αντιβενιζελικά κόμματα

Αντιβενιζελικά κόμματα

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:

Δ. ΑΝΑΝΕΩΣΗ – ΔΙΧΑΣΜΟΣ (1909-1922)

2. Τα αντιβενιζελικά κόμματα

Σχεδιάγραμμα Ενότητας

Βασικά στοιχεία Αντιβενιζελικών Διαφορές με τους Φιλελευθέρους
  • είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης
  • έχουν διαφορές, αλλά τα ενώνει ένας συντηρητικός προσανατολισμός
  • ομοιότητα με Φιλελευθέρους = όχι επιστροφή στην εποχή πριν το 1909
  • διαφορές με Φιλελευθέρους:

– εύρος σχεδιασμένων μεταρρυθμίσεων

– μέθοδοι άσκησης πολιτικής

  • Θέσεις αντιβενιζελικών:

– απεχθάνονται τη διαρκή παρέμβαση του Κράτους = ενίσχυση της εκτελε­στικής εξουσίας

– δεν έχουν μακροπρόθεσμη πολιτική = επίλυση επίκαιρων προβλημάτων

– υπερασπίζονται τα συμφέροντα που κινδυνεύουν από τους Φιλελευθέρους

– οδηγούνται σε συντηρητικότερες θέσεις λόγω σύγκρουσης με Φιλελευθέ­ρους

  • κόμματα αντιβενιζελικών

– Δημητρίου Ράλλη = αδιάλλακτο

– Κυριακούλη Μαυρομιχάλη = αδιάλλακτο

– Γεωργίου Θεοτόκη= διαλλακτικό

Θέσεις Ραλλικού κόμματος

 

  • αντίθετο προς τον εκσυγχρονισμό
  • κατά της ισχυρής εκτελεστικής εξουσίας αντίθετο με μεταρρυθμιστική πολιτική Φιλε­λευθέρων
  • ισχυρή θέση Κοινοβουλίου στο πολιτικό σύστημα
  • ο Βασιλιάς σύμβολο εθνικής ενότητας που ξεπερνούσε τα σύνορα της χώρας
  • ενίσχυση της παραγωγής
  • αύξηση των θέσεων εργασίας

– οικονομική ανάπτυξη

– εξεύρεση χρημάτων για εξοπλισμούς

  • καταπολέμηση διαφθοράς και πατρωνίας κομμάτων
  • όχι συγκροτημένο πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης
  • απευθυνόταν:

– στα μεσαία αστικά στρώματα

– στα κατώτερα αστικά στρώματα

– στους μικροκαλλιεργητές

  • Οι Φιλελεύθεροι ευνοούσαν τα ανώτερα αστικά στρώματα
Θέσεις Εθνικού Kόμματος Μαυρομιχάλη

 

  • δε διέφερε από το ραλλικό
  • εκμεταλλεύτηκε τη συμμετοχή του αρχηγού του στα πολιτικά πράγματα μετά το κίνημα του 1909
  • υποστήριζαν την «ανόρθωση» = δεν μπορούσαν να την υλοποιήσουν οι Βενιζελικοί
Θέσεις κόμματος Θεοτόκη

 

  • πιο μετριοπαθές από τα άλλα δύο
  • ήθελε να διορθώσει τα λάθη των Φιλελευθέρων
  • αύξηση των εξοπλισμών
  • φορολογικές ελαφρύνσεις για τους μικροεισοδηματίες
  • 1909-1915: είχε τη μεγαλύτερη εκλογική βάση ανάμεσα στα αντιβενιζελικά κόμματα = πυρήνας των αντιβενιζελικών

