Κριτήριο Αξιολόγησης Εναλλακτική Κανονικότητα ΕΠΑΛ (Απαντήσεις)

Κριτήριο Αξιολόγησης Αλλοτρίωση ΕΠΑΛ Γ Λυκείου

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1^η Δραστηριότητα

Α1.

Συμμαθητές, συμμαθήτριες,
Ένα κείμενο που διάβασα είχε θέμα τον Covid-19 και τις συνέπειές του. Ο συγγραφέας παρουσιάζει την εποχή της πανδημίας ως μία ευκαιρία για ενδοσκόπηση και εσωτερική ανάπτυξη και διατείνεται πως ο υλικός ευδαιμονισμός δεν επαρκεί για την εξασφάλιση της ευτυχίας. Εντοπίζεται στο κείμενο πως οι σύγχρονοι άνθρωποι μέχρι την πανδημία δεν φρόντιζαν τους εαυτούς τους, παρότι αυτή η επιμέλεια αποτελεί το μέσο για την προσωπική και τη συλλογική πρόοδο. Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι η απειλή του κινδύνου μετέβαλε αρκετές συνήθειες προς το καλό, προώθησε τον στοχασμό, συνέσφιξε τις σχέσεις και ενίσχυσε την κοινωνική συνείδηση. Ο συγγραφέας, τέλος, αντιλαμβάνεται την «εναλλακτική κανονικότητα», που διαμόρφωσε η πανδημία και αφορά στην επιμέλεια του εαυτού, ως τη στάση ζωής που θα έπρεπε να έχουν υιοθετήσει οι δυτικές κοινωνίες από καιρό.
Σας ευχαριστώ.

Λέξεις: 125

Α2.

α) Σύμφωνα με τον Επίκτητο οι άνθρωποι μπορούν να ελέγξουν και να καθορίσουν τα πάντα.
ΛΑΘΟΣ: «Ο Επίκτητος λέει ότι υπάρχουν πράγματα που εξαρτώνται από εμάς (τὰ ἐφ ἡμῖν) και άλλα που δεν εξαρτώνται (τὰ οὐκ ἐφ ἡμῖν), θέση με την οποία υποστηρίζει πως οτιδήποτε δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε, καλό είναι να το ανεχόμαστε (ἀνέχου καὶ ἀπέχου).».
β) Όλοι αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με τον ίδιο τρόπο.
ΛΑΘΟΣ: «Το πρόβλημα πράγματι υπάρχει και είναι το ίδιο για όλους. Αυτό που αξίζει, ωστόσο, να παρατηρήσουμε και να σκεφτούμε είναι ότι δεν το αντιμετωπίζουν όλοι με τον ίδιο τρόπο.».
γ) Η φροντίδα του εαυτού αποτελούσε πάντοτε προτεραιότητα για τους ανθρώπους.
ΛΑΘΟΣ: «Τόσο καιρό μοχθούμε για την επαγγελματική μας αποκατάσταση και την “ευημερία” μας αφήνοντας τελείως στην άκρη την αληθινή “επιμέλεια του εαυτού”.».
δ) Όλοι οι ψυχολόγοι και οι σύγχρονοι ψυχοθεραπευτές διατείνονται ότι η χαρά και η ευτυχία είναι νοητικές κατασκευές που εξαρτώνται από την οπτική που υιοθετεί κανείς για να ερμηνεύσει τα γεγονότα.
ΛΑΘΟΣ: «Οι περισσότεροι ψυχολόγοι και σύγχρονοι ψυχοθεραπευτές διατείνονται ότι η χαρά και η ευτυχία είναι νοητικές κατασκευές που εξαρτώνται από την οπτική που υιοθετεί κανείς για να ερμηνεύσει τα γεγονότα.».
ε) Η «εναλλακτική κανονικότητα» είναι μία μορφή αμφισβήτησης του τρόπου ζωής που έχουν υιοθετήσει οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.
ΣΩΣΤΟ: «Η “εναλλακτική κανονικότητα” είναι ένα βήμα πιο κοντά στον τρόπο ζωής που θα έπρεπε να έχουν υιοθετήσει από καιρό οι κοινωνίες, παρέχοντας τη δυνατότητα στον άνθρωπο να συνδεθεί ξανά με το φυσικό περιβάλλον, με τους γύρω του και τον εαυτό του.».

