Αρχαία Β Λυκείου Γενικής Παιδείας

Αντιγόνη 681-723

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:

Γ’ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 

Στίχοι 681-723

ΧΟΡΟΣ

Ἡμῖν μέν,

εἰ μὴ κεκλέμμεθα

τῷ χρόνῳ,

δοκεῖς λέγειν φρονούντως

ὧν λέγεις πέρι .

ΑΙΜΩΝ

Πάτερ, θεοὶ φύουσιν

ἀνθρώποις φρένας,

ὑπέρτατον

πάντων χρημάτων ὅσ᾽ ἐστὶ·

Ἐγὼ δ᾽ ὅπως σὺ

μὴ λέγεις ὀρθῶς τάδε,

οὔτ᾽ ἂν δυναίμην λέγειν

μήτ᾽ ἐπισταίμην·

γένοιτο μεντἂν χἀτέρῳ

καλῶς ἔχον.

Πέφυκα δ᾽ οὖν

προσκοπεῖν

σοῦ

πάντα ὅσα λέγει τις

ἢ πράσσει τις ἢ ψέγειν ἔχει·

τὸ γὰρ σὸν ὄμμα

δεινὸν ἀνδρὶ δημότῃ

λόγοις τοιούτοις,

οἷς σὺ μὴ τέρψῃ

κλύων.

Ἐμοὶ δ᾽ ἔσθ᾽ ἀκούειν τάδε

ὑπὸ σκότου,

 

οἷ᾽ ὀδύρεται πόλις,

τὴν παῖδα ταύτην

ὡς ἀναξιωτάτη

πασῶν γυναικῶν

φθίνει κάκιστ᾽

ἀπ᾽ ἔργων εὐκλεεστάτων·

ἥτις τὸν αὑτῆς αὐτάδελφον

πεπτῶτ᾽ἐν φοναῖς

ἄθαπτον μήθ᾽ εἴασ᾽

ὀλέσθαι

ὑπ᾽ ὠμηστῶν κυνῶν

μήθ᾽ ὑπ᾽ οἰωνῶν τινος·

οὐχ ἥδε λαχεῖν ἀξία

χρυσῆς τιμῆς;

τοιάδ᾽ ἐρεμνὴ φάτις

σῖγ᾽ ἐπέρχεται.

Ἐμοὶ δὲ πάτερ,

σοῦ πράσσοντος εὐτυχῶς,

οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα τιμιώτερον·

τί γὰρ ἄγαλμα μεῖζον

τέκνοις

εὐκλείας πατρὸς θάλλοντος

ἢ τί πατρί

πρὸς παίδων;

Μή νυν φόρει ἐν σαυτῷ

ἓν ἦθος μοῦνον,

ὡς φῂς σύ,

τοῦτ᾽ ὀρθῶς ἔχειν

κοὐδὲν ἄλλο·

ὅστις γὰρ δοκεῖ

ἢ αὐτὸς φρονεῖν μόνος,

ἢ ἔχειν γλῶσσαν

ἢ ψυχὴν ἣν οὐκ ἄλλος,,

οὗτοι διαπτυχθέντες

ὤφθησαν κενοί.

Ἀλλ᾽ ἄνδρα,

κεἴ τις ᾖ σοφός,

αἰσχρὸν οὐδὲν

τὸ μανθάνειν πόλλ᾽ καὶ

τὸ μὴ τείνειν ἄγαν.

Ὁρᾷς παρὰ ῥείθροισι χειμάρροις

ὅσα δένδρων ὑπείκει,

ὡς ἐκσῴζεται κλῶνας,

τὰ δ᾽ ἀντιτείνοντ᾽

αὐτόπρεμν᾽ ἀπόλλυται.

Αὔτως δὲ ὅστις πόδα ναὸς

τείνας ἐγκρατῆ

ὑπείκει μηδέν,

στρέψας κάτω

ναυτίλλεται τὸ λοιπὸν

ὑπτίοις

σέλμασιν.

Ἀλλ᾽ εἶκε θυμῷ

καὶ μετάστασιν δίδου.

Εἴ γὰρ πρόσεστι

γνώμη τις

κἀπ᾽ ἐμοῦ νεωτέρου,

φήμ᾽ ἔγωγε

πρεσβεύειν πολὺ

φῦναί τιν᾽ ἄνδρα

πάντ᾽ ἐπιστήμης πλέων·

εἰ δ᾽ οὖν,

φιλεῖ γὰρ τοῦτο

μὴ ταύτῃ ῥέπειν,

καλὸν τὸ μανθάνειν

καὶ τῶν λεγόντων εὖ.

ΧΟΡΟΣ

Σε μας τουλάχιστον

αν δεν έχουμε χάσει το μυαλό μας

από τα γερατειά,

φαίνεται ότι σωστά μιλάς

για όσα κάνεις τώρα λόγο.

ΑΙΜΩΝ

Πατέρα οι θεοί προικίζουν

τους ανθρώπους με φρόνηση·

το πιο πολύτιμο

από όλα τα πράγματα που υπάρχουν.

