα, σε μια εποχή διαρκούς κινητικότητας και στον επαγγελματικό τομέα, τα επαγγελματικά εφόδια και η γενικότερη επαγγελματική κατάρτιση των νέων, καθίσταται αναγκαία και επιβεβλημένη. Οι διαρκείς αναταράξεις και αναπροσαρμογές των επαγγελμάτων, όπως επιβάλλει η πραγματικότητα της αγοράς και ο δυναμικός χαρακτήρας της οικονομίας, αναδεικνύουν το θεσμό του επαγγελματικού προσανατολισμού, κρίσιμο στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
• Το σχολείο οφείλει να οδηγήσει το νέο σε μία βαθιά αυτογνωσία που θα οδηγήσει, στην επίγνωση υπαρκτών δεξιοτήτων και κλίσεων. Το γεγονός αυτό θα αποτελέσει ασφαλείς κριτήριο για τη μελλοντική επιλογή του επαγγέλματος του νέου και θα αναδείξει την αξία και σημασία της διδασκαλίας του μαθήματος στο σχολικό πρόγραμμα. Από την άλλη το σχολείο οφείλει να προσεγγίσει την αγορά εργασίας προσαρμόζοντας αναλυτικά προγράμματα αλλά και μαθησιακές διαδικασίες, που θα ανταποκρίνονται στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον, Αυτή η διαλεκτική σύνδεση σχολικής πραγματικότητας και αγοράς, θα επιτρέψει την αναβάθμιση του μαθήματος του επαγγελματικού προσανατολισμού, καθώς βιωματικές δράσεις και εμπεριστατωμένες έρευνες θα καθιστούν πιο ευκρινές στα μάτια των παιδιών το τοπίο της αγοράς.
• Επομένως ο μαθητής, με πλήρη επίγνωση και των δεδομένων της αγοράς και των προσωπικών του ενδιαφερόντων, μπορεί να οδηγηθεί στην ασφαλέστερη δυνατή επιλογή του επαγγέλματος. Η επιλογή αυτή θα έχει το στοιχείο της αντικειμενικής θεώρησης και αξιολόγησής και δε θα είναι αποτέλεσμα οικογενειακών παρεμβάσεων ή παραδοσιακών στερεοτυπικών αντιλήψεων.

2ο Ζητούμενο: Προϋποθέσεις

• Είναι αυτόδηλο ότι το βάρος αυτό οφείλει να αναλάβει στον επαγγελματικό προσανατολισμό το ίδιο το σχολείο, αναβαθμίζοντας το μάθημα με την τροφοδότηση βιωματικών δράσεων στο χώρο της αγοράς, δηλαδή, αξιοποίηση εμπειριών και απόψεών των ανθρώπων της αγοράς και αξιοποίηση των σχετικών ερευνών τους. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός στο χώρο του σχολείου δε μπορεί ούτε να απαξιώνεται ούτε να υποβαθμίζεται από τη μεριά της πολιτείας και των εκπαιδευτικών, αλλά οφείλει να λειτουργεί ως κρίσιμο προαπαιτούμενο για τη οποιαδήποτε επαγγελματική σταδιοδρομία του νέου. Ιδιαίτερα σήμερα στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας που αλλάζει διαρκώς τα δεδομένα της αγοράς της εργασίας, η ενημέρωση και πληροφόρηση αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για το μέλλον της νέας γενιάς που το σχολείο οφείλει να υπηρετήσει με απόλυτη συνέπεια. Η πρόκληση αυτή, τέλος, που συνδέεται άρρηκτα με το επαγγελματικό μέλλον της νέας γενιάς αλλά και με την ευημερία της χώρας μας, οφείλει να οδηγήσει το σχολείο σε αναγκαίους επαναπροσδιορισμούς στο περιεχόμενο του και να καταστήσει τον επαγγελματικό προσανατολισμό δομικό στοιχείο της καθημερινής παρεχόμενης γνώσης.

Επίλογος

Κύριε Υπουργέ, γνωρίζοντας την ευαισθησία σας για όλα τα θέματα που αφορούν την εκπαίδευση θεωρώ πως θα λάβετε υπόψη τις παρατηρήσεις μας για αυτό το τόσο σοβαρό εκπαιδευτικό ζήτημα.