Πηγές

Πηγή 1

Το ραλλικό κόμμα

(…) Οι Ραλλικοί θεωρούσαν τα συνδικάτα και τους εργατικούς αγώνες δυ­σάρεστους νεωτερισμούς σε σημείο που πρότειναν να κατοχυρωθεί συνταγματικά ότι τουλάχιστον οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούσαν να συνδικαλιστούν παρά μόνο με την (ανακλητή) άδεια της εκτελεστικής εξουσίας. Όταν το 1914 η κυβέρνηση των Φιλε­λευθέρων απάντησε σε απεργία των σιδηροδρομικών με νόμο που επέτρεπε την επι­στράτευση τους, η κοινοβουλευτική ομάδα των Ραλλικών υποστήριξε το νομοσχέδιο, επισημαίνοντας ότι κατατέθηκε με καθυστέρηση. Με την ευκαιρία ο αρχηγός τον κόμματος επέκρινε στη Βουλή τις συνεπαγωγές της φιλελεύθερης κοινωνίας: την «υπερε­κτίμηση» της εργασίας, τη διάλυση της «κοινωνικής αλληλεγγύης» μέσω των σύγχρο­νων μεθόδων των εργατικών αγώνων, τον «εκβιασμό» και την «αναρχία». Το σύνταγ­μα, είπε, δεν αναγνώριζε τάξεις, αλλά η παραχώρηση του δικαιώματος της απεργίας τις εμπεριείχε. Στην αντιπαράθεση με τον Βενιζέλο φάνηκε ότι οι δύο πολιτικοί ξεκι­νούσαν από διαφορετικές προϋποθέσεις. Ο συντηρητικός Ράλλης από τις άμεσες εμπειρίες της προβιομηχανικής βιοτεχνίας, όπου ο φιλόπονος ήταν εύκολο να φτιάξει κάτι και να γίνει κύριος τον εαυτού τον, ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός έχοντας κατά νου την τάση προς το μέλλον με την ανάπτυξη μεγάλων επιχειρήσεων που θα απασχο­λούσαν μάζες εργατών, οι οποίοι δεν θα είχαν καμία δυνατότητα να αποταμιεύσουν με φιλοπονία και οικονομία το αναγκαίο κεφάλαιο για τις επενδύσεις μιας σύγχρονης επιχείρησης και θα παρέμεναν ως εκ τούτου σε σχέση εξαρτημένης εργασίας. Ο πρώ­τος έβλεπε στην απεργία την επικίνδυνη διατάραξη μιας πατριαρχικής κοινωνικής δο­μής, ο δεύτερος το αναγκαίο μέσο των εργατικών αγώνων στη μαζική βιομηχανική κοινωνία, το οποίο επιβαλλόταν να περιοριστεί μόνο για χάρη της κοινωνικής τάξης πραγμάτων και της αποτελεσματικότητας της οικονομίας και της δραστηριότητας της κυβέρνησης.

Η. Gunnar, Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, 1821-1936, τόμος Β’, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 2006; σελ. 820-822

Αφού μελετήσετε το παράθεμα που ακολουθεί και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις:
Α) να παρουσιάσετε το Ραλλικό κόμμα
Β) να εντοπίσετε τις διαφορές ανάμεσα στους Ραλλικούς και τους Φιλελεύθερους

