Κριτήριο Αξιολόγησης Ιστορία Προσανατολισμού Προσομοιωτικό Νέα Ύλη (Απαντήσεις)

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ (ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ)

Εφ’ όλης της Ύλης

Θέμα Α1 

α) σχολικό βιβλίο, σελ. 23 «Εθνικές γαίες… επαναστατικώ δικαίω»

και σελ.24 «Υπολογίζεται… 5.000.000 στρέμματα.

β) σχολικό βιβλίο, σελ. 63 «Η ύπαρξη των πρώτων κομμάτων… εσωτερική ειρήνη»

(Καλό είναι να σημειωθεί πως το όργανο αυτό συστάθηκε το 1825)

γ) σχολικό βιβλίο, σελ. 134-135 «Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος … στις περιοχές τους»

Θέμα Α2

α) Σωστό (σχολικό βιβλίο, σελ. 119)

β) Λάθος (σχολικό βιβλίο, σελ. 60)

Διόρθωση: Επί τουρκοκρατίας το πολιτικό πλαίσιο ήταν δεδομένο και αναμφισβήτητο: η οθωμανική κυριαρχία.

γ) Λάθος (σχολικό βιβλίο, σελ. 31)

Διόρθωση: Ούτε η προσάρτηση των Επτανήσων (1864) και της Θεσσαλίας (1881) άλλαξαν τις παραπάνω περιοριστικές συνθήκες.

δ) Λάθος (σχολικό βιβλίο, σελ. 134)

Διόρθωση: Σε όλη τη διάρκεια του 19^ου αιώνα, απελευθερωτικά κινήματα ξέσπασαν στην τουρκοκρατούμενη ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη.

ε) Σωστό (σχολικό βιβλίο, σελ.82-83)

Θέμα Β1

Σχολικό βιβλίο σελ. 121-122 «Αξίζει να δούμε αναλυτικότερα… των ορθόδοξων προσφύγων» και σελ. 20-21 «Στο ελληνικό κράτος… αργότερα στην Αίγυπτο».

Θέμα Β2

Σχολικό βιβλίο σελ. 132-133 «Η κύρια κρίση ξέσπασε… σχετική νομοθετική πράξη».

Θέμα Γ1

 α) Αμέσως μετά την ανεξαρτησία από πλευράς υποδομών η χώρα παρουσίαζε ελάχιστα κοινά σημεία με όσα συνέβαιναν στο πεδίο αυτό στα αστικά κέντρα της Δύσης. Πράγματι, σύμφωνα με τις ιστορικές μας γνώσεις το 1830 οι υποδομές… της κρατικής συγκρότηση. (σελ. 31, σχολικού βιβλίου)

Το βαρύ δημοσιονομικό φορτίο φαίνεται και από τον δοθέντα στατιστικό πίνακα, που αποτελεί μια δευτερογενή πηγή, όπου παρατηρούμε ότι την περίοδο του 1863-1872 το δημόσιο χρέος ήταν 14,7 εκατομμύρια και κλιμακωνόταν σταδιακά τα επόμενα χρόνια: από 19,7 την περίοδο 1873-1882, ανήλθε σε 36,5 την περίοδο 1883-1892, για να μειωθεί σχετικά σε 28,4 από το 1903 έως το 1912. Από τη στιγμή που το δημόσιο χρέος ήταν δυσβάστακτο τα ποσά που μπορούσαν να διατεθούν για δημόσια έργα ήταν ασφυκτικά περιορισμένα: μόλις 1,0, 0,7, 5,8 – που συμπίπτει με την τρικουπική περίοδο και την επιμονή του Μεσολογγίτη πολιτικού σε αυτόν τον τομέα – και 4,0 εκατομμύρια στις αντίστοιχες περιόδους.

«Στις χερσαίες συγκοινωνίες… στην κατασκευή δρόμων» (σελ. 31-32 σχολικού βιβλίου). Αυτό επιβεβαιώνεται και από το παράθεμα που έχουμε στη διάθεσή μας, το οποίο αποτελεί απόσπασμα δευτερογενούς πηγής. Συγκεκριμένα η Μ. Σιναρέλλη αναφέρει πως οι Έλληνες αρνούνταν την «αναγκαστική» εργασία, την αγγαρεία ή και την καταβολή φόρων σε δρόμους που δεν χρησιμοποιούσαν, δεδομένου ότι η ελληνική κοινωνία δεν είχε σχέση με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και τις εμπεδωμένες συνήθειες αιώνων. Επιπλέον η ανυπαρξία κρατικής οργάνωσης σε αυτόν τον τομέα – ένας διοικητικός μηχανισμός, καταρτισμένο προσωπικό – που θα οργάνωνε την οδοποιία με αποτελεσματικότητα και σε σύντομο χρονικό διάστημα, συνέτεινε στο να αποτύχει κάθε προσπάθεια εφαρμογής ενός ξένου προς τα εγχώρια εργασιακά ήθη μέτρου, όπως ήταν αυτό της αγγαρείας.

