Λατινικά Ερωτήσεις Εισαγωγής Κλειστού Τύπου

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΟΥ- ΛΑΘΟΥΣ

Η λατινική γλώσσα

1. Η διάλεκτος των Λατίνων ανήκει στην ινδοευρωπαϊκή γλωσσική οικογένεια.
2. Η λατινική υπερίσχυσε των άλλων διαλέκτων με την επέκταση των Ρωμαίων σε όλη την ιταλική χερσόνησο.
3. Οι Ρωμαίοι σε όλες τις περιπτώσεις χρησιμοποιούσαν το επίθετο «λατινική».
4. Ένας από τους λόγους των ομοιοτήτων ανάμεσα στη Λατινική και την Ελληνική είναι η κατάκτηση της ελληνικής Ανατολής από τους Ρωμαίους.
5. Το λατινικό αλφάβητο στην πραγματικότητα είναι ελληνικό.
6. Η αρχέγονη λατινική γλώσσα ήταν πομπώδης.
7. Η αρχέγονη λατινική γλώσσα είχε τα χαρακτηριστικά του λαού που την χρησιμοποιούσε.
8. Τα γραπτά μνημεία για τη λατινική μέχρι και τον 3ο π.Χ. αι. παρουσιάζουν ιδιαίτερη λογοτεχνική αξία.
9. Η λογοτεχνική εξέλιξη των Λατίνων συντελείται με την επαφή των Ρωμαίων με τον ελληνικό πολιτισμό.
10. Η καλλιέργεια της Λατινικής πραγματοποιείται με την ιστορική συνάντηση των Ρωμαίων με τους Έλληνες το 340 π.Χ.

Η γένεση της ρωμαϊκής λογοτεχνίας

1. Η ρωμαϊκή λογοτεχνία είναι η πρώτη «καταγόμενη» λογοτεχνία.
2. Η ρωμαϊκή λογοτεχνία δημιουργείται δεχόμενη την επιρροή της ελληνικής γραμματείας.
3. Η γενέθλιος χρονολογία της ρωμαϊκής λογοτεχνίας θεωρείται το 140 π.Χ.
4. Ο Λίβιος Ανδρόνικος μετέφρασε στα Λατινικά την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
5. Ο Λίβιος Ανδρόνικος χρησιμοποίησε στις μεταφράσεις του το δακτυλικό εξάμετρο.
6. Ο Λίβιος Ανδρόνικος ασχολήθηκε με θεατρικές παραστάσεις.
7. Στις ρίζες της ρωμαϊκής γραμματείας βρίσκεται ένα ελληνικό είδος, το διδακτικό έπος.
8. Οι αρχέγονες συνθήκες γένεσης της ρωμαϊκής λογοτεχνίας δεν επηρέασαν τη μετέπειτα συγγραφική παραγωγή των Ρωμαίων.
9. Η ρωμαϊκή λογοτεχνία, κατά τη γένεσή της, στηρίχθηκε στο έργο του Ομήρου.
10. Ο Λίβιος Ανδρόνικος ήταν έλληνας αιχμάλωτος πολέμου.

Εποχές της ρωμαϊκής λογοτεχνίας

1. Στην πρώτη οριοθέτηση των εποχών της ρωμαϊκής λογοτεχνίας επικράτησε η περιγραφική διαίρεση.
2. Σύμφωνα με την αριστοκρατική αξιολόγηση τα μεγάλα ταλέντα της ρωμαϊκής λογοτεχνίας παρουσιάζονται σε συγκεκριμένες εποχές.
3. Στην περιγραφική διαίρεση μπορεί να συναντήσει κανείς τον όρο «μετακλασική εποχή».
4. Η διαίρεση της λογοτεχνίας σε «χρυσό αιώνα», «αργυρό αιώνα» κ.λπ. συναντάται στη διαίρεση με ιστορικά κριτήρια.
5. Η διάκριση με ιστορικά κριτήρια γίνεται με βάση δύο εποχές: τη δημοκρατική εποχή και την αριστοκρατική.
6. Η κλασική εποχή φτάνει ως τον θάνατο του Αυγούστου, το 14 μ.Χ.
7. Η περίοδος της Ύστερης αρχαιότητας τοποθετείται κατόπιν της μετακλασικής εποχής.
8. Η αυτοκρατορική εποχή χωρίζεται σε πρώιμη και ύστερη.
9. Το τέλος της αρχαίας ρωμαϊκής λογοτεχνίας τοποθετείται στην έναρξη του Λατινικού Μεσαίωνα.
10. Ο λατινικός Μεσαίωνας αρχίζει τον 6ο αι. μ.Χ.