2^η Δραστηριότητα

Α3. α) Σε αρκετά σημεία του κειμένου κυριαρχεί η χρήση του α’ πληθυντικού ρηματικού προσώπου. («Αυτό, λοιπόν, καλούμαστε να κάνουμε τώρα», «Αν δούμε… αξίζει να αναρωτηθούμε», «Μιλάμε συνεχώς για τον ανθρωπισμό … ίδιο μας τον εαυτό» κ.ο.κ.). Με αυτόν τον τρόπο ο συγγραφέας συμμετέχει στο πρόβλημα της πανδημίας και μοιράζεται με τον αναγνώστη την ίδια οπτική γωνία. Δημιουργείται έτσι μια αίσθηση οικειότητας ανάμεσα στον πομπό και στον δέκτη, αφού εντάσσει (ο πρώτος) τον εαυτό του μέσα σε ένα ευρύτερο σύνολο ατόμων και γίνεται «ένα με αυτούς», μιλάει «μαζί με αυτούς και γι’ αυτούς». Η χρήση του αποπνέει συλλογικότητα και καθολικότητα, ενώ ο λόγος αποκτά ζωντάνια, αμεσότητα και πειστικότητα. Έτσι, ο συντάκτης καταφέρνει να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες κατά τον καλύτερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο. Αποδίδεται συλλογική ευθύνη για τη μέχρι πρότινος αδιαφορία για την επιμέλεια του εαυτού και τονίζεται η ανάγκη για άμεση στροφή προς τον εαυτό. Τέλος με το α’ πληθυντικό πρόσωπο ο συγγραφέας μπορεί να πείσει πιο εύκολα τους αναγνώστες, αφού εντάσσει και τον εαυτό του στα μέτρα-προτάσεις που παρουσιάζει.

β) Ο συγγραφέας σε αυτό το σημείο χρησιμοποιεί την ενεργητική σύνταξη. Με την ενεργητική σύνταξη καταφέρνει να δώσει έμφαση στο Υποκείμενο του Ρήματος (η απειλή). Με αυτή την προσωποποίηση τονίζεται το πώς η πανδημία (απειλή) άλλαξε τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων. Με την ενεργητική σύνταξη μεταδίδεται το μήνυμα με υποκειμενικό, απλό, σαφή και κατανοητό τρόπο στους αναγνώστες.
Μετατροπή σε παθητική σύνταξη:
Ο τρόπος ζωής αρκετών μεταβλήθηκε από την απειλή του κινδύνου.

Α4. γ)
Θεματική Πρόταση: «Η πραγματικότητα του «κορωνοϊού» είναι πρωτόγνωρη … συνθήκες που βίωναν οι Έλληνες.».
Λεπτομέρειες: «Οι ειδικοί, εκτός από τα προβλήματα στον τομέα της υγείας … θα περιορίζονταν μέσα στα σπίτια».
Κατακλείδα: Παραλείπεται-Δεν υπάρχει.
Η παράγραφος αναπτύσσεται με Συνδυασμό Μεθόδων. Ο συντάκτης του κείμενου στην πρώτη παράγραφο χρησιμοποιεί τη μέθοδο «Αιτίου-Αποτελέσματος», καθώς καταγράφει τις επιπτώσεις (αποτελέσματα: «άλλαξε τις ισορροπίες και έφερε μαζί του … ότι οι χειρότερες συνέπειες αυτής θα γίνουν αντιληπτές στο εγγύς μέλλον.») που επήλθαν εξαιτίας του Covid-19 και του συνακόλουθου εγκλεισμού (αίτιο: «Ο Covid-19 ήρθε, άλλαξε τις ισορροπίες» κ.λπ.). Επίσης χρησιμοποιείται σε δύο σημεία η αιτιολόγηση για να εξηγηθεί ο λόγος α) για το ότι «η πραγματικότητα του “κορωνοϊού” είναι πρωτόγνωρη και σκληρή για όλους» και β) για το ότι «αυτό που κάνει ακόμη πιο δύσκολη την όλη κατάσταση, όπως και σε κάθε κρίση, είναι ο απροσδόκητος χαρακτήρας της». Ο συγγραφέας τονίζει ότι «όλο αυτό ξεκίνησε ξαφνικά και κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος, ούτε μπορούσε να φανταστεί ότι πόλεις ολόκληρες θα περιορίζονταν μέσα στα σπίτια» εξηγώντας το γιατί είναι δύσκολο για τα άτομα να διαχειριστούν αυτή την κρίση.

• Αξίζει να σημειωθεί ότι μερικοί μαθητές που έχουν εξεταστεί έως ώρας σε αυτό το κριτήριο υποστήριξαν ότι η παράγραφος οργανώνεται και με παραδείγματα. Ο ισχυρισμός τους έχει λογική. Ωστόσο, η αναφορά στις επιπτώσεις παίζει τον ρόλο της παρουσίασης των αποτελεσμάτων και όχι της επεξήγησης μέσω της παράθεσης παραδειγμάτων. Είναι στη διακριτική σας ευχέρεια το αν θα λάβετε ως σωστή την εν λόγω απάντηση.