Εγώ ότι εσύ

δεν λες σωστά αυτά

δεν θα μπορούσα να το πω

και μακάρι να μη μάθω.

Θα γινόταν όμως και κάποιος άλλος

να έχει μια καλή σκέψη.

Πάντως από τη φύση μου

έχω καθήκον να προσέχω από πριν

για σένα

όλα όσα λέει κάποιος

ή κάνει ή σε κατηγορεί·

γιατί το βλέμμα σου

προκαλεί φόβο στον απλό δημότη

που λέει τέτοια

με τα οποία εσύ δεν χαίρεσαι

ακούγοντάς τα.

Εγώ όμως μπορώ να τα ακούω

εξαιτίας της ασημότητας

της θέσης μου

πόσο δηλαδή η πόλη θρηνεί

αυτήν την κόρη

που σαν τη χειρότερη

από τις γυναίκες

με ατιμωτικό τρόπο πεθαίνει

για μια τόσο ένδοξη πράξη·

γιατί αυτή τον αδερφό της

πεσμένο στα αίματα

άταφο δεν τον άφησε

να κατασπαραχθεί

από τα άγρια σκυλιά

ούτε από τα όρνια·

Δεν αξίζει αυτή να τιμηθεί

με χρυσή τιμή;

Τέτοια σκοτεινή φήμη

κυκλοφορεί σιγά.

Όσο για μένα πατέρα

από τη δική σου ευτυχία

δεν υπάρχει πολυτιμότερο αγαθό.

Γιατί ποια χαρά είναι μεγαλύτερη

για τα παιδιά

από τη δόξα του ευτυχισμένου πατέρα

ή ποια (χαρά) για τον πατέρα

από τη δόξα των παιδιών;

Μην έχεις λοιπόν μέσα σου

μόνο έναν τρόπο σκέψης,

ότι αυτό που λες εσύ

μόνο είναι σωστό

και τίποτα άλλο·

γιατί όσοι νομίζουν

ή ότι μόνο αυτοί σκέφτονται σωστά

ή ότι έχουν ευγλωττία

ή φρόνημα που δεν έχει κανείς άλλος

αυτοί, όταν ανοιχτούν

αποκαλύπτονται κενοί.

Αλλά ένας άνδρας

ακόμα και εάν είναι σοφός,

δεν είναι ντροπή

να μαθαίνει πολλά και

ακόμη να μην παρατραβάει το σχοινί.

Βλέπεις κοντά στο ορμητικό ρεύμα

όσα από τα δέντρα υποχωρούν

πώς σώζουν τα κλαδιά τους,

όσα όμως αντιστέκονται

χάνονται σύρριζα.

Επίσης όποιος τα πανιά του πλοίου

τεντώνει πολύ

και δεν τα χαλαρώνει καθόλου,

αφού αναποδογυρίσει το πλοίο

ταξιδεύει από εκεί και πέρα

με ανεστραμμένα

τα καθίσματα των κωπηλατών.

Μα δώσε τόπο στην οργή

και άλλαξε γνώμη.

Γιατί αν μπορώ να προσθέσω

μια γνώμη,

αν και είμαι νεώτερος,

εγώ λέω

ότι το πιο καλό είναι

να γεννηθεί κανείς

πάνσοφος.

Αν όμως κανείς δεν είναι τέτοιος

γιατί αυτό συνήθως

δεν συμβαίνει έτσι,

είναι καλό να μαθαίνει

από όσους μιλούν σωστά.

Ανάλυση Δεύτερης Ενότητας

Στην ομιλία του Κρέοντα απαντά ο κορυφαίος του Χορού και όχι ο Αίμων. Είναι τυπική αποστολή του Χορού να σχολιάζει εκτενείς ομιλίες προσώπων με δίστιχες παρεμβάσεις. Με αρκετή δουλοπρέπεια τις βρίσκει σωστές. Δεν επιμένει σε λεπτομέρειες. Η στάση του είναι παθητική σε μία προσπάθεια να διαδραματίσει ένα διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα στους δύο άντρες. Προς το παρόν η ένταση έχει μειωθεί κάπως.

Ενώ ο κορυφαίος είχε απευθύνει το λόγο στον Κρέοντα δεν απαντά αυτός στο σχόλιο του αλλά ο Αίμων παίρνει το λόγο και απευθύνεται στον πατέρα του. Στην αρχή της ομιλίας ο Κρέων είχε ζητήσει από τον Αίμωνα γνώμης πατρώας πάντα ὂπισθεν ἐστάναι (στίχ 640). Ο Αίμων αρχίζει και αυτός την ομιλία του (πρόκειται για ένα αγώνα λόγων) και αναφέρει και αυτός την αξία της φρόνησης ως υπέρτατου θείου δώρου. Έμμεσα συμφωνεί και με τα λόγια του Χορού, οποίος προηγουμένως με τη σειρά του είχε και αυτός συμφωνήσει με τα λεγόμενα του Κρέοντα.