Γενικά χαρακτηριστικά της ρωμαϊκής λογοτεχνίας

1. Βασικό χαρακτηριστικό της ρωμαϊκής λογοτεχνίας είναι η στενή συνάφειά της με την ελληνική γλώσσα και γραμματεία.
2. Η φράση «Η Ελλάδα ενώ κατακτήθηκε, εισήγαγε τις τέχνες στο αγροτικό Λάτιο» ανήκει στον Οβίδιο.
3. Το ιδανικό της κατοχής δύο γλωσσών ενσαρκώνεται σε όλους τους ρωμαίους λογοτέχνες.
4. Πολλές ελληνικές λέξεις διατηρούνται ακόμα και σήμερα σε ρωμανικές γλώσσες.
5. Ο Πλαύτος επηρεάστηκε από την αττική τραγωδία.
6. Ο Βεργίλιος επηρεάστηκε από τον Όμηρο.
7. Ο Σενέκας δέχεται την επιρροή από τις αττικές τραγωδίες.
8. Η σχέση του ρωμαίου λογοτέχνη με το ελληνικό πρότυπο είναι η τυφλή μίμηση.
9. Οι Ρωμαίοι λογοτέχνες αναμειγνύουν χρονικά διαφορετικά ελληνικά πρότυπα.
10. Η κωμωδία στους Ρωμαίους λογοτέχνες ωριμάζει τελευταία, όπως ακριβώς και στους Έλληνες.
11. Η σάτιρα είναι ένα νέο, καθαρά ρωμαϊκό είδος.
12. Η ρωμαϊκή ελεγεία έχει πολλά κοινά στοιχεία με την ελληνική.
13. Τα πάτρια ήθη (mos maiorum) προβάλλονται κυρίως σε ποιητικά έργα.
14. Οι άριστοι χειριστές της λατινικής γλώσσας εμπλουτίζουν τα φυσικά χαρακτηριστικά της.
15. Η γλώσσα των Ρωμαίων θεωρείται η κατάλληλη για την παγκόσμια πολιτισμική επικοινωνία.

Η εξέλιξη της ρωμαϊκής λογοτεχνίας

Κλασική εποχή

1. Κατά την κλασική εποχή συνεχίζονται οι πειραματισμοί στην λατινική λογοτεχνία.
2. Κατά την κλασική εποχή στη ρωμαϊκή λογοτεχνία επιδιώκεται η σύζευξη μορφής και περιεχομένου.
3. Κατά την κλασική εποχή στη ρωμαϊκή λογοτεχνία δίνεται βαρύτητα στο πραγματικό έναντι του πλασματικού.
4. Κατά την κλασική εποχή οι ρωμαίοι λογοτέχνες ανταγωνίζονται αποτελεσματικά τους Έλληνες.
5. Ο Κάτουλλος ανταγωνίζεται τον Θεόκριτο.
6. Μετά το 90 π.Χ. παρατηρείται ένα άγονο κενό περίπου 50 χρόνων.
7. Η έννοια του «κλασικού» διαμορφώνεται μετά το 90 π.Χ.
8. Η κλασική εποχή χωρίζεται σε δύο περιόδους.
9. Η πρώτη περίοδος της κλασικής εποχής είναι γνωστή με τον όρο «Αυγούστειοι χρόνοι».
10. Οι «νεωτερικοί» ποιητές δημιουργούν ποιήματα που διακρίνονται για την μεγάλη έκτασή τους.
11. Το ύφος των «νεωτερικών» ποιητών είναι σκοτεινό και υπαινικτικό.
12. Οι «νεωτερικοί» ποιητές ασχολούνται με λυρική και ελεγειακή ποίηση, επύλλια και επιγράμματα.
13. Ο θάνατος του Αυγούστου σηματοδοτεί αποκλειστικά το τέλος μιας σημαντικής πολιτικής περιόδου.
14. Κατά την κλασική εποχή οι Ρωμαίοι λογοτέχνες προσλαμβάνουν δημιουργικά το ελληνικό πρότυπο και διαθέτουν πλέον τους δικούς τους «κλασικούς».
15. Μετά το τέλος της κλασικής εποχής αρχίζει ο επιγονισμός που σηματοδοτεί και την έκπτωση της ποιότητας της ρωμαϊκής λογοτεχνίας.