Α4. β)

• «βέβαια» (τρίτη παράγραφος): έμφαση
• «λοιπόν» (τέταρτη παράγραφος): συμπέρασμα
• «δηλαδή» (τέταρτη παράγραφος): επεξήγηση
• «ωστόσο» (πέμπτη παράγραφος): αντίθεση
• «συνεπώς» (έκτη παράγραφος): συμπέρασμα/ αποτέλεσμα

Α4. γ) «Οι πόλεις ερήμωσαν, οι επιχειρήσεις έκλεισαν, οι αθλητικοί χώροι άδειασαν.»

Ο συγγραφέας με το ασύνδετο σχήμα καταφέρνει να δώσει έμφαση στις επιπτώσεις του Covid-19. Με τη χρήση του ασύνδετου σχήματος προσδίδεται ένταση και χρωματίζεται συναισθηματικά ο λόγος, ενώ το κείμενο αποκτά ζωντάνια, αμεσότητα και παραστατικότητα. Πυκνώνεται μάλιστα το νόημα και με ύφος λιτό, τόνο γοργό, και λόγο κοφτό-ασθματικό επιδιώκεται η συναισθηματική εμπλοκή του αναγνώστη στην πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στην εποχή της πανδημίας.

Α5. α)

• απροσδόκητο: αναπάντεχο, αιφνίδιο, απρόβλεπτο, απρόοπτο…
• κατορθώνει: καταφέρνει,…
• μοχθούμε: κοπιάζουμε,…
• φροντίδα: επιμέλεια,…
• τροποποιήθηκαν: άλλαξαν, …

Α5. β)

• αναγνωρίζω
• αστήρικτος
• αποτρέπω
• παραλλαγή

3^η Δραστηριότητα

Α6. «Τόσο καιρό μοχθούμε για την επαγγελματική μας αποκατάσταση και την “ευημερία” μας αφήνοντας τελείως στην άκρη την “επιμέλεια του εαυτού”. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, ωστόσο, ότι η “ευημερία” δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ανεξάρτητα από την φροντίδα του εαυτού μας.»
Σε ένα άρθρο (200-250 λέξεις) που θα δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό του σχολείου σας να αναφερθείτε στους λόγους που ωθούν τον σύγχρονο άνθρωπο στην «παραμέληση του εαυτού» καθώς και στους τρόπους με τους οποίους μπορούν τα άτομα να γαλουχηθούν στην ιδέα της «φροντίδας του εαυτού».

Επικοινωνιακό Πλαίσιο: άρθρο (σχολικό περιοδικό σχολείου)
Ύφος κειμένου: σοβαρό, επίσημο.
Γλώσσα: αναφορική λειτουργία της γλώσσας
Πρόσωπο: κυρίως γ’ ενικό – πληθυντικό, ίσως και α’ πληθυντικό σε ορισμένα σημεία.
Τίτλος: σύντομος, περιεκτικός, ουσιαστικός.

• Τίτλος:…
• Πρόλογος: Επικαιρική αφόρμηση και παρουσίαση θέματος.
• Κυρίως Μέρος:

Α’ Ζητούμενο: λόγοι που ωθούν τον σύγχρονο άνθρωπο στην «παραμέληση του εαυτού»

• Ελλιπής παιδεία και αγωγή. Ανεπαρκές εκπαιδευτικό σύστημα.
• Κρίση αξιών, προβληματική ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Προσκόλληση στον υλικό ευδαιμονισμό.
• Σύγχυση πεποιθήσεων. Ταυτίζουμε την επιτυχία με την ευτυχία!
• Αρνητική επίδραση Μ.Μ.Ε. (Πρότυπα-Είδωλα κ.λπ.).
• Μαζοποίηση.
• Κακή διαχείριση της τεχνολογίας – προσκολλήσεις – εθισμοί.
• Νόθη ψυχαγωγία.
• Απουσία ουσιαστικής επικοινωνίας και εποικοδομητικού διαλόγου μέσα στους κόλπους της οικογένειας.
• Ανεργία και οικονομική κρίση (τα προβλήματα πάσης φύσεως αποπροσανατολίζουν και απομακρύνουν το άτομο από την φροντίδα του εαυτού).

Μεταβατική Παράγραφος:….

Β’ Ζητούμενο: τρόποι με τους οποίους μπορούν τα άτομα να γαλουχηθούν στην ιδέα της «φροντίδας του εαυτού».