Απαντήσεις 

1. Στην τέταρτη παράγραφο ο συντάκτης έχει ως στόχο του να εξηγήσει γιατί η Αυστρία, παρά το υψηλό της ΑΕΠ, ακολουθεί αργούς ρυθμούς προσαρμογής στην παγκόσμια ψηφιοποίηση. Για τον λόγο αυτό, αναπτύσσει την παράγραφο με αιτιολόγηση, προσκομίζοντας ένα πιθανολογικό επιχείρημα, που, όμως, είναι λογικό και προσδίδει στον λόγο αξιοπιστία, εγκυρότητα, αντικειμενικότητα και, άρα, πειστικότητα.
2. Πρώτο σημείο ειρωνείας: «επαγγέλματα που οδεύουν προς το… τέλος τους» : η ειρωνεία έχει στόχο τα ελληνικά υπουργεία και υποβάλλεται με τα αποσιωπητικά. Δεύτερο σημείο ειρωνείας: «Θα ήταν ευχάριστο, αν κάποιος απαντούσε: Ναι!»: η ειρωνεία καταφέρεται ενάντια στο ελληνικό κράτος και υποβάλλεται με τη φράση «θα ήταν ευχάριστο» −καθώς αμφισβητείται ότι θα συνέβαινε− και με το θαυμαστικό, που δηλώνει τη δυσάρεστη έκπληξη της συντάκτριας.
3. Οι δημόσιοι φορείς ή αρμόδια υπουργεία στην Ελλάδα δεν έχουν παραγγείλει έρευνες για τα επαγγέλματα που οδεύουν προς το… τέλος τους ώστε να εισηγηθούν αλλαγές για τα προγράμματα σπουδών των ΑΕΙ τους. Οι νέοι και οι νέες μας σήμερα δεν ξέρουν ποιοι δρόμοι στην επαγγελματική τους ζωή θα έχουν μέλλον και ποιοι όχι. Σε επίσημη επικοινωνιακή περίσταση θα επιλεγόταν η δεύτερη μορφή, καθώς οι ερωτήσεις διαμορφώνουν ένα πιο οικείο περιβάλλον.
4. Προσωποποιούνται τα σκαμπανεβάσματα και, κυρίως, η 4η Βιομηχανική Επανάσταση, και τα εκπαιδευτικά συστήματα (Ένα από τα μεγαλύτερα σκαμπανεβάσματα που περιμένει… είναι η 4η Βιομηχανική Επανάσταση… τα εκπαιδευτικά συστήματα που προετοιμάζονται). Έτσι, αποδίδεται με δραστικότητα και έμφαση η επενέργεια της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης στην οικονομία και την εκπαίδευση. Το ύφος καθίσταται πιο άμεσο και ζωντανό, αλλά και πιο δραματικό, καθώς αισθητοποιείται ο κίνδυνος που εγκυμονεί.

1ο ΘΕΜΑ

1. 1. Λάθος «Τι λέτε, μπαμπά, τώρα. Θέλω κάτι ανώτερο.», «Μέχρι που μια μέρα πήρα τη γυναίκα μου και πήγαμε στο φωτογραφείο.»
2. Σωστό «Έχω να ρίξω ένα γράμμα. Την ίδια στιγμή που πλησιάζω το φάκελο στη μικρή χαραμάδα, ένας άλλος φάκελος έχει υψωθεί … κι ο αποστολέας μού παραχωρεί τη σειρά του.»
3. Λάθος «Είναι αγαπητός: ηλικιωμένος και θλιμμένος.»
4. Λάθος «Τι να κάμω, μοναχοκόρη, βλέπετε, πουλάω ένα αμπελάκι στο χωριό μου, … Και με τα λεφτά που πήρα τη στέλνω έξω.»
5. Λάθος «Αν τη βλέπατε αυτή τη φωτογραφία, θα σπάραζε η δική σας η καρδιά. Εκείνης όμως τίποτα.», «Κι εγώ της γράφω τώρα, πως καλά, δε θα ξαναγίνει αυτό, και τουλάχιστον, αν μπορεί, ας μας στείλει μια φωτογραφία της …»1. Λάθος «Τι λέτε, μπαμπά, τώρα. Θέλω κάτι ανώτερο.», «Μέχρι που μια μέρα πήρα τη γυναίκα μου και πήγαμε στο φωτογραφείο.»

2. Οι γονείς της κοπέλας, αν και αιφνιδιάζονται από την απόφασή της, δε διστάζουν να την στηρίξουν. Ωστόσο, η οικονομική δυσπραγία που χαρακτ2ηρίζει την οικογένεια αναγκάζει τον πατέρα να πουλήσει ένα ακίνητο προκειμένου να ικανοποιήσει την επιθυμία της κόρης του. Αψηφώντας τις επιταγές της λογικής ο πατέρας υπακούει στην αγάπη του για το παιδί του. Η αντίδρασή του υπαγορεύεται από την επιθυμία του να δει ευτυχισμένο την κόρη του.