Πηγή 2

Το κόμμα του Θεοτόκη

Σχετικά συγκρατημένη και με διαφοροποιήσεις ήταν η τακτική του κόμματος του Θεοτόκη, η οποία, παρά τη διαφορετική της άποψη για τη νομική πλευρά της διάλυσης της Α Αναθεωρητικής Βουλής το 1910, δεν είχε συμμετάσχει στις εκλογές και είχε επανέλθει στη Βουλή επίσης το 1912. Η συντηρητική αντίληψη για την κοινωνία και το διαφορετικό πολιτικό ύφος μπορεί να χώριζαν τους Θεοτοκικούς από τους Φιλελεύθερους – στα πρακτικά ζητήματα όμως η απόσταση ήταν πολύ μικρότερη από εκείνη μεταξύ Φιλελευθέρων και Ραλλικών. Οι Θεοτοκικοί ήθελαν να βελτιώσουν τη φιλελεύθερη πολιτική, να διορθώσουν τα λάθη του Βενιζέλου. Τα δύο κόμματα συμφωνούσαν για τη συγκέντρωση όλων των δυνάμεων στον εξοπλισμό, ζήτημα για το οποίο ειδικά ο Θεοτόκης τόσα είχε προσφέρει – ενστάσεις υπήρχαν όμως κατά της δημοσιονομικής πολιτικής και της διαμόρφωσης του προϋπολογισμού. Το πρόγραμμα του κόμματος στην κοινωνική πολιτική ήταν επίσης μετριοπαθές. Οι Θεοτοκικοί επέκριναν τον Βενιζέλο, επειδή με το ένα χέρι μοίραζε υποσχέσεις στους «πλουτοκράτες» και με το άλλο στους εργάτες. Ο Θεοτόκης υποσχόταν φορολογικές ελαφρύνσεις για τα χαμηλά εισοδήματα και τους αγρότες, τόνιζε όμως ταυτόχρονα ότι με τους νόμους για την προστασία της εργασίας η κυβέρνηση δημιουργούσε «ορέξεις» τις οποίες δεν μπορούσε να ικανοποιήσει. Σε σχέση με το δικαίωμα της απεργίας, ο Θεοτόκης υποστήριζε κατά βάση τις ίδιες θέσεις με τον Βενιζέλο και το υπερασπιζόταν ως στοιχείο της ελευθερίας των συμβάσεων – θεωρούσε ωστόσο τους εργατικούς αγώνες καταστροφικούς, επειδή η οικονομία ήταν αδύναμη. Στην εξωτερική πολιτική ο Θεοτόκης ενθάρρυνε το 1912 την κυβέρνηση να συμμετάσχει στον πόλεμο στο πλευρό της Ιταλίας, συμφώνησε όμως αργότερα με τον Ράλλη στην καταρχήν κριτική της πολιτικής συμμαχιών, της εισόδου της Ελλάδας στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο και στην Ειρήνη του Βουκουρεστίου.

Η. Gunnar, Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, 1821-1936, τόμος Β’, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 2006, σελ. 827-828

Λαμβάνοντας υπόψη τις ιστορικές σας γνώσεις και τα στοιχεία από το ιστορικό παράθεμα να υπογραμμίσετε τις διαφορές ανάμεσα στο κόμμα του Θεοτόκη και στο κόμμα των φιλελευθέρων.

Πηγή

Πηγές Πανελληνίων

Δεν υπάρχουν Πηγές Πανελληνίων στη συγκεκριμένη Ενότητα

Ερωτήσεις Πανελληνίων

  • Ραλλικό Κόμμα ορισμός Μονάδες 4 ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΛΥΚΕΙΑ 2002
  • Ο Κ. Μαυρομιχάλης ήταν αρχηγός των Εκλεκτικών. Σωστό ή λάθος (μον. 2) ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΛΥΚΕΙΑ 2002
  • Το ραλλικό κόμμα ήταν υπέρ του εκσυγχρονισμού Σωστό ή λάθος (μον. 2) ΕΣΠΕΡΙΝΑ ΛΥΚΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ 2003
  • Το ραλλικό κόμμα ήταν αντίθετο προς τον εκσυγχρονισμό. Σωστό ή λάθος (μον. 2) Ημερ Επαν 2005
  • Κόμμα του Γεωργίου Θεοτόκη: ορισμός (μον. 4) Ημερ Επαν 2005
  • Ποιες ήταν οι θέσεις του ραλλικού κόμματος; μονάδες 14 Εσπερ 2007
  • Εθνικόν Κόμμα (Κ. Μαυρομιχάλη) ορισμός (μον. 5) Εσπερ Επαν 2007
  • Κόμμα του Γ. Θεοτόκη: ορισμός (μον. 5) Ημερ Επαν 2008
  • Να αντιστοιχίσετε τους πολιτικούς άνδρες (Στήλη Α) με την πολιτική τους θέση (Στήλη Β). Στη Στήλη Β περισσεύουν δύο θέσεις. Μον. 10 Ημερ 2009