Ο Αίμων αρχίζει την υπεράσπιση της Αντιγόνης με πολλή τέχνη. Συγκρατεί τον πόνο του και ρυθμίζει τα επιχειρήματά του με λεπτότητα και προσοχή. Προτάσσει ένα προοίμιο ευνοίας και από τη γενική διαπίστωση προχωρά στην ειδική περίπτωση. Ο πατέρας του σκέφτεται σωστά μπορεί όμως κάποιοι άλλοι να βλέπουν αλλιώς το σωστό. Αυτό το σωστό το έμαθε και ως καλός γιος- πολίτης έτρεξε στον πατέρα-άρχοντα να το πει. Ο Αίμων κάνει μία νύξη στην κοινή γνώμη στην οποία έχει πρόσβαση ενώ ο τύραννος πατέρας του λόγω θέσης δεν μπορεί να προσεγγίσει.

Με εξυπνάδα μεταθέτει στους πολίτες τη δική του γνώμη αποφεύγοντας να εναντιωθεί φανερά στον Κρέοντα. Με τον τρόπο αυτό δεν χάνει την ευπρέπειά του, περιβάλλει τη γνώμη του με καθολικό κύρος και αποφεύγει να θεωρηθεί κακός γιος από τον Κρέοντα. Ο λαός θεωρεί την κόρη άξια μεγάλης τιμής και όχι τιμωρίας. Με τα λόγια αυτά ο Σοφοκλής εκφράζει την εμπιστοσύνη του στο μέσο πολίτη για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που έχει να κάνει με το δίκαιο και το άδικο. Έμμεσα προσπαθεί και να καλοπιάσει τους κριτές για την ψηφοφορία που θα ακολουθούσε.

Η εικόνα της Αντιγόνης κυριαρχεί στην ψυχή του Αίμωνα. Φαίνεται από το πόσο εμφατικά μίλησε γα αυτή. Μέχρι τώρα η Αντιγόνη είχε μόνο την επιδοκιμασία της δειλής Ισμήνης. Τώρα δικαιώνεται, έμμεσα, και από την κοινή γνώμη, όπως φαίνεται μέσα από τα λόγια του Αίμωνα. Στη συνέχεια με παραινετικό τρόπο προτρέπει τον πατέρα του να αλλάξει γνώμη. Την προσπάθειά του αυτή «ντύνει» με γνωμικά επιχειρήματα για να αναπληρώσει την έλλειψη κύρους που συνεπάγεται η ηλικία του.

Το πρώτο επιχείρημα που χρησιμοποιεί είναι ότι όποιος νομίζει ότι μόνο οι δικές του σκέψεις, λόγια και φρονήματα είναι σωστά τελικά αποδεικνύεται κενός. Οι βασικές λέξεις κλειδιά φρονεῖν, γλῶσσα καὶ ψυχήν χρησιμοποιήθηκαν και από τον Κρέοντα στις προγραμματικές του δηλώσεις (στ 175-177). Το δεύτερο είναι ότι δεν είναι ντροπή να μαθαίνει και ο σοφός πολλά και να μην είναι ισχυρογνώμων. Με τον τρόπο αυτό ο Αίμων κατηγορεί τον πατέρα του για το πείσμα και το μονοδιάστατο τρόπο σκέψης του.

Προσπαθεί να στηρίξει τα επιχειρήματά του με δύο παραδείγματα από τη φυσική ζωή. Κάτι αντίστοιχο είχε πράξει και ο Κρέων για να περιγράψει το ήθος της Αντιγόνης. Τέλος προσπαθεί να τον πείσει να δώσει τόπο στην οργή και να αλλάξει τρόπο σκέψης χωρίς να τον μειώσει.

Στο λόγο του Αίμωνα είναι αξιοπρόσεχτο το εξής:Αγαπάει την Αντιγόνη και έρχεται να ζητήσει χάρη. Δεν εκλιπαρεί, όμως, αλλά χρησιμοποιεί τη γλώσσα της Λογικής όπως ταιριάζει σε ένα μεγάλο άντρα. Προσπαθεί να πείσει τον πατέρα του να μην παραβεί το θεϊκό νόμο και συγχρόνως να του δείξει ότι το συμφέρον του είναι αλληλένδετο με το συμφέρον των πολιτών. Δεν προσπαθεί να τον συγκινήσει αλλά να τον πείσει. Ως άντρας που είναι θεωρεί ντροπή να υπερασπιστεί τη ζωή της μνηστής του και ακόμα μεγαλύτερη ντροπή τη δική του ευτυχία. Τις πράξεις του οδηγεί το ενδιαφέρον του για τον πατέρα του και το δίκαιο.

Ο ποιητής δεν επιθυμεί να παρουσιάσει μελοδραματικές σκηνές όπως στο σύγχρονο θέατρο. Ο Αίμων σίγουρα έχει έντονα και βαθιά αισθήματα για την Αντιγόνη αλλά δεν αφήνει να διαφανούν. Η τιμή του προστάζει να συγκρατήσει το πάθος του και να μεταχειριστεί μονάχα τη γλώσσα της λογικής.

Η ομάδα του filologika.gr 


Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν την προετοιμασία για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.