2ο ΘΕΜΑ

1. Στο πρώτο μέρος της αφήγησης ο κυρίαρχος χρόνος είναι ο ενεστώτας, ο οποίος όμως είναι ιστορικός, αφού στην πραγματικότητα αναφέρεται σε γεγονότα του παρελθόντος. Ο αφηγητής που ταυτίζεται με τη συγγραφέα αναφέρεται στην ημέρα και τις συνθήκες συνάντησης με το δεύτερο βασικό πρόσωπο της ιστορίας, ενώ ταυτόχρονα παραθέτει προσωπικά σχόλια (Είναι Πέμπτη, δεν προσθέτει τίποτα, Είναι απόγευμα, αφαιρεί, περιπλέκει, κρατώ, παραδίδομαι, βλέπω). Αλλά και η αφήγηση του πατέρα αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό τον ιστορικό ενεστώτα, ιδιαίτερα στους παρέμβλητους διαλόγους μεταξύ του ίδιου και της κόρης του (στέλνω, δε μαθαίνεις, λέτε, Θέλω, πουλάω, στέλνω γράφει, λαβαίνω). Ως προς το ύφος ο ιστορικός ενεστώτας εξασφαλίζει στην αφήγηση αμεσότητα, ζωντάνια και διάρκεια που κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Από άποψη νοήματος δημιουργείται η αίσθηση του αυθόρμητου και της απρόοπτης εξέλιξης που παρουσιάζεται ως άγνωστη και στον αφηγητή, ενώ ταυτόχρονα στην περίπτωση του πατέρα η χρήση του συγκεκριμένου χρόνου δηλώνει και την απροθυμία του να ξεχάσει όσα συνέβησαν αφήνοντάς τα στο παρελθόν. Στους διαλόγους ο ενεστώτας προσδίδει θεατρικότητα και παραστατικότητα, καθώς στον αναγνώστη δημιουργείται η αίσθηση ότι τους παρακολουθεί την ώρα που λαμβάνουν χώρα. Ωστόσο, σε ένα σημαντικό μέρος της αφήγησης του πατέρα συναντάμε και παρελθοντικούς χρόνους, παρατατικούς (σε μεγαλώναμε, δεν το λογαριάζαμε, δεν θα γύριζε, βλέπατε, θα σπάραζε), αορίστους (σε γεννήσαμε, μου είπε, κι έφυγε, τέλειωσαν, αποφάσισα, κατάλαβα, δεν έκαμα, πήρα, και πήγαμε, μου απάντησε, βρήκαμε) και παρακείμενο (το ‘χε πλέξει). Με τον παρατατικό ο πατέρας ανακαλεί ευχάριστες (σε μεγαλώναμε) και δυσάρεστες περιόδους της ζωής του (δε θα γύριζε, θα σπάραζε) που σχετίζονται με την απόφαση της κόρης του να φύγει και την αντίδραση του ίδιου και της γυναίκας του απέναντι σε αυτήν. Επιπλέον, ο παρατατικός καθιστά το ύφος νοσταλγικό και μελαγχολικό, ενώ ταυτόχρονα του χαρίζει πυκνότητα και γοργό ρυθμό. Οι αόριστοι με τη σειρά τους σε συνδυασμό με τον παρακείμενο συσχετίζονται με μοναδικά γεγονότα του παρελθόντος των οποίων η αναφορά είναι αναγκαία για να κατανοήσει ο αναγνώστης τις συμπεριφορές των ηρώων και τους χαρακτήρες τους: οι γονείς προσπαθούν συστηματικά αλλά μάταια να πείσουν την κόρη τους να επιστρέψει, η κόρη με απόλυτο τρόπο αποκρούει κάθε τέτοια πρόταση. Ως προς το ύφος οι αόριστοι εξασφαλίζουν εξομολογητικότητα, παραστατικότητα αλλά και δραματικότητα σε σχέση με τη γοργή εξέλιξη των γεγονότων.
2. Το κείμενο ξεκινά με έναν πρωτοπρόσωπο αυτοδιηγητικό αφηγητή που ταυτίζεται πιθανότατα με τη συγγραφέα. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη χρήση του α΄ ρηματικού προσώπου που προσδίδει στο κείμενο αμεσότητα και παράλληλα δημιουργεί μια αίσθηση οικειότητας. Αυτός ο αφηγητής συνιστά και ένα από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα, πράγμα που καθιστά την αφήγηση πιο αξιόπιστη, καθώς έχει τον χαρακτήρα μαρτυρίας. Η οπτική γωνία του αφηγητή είναι περιορισμένη, αφού γνωρίζει τόσα όσα αναλογούν στον ρόλο του, είναι δηλαδή αφηγητής-άνθρωπος και βλέπει τα πάντα από τη δική πλευρά (εσωτερική εστίαση).