Α. Οι χρόνοι του Κικέρωνα

1. Οι χρόνοι του Κικέρωνα σηματοδοτούν μια περίοδο με εξοντωτικές διαμάχες για την εξουσία.
2. Στα χρόνια του Κικέρωνα οι ρωμαίοι λογοτέχνες παράγουν λυρική και ελεγειακή ποίηση.
3. Οι ρητορικοί λόγοι των ρωμαίων λογοτεχνών έχουν ως πρότυπο τους αττικούς ρήτορες.
4. Ο διανοούμενος καλλιτέχνης των χρόνων του Κικέρωνα αυτονομείται από τα ελληνικά πρότυπα.
5. Ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρωνας θεωρείται κορυφαίος εκπρόσωπος της πεζογραφίας και ένας από τους μεγαλύτερους ρήτορες της αρχαιότητας.
6. Ο Κικέρων έγραψε περισσότερους από 100 λόγους, αλλά σώζονται περίπου οι μισοί.
7. Το περιεχόμενο των λόγων του Κικέρωνα είναι συμβουλευτικό.
8. Ο Κικέρων υπήρξε θαυμαστής του Αριστοτέλη.
9. Η προσωπικότητα του Κικέρωνα αναδεικνύεται μέσα από τις 800 επιστολές του που δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατό του.
10. Ο Κικέρωνας θεωρείται κορυφαίος συγγραφέας της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
11. Ο Βάρρων θεωρείται άριστος γνώστης της λατινικής γλώσσας.
12. Ο Βάρρων ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη ρωμαϊκή ιστορία.
13. Ο Ιούλιος Καίσαρας ασχολείται με την ιστορική βιογραφία.
14. Ο Ιούλιος Καίσαρας στα έργα του ακολουθεί το ύφος του Ξενοφώντα.
15. Ο Σαλλούστιος Κρίσπος μεταφέρει στο έργο του την ιστορική μονογραφία.
16. Η ποιητική παραγωγή στα χρόνια του Κικέρωνα είναι και ποσοτικά και ποιοτικά τεράστια.
17. Ο Βαλέριος Κάτουλλος έχει γράψει 16 ποιήματα στα οποία αποτυπώνεται ο πόθος και ο πόνος για μια κοπέλα.
18. Ο Λουκρήτιος χαρακτηρίζεται ως επαναστάτης υλιστής.
19. Το έργο «Για τη φύση των πραγμάτων» (De rerum natura) είναι ένα ιστορικό έπος.
20. Ο Βάρρων στα έργα του συνδυάζει τον ποιητικό και τον πεζό λόγο.

Β. Οι Αυγούστειοι χρόνοι

1. Στα χρόνια του Αυγούστου οι ρωμαίοι ποιητές συνδέουν τα έργα τους με την πολιτική ζωή.
2. Στον Αύγουστο και τον Μαικήνα οφείλεται η συσπείρωση κορυφαίων ταλέντων σε λογοτεχνικούς κύκλους.
3. Στα χρόνια του Αυγούστου δίνεται βαρύτητα στην πεζογραφία και ακολουθεί η ποίηση.
4. Ο Βιργίλιος εκτός από το ηρωικό και διδακτικό έπος ασχολείται με τα επιγράμματα.
5. Ο Οράτιος εκπροσωπεί τη λυρική ποίηση.
6. Εθνικός ποιητής των Ρωμαίων θεωρείται ο Βιργίλιος.
7. Η Αινειάδα του Βιργιλίου μιμείται την Ιλιάδα του Ομήρου.
8. Οι Εκλογές και τα Γεωργικά είναι μεταγενέστερες συλλογές της Αινειάδας.
9. Λογοτεχνικό πρότυπο των Γεωργικών είναι ο Θεόκριτος.
10. Ο Βιργίλιος αποτέλεσε πρότυπο πολλών λογοτεχνών.
11. Ο Οράτιος είναι ο πρώτος που μετέφερε το αιολικό άσμα στη Ρώμη.
12. Οι Ωδές του Ορατίου έχουν ως πρότυπο τον Αρχίλοχο.
13. Για την επίσημη έναρξη της pax Augusta ο Αύγουστος ανέθεσε τη σύνθεση του Ύμνου της Εκατονταετίας στον Οβίδιο.
14. Τα έργα του Προπέρτιου χαρακτηρίζονται από καθαρότητα και κομψότητα.
15. Ο Οβίδιος καλλιέργησε νέα ποιητικά είδη.
16. Οι Μεταμορφώσεις είναι έργο του Ορατίου.
17. Ο Τίτος Λίβιος ασχολήθηκε στα έργα του με την παρουσίαση των Καρχηδονιακών πολέμων.
18. Στην ιστοριογραφία του Λίβιου διακρίνονται έννοιες όπως η «pietas».
19. Το έργο του Τίτου Λίβιου αποτελείται από 14 βιβλία.
20. Το έργο Για την αρχιτεκτονική (De architectura) είναι του Βιτρούβιου.

