Λατινικά Ενότητα 32

Pleni sunt omnes libri,

plenae voces sapientium,

plena exemplōrum vetustas;

quae omnia iacērent in tenebris,

nisi accederet lumen

litterārum.

Quam multas imagines

fortissimōrum virōrum

– non solum ad intuendum,

verum etiam ad imitandum –

nobis reliquērunt scriptōres

et Graeci et Latīni!

Quas ego, cupidus

bene gerendi

et administrandi

rem publicam,

semper

proponēbam mihi.

Colendo

et cogitando

excellentes homines

conformābam animum

et mentem meam.

Sic enim

– expetendo solum

laudem et honestātem,

ducendo

omnes cruciātus corporis

et omnia pericula mortis

esse parvi –

potui obicere me

in tot

ac tantas dimicatiōnes

pro salūte vestrā.

Γεμάτα είναι όλα τα βιβλία,

γεμάτοι οι λόγοι των σοφών,

γεμάτη από παραδείγματα η αρχαιότητα·

όλα αυτά θα βρίσκονταν στην αφάνεια,

εάν δεν τα συνόδευε το φως

των γραμμάτων.

Πόσο πολλές εικόνες

γενναιότατων ανδρών

– όχι μόνο για να (τις) κοιτάζουμε,

αλλά και για να (τις) μιμούμαστε–

μας κληροδότησαν συγγραφείς

και Έλληνες και Λατίνοι!

Αυτές εγώ, επιθυμώντας

την καλή διοίκηση

και διαχείριση

της πολιτείας,

πάντοτε

έβαζα μπροστά μου ως παραδείγματα.

Με το να λατρεύω

και να σκέπτομαι

τους έξοχους άνδρες,

διέπλαθα την ψυχή

και το νου μου.

Διότι έτσι

– με το να επιδιώκω μόνο

τον έπαινο και την τιμή,

με το να θεωρώ

ότι όλα τα βάσανα του σώματος

και όλοι οι κίνδυνοι του θανάτου

είναι μικρής αξίας–

μπόρεσα να ριχτώ

σε τόσο πολλούς

και τόσο μεγάλους αγώνες

για τη σωτηρία σας.