Ωστόσο το κείμενο αξιοποιεί και δεύτερο αφηγητή (τον πατέρα) που είναι ενδοδιηγητικός, καθώς εγκιβωτίζει την αφήγησή του στην κύρια αφήγηση για να συμπληρώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την ιστορία της κόρης του. Και αυτός αφηγείται σε α΄ πρόσωπο κι ασφαλώς ως αφηγητής-άνθρωπος, δηλαδή με περιορισμένη γνώση. Η αφήγησή του διαθέτει επίσης την αξιοπιστία προσωπικής μαρτυρίας παρόλο που πρόκειται πάλι για εσωτερική εστίαση.
3. Με την αλλαγή του αφηγητή έχουμε μια εγκιβωτισμένη πρωτοπρόσωπη αφήγηση με τη μορφή μονολόγου. Ο πατέρας εκθέτει όλη την ιστορία που σχετίζεται με τις επιλογές της κόρης του και περιγράφει παρεμβάλλοντας σχόλια αντιδράσεις και συμπεριφορές τόσο του ίδιου και της γυναίκας του όσο και του παιδιού. Έτσι καταθέτει τα προσωπικά του βιώματα με τρόπο άμεσο και παραστατικό, αφού δεν περιορίζεται στη στεγνή αφήγηση, αλλά παραθέτει αυτούσιους διαλόγους με την κόρη του. Με τον τρόπο αυτό γίνονται γνωστές οι σκέψεις και οι αγωνίες του, αλλά παράλληλα κατανοεί και ο αναγνώστης κινήσεις και συμπεριφορές. Επιπλέον, εξασφαλίζεται έντονη θεατρικότητα και διατηρείται αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
4. Μετά την αναχώρηση της κόρης από το σπίτι η επικοινωνία των γονιών με το παιδί τους γίνεται αποκλειστικά με γράμματα (Ένα γραμματοκιβώτιο στο δρόμο σου είναι μια πρώτη βοήθεια.), τηλεγραφήματα και τηλεφωνήματα. Τα τρία Ταυ φαίνεται πως εξουσιάζουν τη ζωή των γονέων καταλαμβάνοντας και αναλώνοντας ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους. Τα γράμματα γίνονται μοχλός πίεσης και εργαλεία συναισθηματικού επηρεασμού από τους γονείς προς την κόρη (Και τι δεν έκαμα για να τη συγκινήσω. Τι γράμματα, τι ποιηματάκια από τον ημεροδείχτη) για να την πείσουν να επιστρέψει. Πακέτα επιστρατεύονται για τον ίδιο λόγο (Τις προάλλες βρήκαμε σε ένα συρτάρι κάποιο παιδικό μπερεδάκι που της το ‘χε πλέξει η μάνα της. Ας το στείλουμε, είπα στη γυναίκα μου.) Αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό. Συνεπώς, ο τίτλος ανταποκρίνεται με τρόπο εξαιρετικά παραστατικό και ταυτόχρονα δραματικό (φέρει συναισθηματικό φορτίο) στο θέμα της ιστορίας.

Για να δείτε τις απαντήσεις αυτού του κριτηρίου επιλέξτε τον παρακάτω σύνδεσμο:

Επαγγελματικός Προσανατολισμός Κριτήριο Αξιολόγησης (Συνεξέταση)

Το κριτήριο που μόλις διαβάσατε προέρχεται από το νέο βιβλίο των Εκδόσεων Χατζηθωμά για τη Β Λυκείου σύμφωνα με τον νέο τρόπο εξέτασης του μαθήματος, ο οποίος περιλαμβάνει τη συνεξέταση Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας.

Για να μεταφερθείτε σε κάποια από τις σελίδες στις οποίες πραγματοποιείται αναλυτική παρουσίαση επιμέρους στοιχείων Θεωρίας  για την Έκφραση Έκθεση απλώς επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τον παρακάτω πίνακα:

Για να μεταβείτε σε άλλα Σχεδιαγράμματα ή Κριτήρια Αξιολόγησης  της Νεοελληνικής Γλώσσας B’  Λυκείου, επιλέξτε το αντίστοιχο θέμα από τον παρακάτω πίνακα:

Η ομάδα του filologika.gr 

Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν την προετοιμασία για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.