Στήλη Α

Στήλη Β

1. Ι. Κωλέττης α. Υποστήριζε ένα κράτος κοινωνικής αλληλεγγύης.
2. Χ. Τρικούπης β. Επιζητούσε την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.
3. Θ. Δηλιγιάννης γ. Έβλεπε στο πρόσωπο του βασιλιά το σύμβολο της εθνικής ενότητας.
4. Ε. Βενιζέλος δ. Εξέφραζε με την πολιτική του δράση τα αιτήματα της «νέας γενιάς».
5. Δ. Ράλλης ε. Επέβαλε ένα είδος κοινοβουλευτικής δικτατορίας.
στ. Επιδίωκε τον εκσυγχρονισμό με κάθε κόστος.
ζ. Κατοχύρωσε συνταγματικά τη μονιμότητα των δικαστικών και των δημοσίων υπαλλήλων.
  • Εθνικό Κόμμα (Κ. Μαυρομιχάλη). ορισμός (μον. 5) Ημερ 2009
  • Από τα αντιβενιζελικά κόμματα πιο διαλλακτικά ήταν τα κόμματα του Δημητρίου Ράλλη και του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη Σωστό ή λάθος (μον. 2) Ημερ 2011
  • Το ραλλικό κόμμα ήταν υπέρ του εκσυγχρονισμού. Σωστό ή λάθος (μον.2) Εσπερ Επαν 2011
  • Εθνικό Κόμμα (Κ. Μαυρομιχάλη). ορισμός (μον. 5) Ημερ – Εσπερινά 2012
  • Να παρουσιάσετε τα χαρακτηριστικά του ραλλικού κόμματος. Μονάδες 12 ΕΣΠΕΡΙΝΑ ΛΥΚΕΙΑ 2015
  • Κόμμα του Γ. Θεοτόκη ορισμός (μον. 5)  ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΛΥΚΕΙΑ 2016

Για να μεταβείτε σε κάποιο άλλο Κεφάλαιο ή Ενότητα της Ιστορίας Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ’ Λυκείου, επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τους παρακάτω πίνακες:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Τα δημογραφικά δεδομέναΗ Μεγάλη Ιδέα
Το εμπόριο το 19ο αιώναΗ ελληνική ναυτιλία το 19ο αιώνα
Διανομή εθνικών κτημάτωνΕκμετάλλευση Ορυχείων
Το Τραπεζικό ΣύστημαΗ βιομηχανία
Δημόσια ΈργαΣιδηρόδρομοι
Εθνικά Δάνεια Πτώχευση 1893 -
ΔΟΕ
Εξωελλαδικό ελληνικό κεφάλαιο
Αγροτικό Ζήτημα Εργατικό Κίνημα
Οικονομικές Συνθήκες Κατά την Περίοδο 1910-1922 Α' Παγκόσμιος Πόλεμος
Οικονομική ζωή κατά την περίοδο 1922-1936 Ελληνική Οικονομία Κατά την Περίοδο του Μεσοπολέμου
Μεγάλες Επενδύσεις Τράπεζα της Ελλάδος
Κρίση του 1932

Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1821-1936)

Σύνταγμα του 1844 Παρακμή Ξενικών Κομμάτων
Νέα Γενιά Εθνοσυνέλευση 1862-1864
Η εδραίωση του δικομματισμού Οργάνωση των Κομμάτων Κατά το Τελευταίο Τέταρτο του 19ου Αιώνα
Από τη Χρεοκοπία στο Στρατιωτικό Κίνημα στο Γουδί Το Κόμμα των Φιλελευθέρων
Αντιβενιζελικά Κόμματα Αριστερά Κόμματα
Εθνικός Διχασμός Σοσιαλιστικό κόμμα

ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1821-1930)

Διωγμός του 1914 Άλλα Προσφυγικά Ρεύματα
Περίθαλψη (1914-1921) Παλιννόστηση
Έξοδος Πρώτο Διάστημα
Σύμβαση Λοζάνης - Ανταλλαγή Πληθυσμών Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων
Αγροτική Αποκατάσταση Αστική Αποκατάσταση
Αποζημίωση Ανταλλαξίμων Ελληνοτουρκική Προσέγγιση
Ενσωμάτωση Προσφύγων Επιπτώσεις Άφιξης Προσφύγων

 

Η Ομάδα του filologika.gr


Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.