Μετακλασική εποχή

1. Κατά την μετακλασική εποχή το ύφος στη λογοτεχνία χαρακτηρίζεται απλό.
2. Κάτι που χαρακτηρίζει το περιεχόμενο των μετακλασικών κειμένων είναι ο ρεαλισμός.
3. Η περίοδος των «σκοτεινών χρόνων» είχε διάρκεια εξήντα ετών.
4. Η μετακλασική εποχή χωρίζεται σε δύο περιόδους.
5. Στη δεύτερη περίοδο γίνεται προσπάθεια απομίμησης των κλασικών.
6. Κατά την μετακλασική εποχή οι γραμματικοί μελετούν σε βάθος τη γλώσσα.
7. Στην μετακλασική εποχή η ρητορεία, λόγω των πολιτικών συνθηκών, γνωρίζει μεγάλη ακμή.
8. Ο Σίλιος Ιταλικός έγραψε για τον Καρχηδονιακό πόλεμο.
9. Έργο του Σενέκα του Νεότερου είναι οι Διάλογοι.
10. Στα έργα του Σενέκα παρουσιάζονται πολλές συγγένειες με τη χριστιανική διδασκαλία.
11. Ο Τάκιτος έγραψε μια παρωδία της Οδύσσειας.
12. Ο Πλίνιος ο Νεότερος στις καλλιτεχνικές Επιστολές του περιγράφει την έκρηξη του Βεζούβιου.
13. Ο Σενέκας ασχολήθηκε και με την τραγωδία.
14. Με τη σάτιρα του Ιουβενάλη αναδεικνύεται η αθλιότητα των κατοίκων της Ρώμης.
15. Το έργο Περί των επιφανών ανδρών ανήκει στον Παπιανό.
16. Το μόνο παραμύθι που διαθέτουμε από την αρχαιότητα βρίσκεται στις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου.
17. Στις Μεταμορφώσεις υπάρχει το παραμύθι του Έρωτα και της Ψυχής.
18. Η Αγία Γραφή μεταφράζεται για πρώτη φορά στα Λατινικά στη βόρεια Αφρική.
19. Η χριστιανική γραμματεία κάνει την εμφάνισή της στη μετακλασική εποχή.
20. Ο Αύλος Γέλλιος ασχολήθηκε με τη χριστιανική γραμματεία.

Ύστερη αρχαιότητα

1. Το κίνημα των Νέο-Νεωτερικών επιδιώκει την υφολογική εκλέπτυνση.
2. Ο Βοήθιος θεωρείται ο «πατέρας του Μεσαίωνα».
3. Κατά την περίοδο της ύστερης αρχαιότητας τα ποιήματα αποκτούν πιο ευχάριστο και ψυχαγωγικό περιεχόμενο.
4. Ο Νεμεσιανός γράφει ποιήματα ηρωικού περιεχομένου.
5. Ένα ποίημα με τίτλο «Το ξενύχτι της Αφροδίτης» είναι αγνώστου ποιητή.
6. Ο Βοήθιος ασχολήθηκε με μεταφράσεις του Πλάτωνα στα Λατινικά.
7. Το έργο «Η παρηγοριά της φιλοσοφίας» ανήκει στον Κασσιόδωρο.
8. Την χριστιανική αλληγορία θεμελιώνει την περίοδο αυτή ο Προυδέντιος.
9. Την Αγία γραφή μεταφράζει ο Αυγουστίνος.
10. Η πορεία της ρωμαϊκής λογοτεχνίας συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια του Ουμανισμού και των Νεότερων χρόνων.

Για να μεταφερθείτε στις απαντήσεις επιλέξτε τον παρακάτω σύνδεσμο: 

Λατινικά Ερωτήσεις Εισαγωγής Κλειστού Τύπου – Απαντήσεις