Συνεπώς εύλογα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η Ελλάδα την περίοδο αυτή θύμισε περισσότερο την Ανατολή παρά τη Δύση και η πύκνωση του οδικού δικτύου δε βρισκόταν στην πρώτη θέση των εθνικών και τοπικών προτεραιοτήτων.

β) «Από τα χρόνια της Επανάστασης… Βαυαρών το 1832». (σελ 35 σχολικού βιβλίου). Πράγματι, στις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν μεταξύ των εκπροσώπων των Δυνάμεων και της βαυαρικής πλευράς, όταν εξελέγη ο Όθων ως βασιλιάς της Ελλάδος, ένας από τους όρους ήταν η σύναψη δανείων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Α. Ανδρεάδης, στο κείμενο 1, που αποτελεί μια δευτερογενή πηγή, το ποσό του δανείου θα ήταν ίσο με αυτό που θα δινόταν στον Λεοπόλδο (αν ο τελευταίος ανελάμβανε πράγματι τον θρόνο και δεν παραιτείτο). Το ποσό θα δινόταν τμηματικά και το ελληνικό κράτος ήταν υποχρεωμένο να καταλάβει τους τόκους και το χρεολύσιο του δανείου.

«Οι Οθωνικές κυβερνήσεις… δεν θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν» (σελ.35 – 37 σχολικού βιβλίου). Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται και από τον πίνακα, στον οποίο διαβάζουμε ότι τα ποσά που διατέθηκαν για δημόσια έργα ήταν εξαιρετικά περιορισμένα, κυμαινόμενα από 1 εκατομμύριο και φτάνοντας τα 5,8 στην περίοδο της τρικουπικής περιόδου. Την ίδια στιγμή, οι αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες, που έφτασαν και τα 46,4 εκατομμύρια κατά την περίοδο 1873-1882, δεν επέτρεπαν την κατασκευή δημόσιων έργων. Όταν αυτά αυξήθηκαν την περίοδο 1883-1892, μειώθηκαν κάπως οι στρατιωτικές δαπάνες σε 29,1 εκατομμύρια.

Συνεπώς το μικρό μέρος των δανείων που απέμεινε για δημόσια έργα δε βοηθούσε ιδιαίτερα στον εκσυγχρονισμό της χώρας, συνείσφερε όμως στην προσπάθεια ολοκλήρωσης κάποιων από αυτών.

Θέμα Δ1 

α) Κατά το 1815  άρχισαν να διαμορφώνονται τα πρώτα τρία ελληνικά κόμματα. Ένα από αυτά ήταν το γαλλικό κόμμα. Σύμφωνα με τις ιστορικές μας γνώσεις ο Ιωάννης Κωλέττης… ακτήμονες ή μικροϊδιοκτήτες γης και απλοί αγωνιστές. (σελ. 65 σχολικού βιβλίου).

Επιχειρώντας να ερμηνεύσει την οργανωτική δομή του Γαλλικού κόμματος ο Hering στο κείμενο 1, που αποτελεί μια δευτερογενή πηγή, αναφέρεται στις μακροχρόνιες πελατειακές σχέσεις που αρθρώθηκαν κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 και συνέδεσαν πολιτικά τον Κωλέττη με σημαντικό αριθμό στρατιωτικών της Ρούμελης. Οι σχέσεις αυτές διατηρήθηκαν μέχρι και τον δεύτερο εμφύλιο πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου συνασπίστηκαν σε κοινό μέτωπο οπλαρχηγοί, ακόμα και με διαφορές ή αντιθέσεις μεταξύ τους, όπως ο Κώστας Μπότσαρης και ο Κίτσος Τζαβέλας. («Ο εμφύλιος είχε συντελέσει… διαφοροποιήσεων») Ο Ηπειρώτης πολιτικός, εξάλλου, μπόρεσε να εκμεταλλευτεί και ορισμένες συγκυρίες, όπως οι απώλειες σημαντικών ρουμελιωτών στρατιωτικών (Ανδρούτσος, Γκούρας, Καραϊσκάκης) και παράλληλα με κατάλληλες «τακτικές» κινήσεις να φέρεται ως ο μοναδικός εκπρόσωπος του στρατιωτικού στοιχείου στη Στερεά. Ισχυρό συνεκτικό στοιχείο μεταξύ των δύο πλευρών ήταν και η δυνατότητα του συγκεκριμένου πολιτικού να παρέχει στους στρατιωτικούς μισθό, τροφή και πυρομαχικά.(«Στους αγωνιστές της Ρούμελης… στην παράταξή του») Αυτοί οι ένοπλοι, μαζί με την προσχώρηση αρχόντων επίσης από τη Στερεά αποτέλεσαν τη βάση των υποστηρικτών του Γαλλικού κόμματος.

β) Τα βασικά στοιχεία της πολιτικής του Γαλλικού κόμματος διέφεραν αισθητά από τα άλλα δύο κόμματα. Σε αντίθεση με το αγγλικό… απελευθέρωση αυτού του τμήματος (σελ. 65 σχολικού βιβλίου).

Οι απόψεις του Κωλέττη παρουσιάζονται αναλυτικότερα στο παράθεμα 3 του Δημήτρη Μαλέση, όπου παρατίθεται αυτούσιο μέρος της ομιλίας που έμελλε να σημαδέψει τη νεοελληνική ιστορία. Στον λόγο του αυτό ο Κωλέττης τοποθέτησε γεωγραφικά την Ελλάδα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, υπενθυμίζοντας ότι οι προηγούμενες γενεές Ελλήνων, αυτές μετά την άλωση, είχαν μεταλαμπαδεύσει τα φώτα της παιδείας στη Δύση («Διά την γεωγραφικήν αυτής θέσιν… την Ανατολήν»). Ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός αποφαινόταν λοιπόν από του βήματος της βουλής ότι καθήκον του ελληνισμού ήταν στη δεδομένη συγκυρία να αναλάβει ανάλογη προσπάθεια και στην Ανατολή, όπου εγκαταβιούσαν πυκνοί πληθυσμοί της ελληνικής φυλής  και για τους οποίους η εθνική αντιπροσωπία όφειλε να μεριμνήσει για την απελευθέρωσή τους. («το δε δεύτερον είναι εις ημάς ανατεθειμένον»). Μάλιστα ο συγγραφέας του παραθέματος, όπου αναδημοσιεύεται το απόσπασμα της ομιλίας συνδέει την ιδεολογική πρόσδεση των στρατιωτικών με το συγκεκριμένο κόμμα λόγω ακριβώς της συγκεκριμένης αλυτρωτικής πολιτικής.

Σε αντίθεση με την εξωτερική πολιτική όπως γνωρίζουμε από τις ιστορικές γνώσεις το πρόγραμμα του γαλλικού κόμματος… θεωρούσαν ως πρότυπό τους (σελ. 65-66 σχολικού βιβλίου).

γ) Κατά την περίοδο 1844-1847 ο Κωλέττης, ως αρχηγός… κοινοβουλευτικής δικτατορίας (σελ. 73-74 σχολικού βιβλίου). Ανάλογες αρνητικές κρίσεις επιφυλάσσει και ο Σβορώνος στο δεύτερο παράθεμα, που αποτελεί μια δευτερογενή πηγή και σύμφωνα με τον οποίο η ψήφιση συντάγματος δε σημαδεύτηκε με κάποια αλλαγή της πολιτικής ζωής («Η παραχώρηση Συντάγματος δε μετέβαλε την πολιτική ζωή»). Κι αυτό, διότι η διακυβέρνηση της χώρας από τον Κωλέττη – μετά τις τρίμηνης διάρκειας εκλογές βίας – του 1843 αποτέλεσε μνημείο νόθευσης του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. («… η Ελλάδα έγινε λεία των οπλισμένων συμμοριών του Κωλέττη»). Η απροκάλυπτη βία, προκειμένου να εξασφαλίσει την πολυπόθητη πλειοψηφία, προδιέγραφε μια πολιτική φαυλότητας. Ο άλλοτε συνταγματικός πολιτικός αποδείχθηκε «υπερβολικά συγκεντρωτικός» ως πρωθυπουργός και «ενθάρρυνε» τον Όθωνα στο να αναμιγνύεται στην πολιτική ζωή. Φαβοριτισμός και ευνοιοκρατία αποτέλεσαν τα κύρια γνωρίσματα της τριετούς διακυβέρνησης, ενώ σε περίοδο κατά την οποία η ελληνική οικονομία χειμαζόταν, διασπάθιζε τα γλίσχρα οικονομικά σε ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ  των κομματικών του φίλων, χωρίς να λαμβάνει καμία μέριμνα για κάποια αναπτυξιακή προοπτική της χώρας. («Η πραγματική εσωτερική πολιτική… ανάπτυξη της χώρας»).

Μετά τον θάνατο του Κωλέττη, το 1847, το γαλλικό κόμμα πέρασε σε φάση παρακμής, καθώς επικράτησε διαμάχη για τη διαδοχή.

Για να δείτε το Κριτήριο Αξιολόγησης στο οποίο αναφέρονται οι παραπάνω απαντήσεις επιλέξτε τον παρακάτω σύνδεσμο: 

Προσομοιωτικό Κριτήριο Αξιολόγησης Ιστορίας Προσανατολισμού Νέα Ύλη

Τις απαντήσεις που μόλις διαβάσατε για το αντίστοιχο κριτήριο αξιολόγησης προετοίμασε η εκλεκτή συνάδελφος Γεωργία Μωραΐτη, η οποία στη συνέχεια τις παραχώρησε στον ιστότοπό μας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους υπόλοιπους συναδέλφους.

Την ευχαριστούμε από καρδιάς και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία όχι μόνο στον επαγγελματικό στίβο αλλά και στην προσωπική της ζωή.

Για να μεταβείτε σε κάποιο άλλο Κεφάλαιο ή Ενότητα της Ιστορίας Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ’ Λυκείου, επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τους παρακάτω πίνακες:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1821-1936)

ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1821-1930)

ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΠΟ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
ΚΑΤΑ ΤΟ 19ο ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Η Ομάδα του filologika.gr

Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.