• Σχολείο-Εκπαίδευση: Ανθρωπιστική παιδεία κ.λπ. (όχι χρησιμοθηρική γνώση κ.ο.κ.)
• Προσωπική μελέτη, διάβασμα βιβλίων και ενασχόληση με τη φιλοσοφία (αρχαία και σύγχρονη).
• Ενασχόληση με την Τέχνη.
• Μ.Μ.Ε.: Εκπομπές που προωθούν την πνευματική-εσωτερική ανάπτυξη, κατάλληλα πρότυπα, κ.λπ.
• Πνευματικοί άνθρωποι: να βγουν μπροστά, να αναλάβουν δράση.
• Ενασχόληση με τον αθλητισμό  το άτομο μπορεί να πάρει πολύ χρήσιμα ερεθίσματα.
• Δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου.
• Το διαδίκτυο ως σπουδαία πηγή γνώσης.
• Συνειδητοποίηση της διαφοράς ανάμεσα στην Ψυχαγωγία και τη Διασκέδαση.
• Αυτοκριτική, αυτοέλεγχος, αυτογνωσία κ.λπ.
• Υπάρχουν πολλές ιδέες και για τα δύο ζητούμενα. Είναι σημαντικό, ωστόσο, οι μαθητές να δώσουν εμπεριστατωμένες εξηγήσεις για την κάθε ιδέα. Δηλαδή θα πρέπει π.χ. να καθίσταται σαφές το πώς το σχολείο μέσω της ανθρωπιστικής
  παιδείας ή το προσωπικό διάβασμα κ.λπ. μπορούν να βοηθήσουν συγκεκριμένα στην εξοικείωση του ατόμου με την επιμέλεια του εαυτού.

Επίλογος:…
Χρήσιμες Παρατηρήσεις:
Σε ορισμένα διαγωνίσματα παρατηρήθηκαν αοριστολογίες και γενικότητες. Το θέμα δεν αναφέρεται γενικά στη διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων.
Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η επιμέλεια εαυτού, η cura sui είναι ένα κέλευσμα που βρίσκουμε σε πολλές φιλοσοφικές διδασκαλίες και συνήθως περιλαμβάνει εκτός από τη φροντίδα πνεύματος και ψυχής και τη μετριοπαθή φροντίδα του σώματος. Αυτό καλό είναι να μην παραγνωρίζεται.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1^η Δραστηριότητα

Β1. Ο ποιητής παρότι στην πρώτη στροφή παρομοιάζει αισιόδοξα το μέλλον της ζωής του ανθρώπου με μια σειρά από ζεστά και ζωηρά κεριά («Του μέλλοντος… ζωηρά κεράκια»), στη δεύτερη στροφή παρουσιάζει τις περασμένες μέρες σα μία θλιβερή γραμμή σβησμένων κεριών («Η περασμένες μέρες πίσω…και κυρτά»). Τα κεριά και στις δύο περιπτώσεις συμβολίζουν τις μέρες της ζωής, ο ποιητής όμως φαίνεται να επικεντρώνεται περισσότερο στα σβησμένα κεριά, τα οποία εκφράζουν την απελπισία του για τις μέρες που περνούν γρήγορα. Καθώς παρακολουθεί τις μέρες που πέρασαν ως στοιχείο ότι η ζωή περνά με γρήγορους ρυθμούς, τα συναισθήματα του πρόσφατου παρελθόντος παραμένουν ζωντανά. Παρά ταύτα οι μέρες του παρελθόντος έχουν χάσει πια τη σημασία τους. Ο ποιητής δεν θέλει να θυμάται τις μέρες του παρελθόντος (Δεν θέλω να… να θυμούμαι») και προτρέπει τον εαυτό του να κοιτάζει το μέλλον, αφού πιστεύει ότι θα απογοητευτεί και θα στεναχωρηθεί με το πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια («Εμπρός κυττάζω…κεριά πληθαίνουν»). Μέσα από αυτή την κάπως «αλληγορική», αλλά οπωσδήποτε «οραματική» παρουσίαση και με τη χρήση του συμβόλου (κεριών) ο ποιητής φαίνεται να προσπαθεί να μεταφέρει τα έντονα συναισθήματά του και επιδιώκει να αφυπνίσει τον αναγνώστη σχετικά με το πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια. Ό,τι κάποτε αποτελούσε το ποθητό μέλλον, έχει πια περάσει και βρίσκεται στο παρελθόν.

2^η Δραστηριότητα

Β2. α) Η κυρίαρχη λέξη-σύμβολο που υπάρχει στο ποίημα είναι τα «κεριά». Τα κεριά και στις δύο περιπτώσεις συμβολίζουν τις μέρες της ζωής του ανθρώπου. Τα ζεστά και ζωηρά κεριά συμβολίζουν τις μέρες του μέλλοντος, ενώ τα σβησμένα κεριά συμβολίζουν τις μέρες του παρελθόντος. Με τη χρήση του συμβόλου ο Καβάφης προσδίδει στο ποίημα μουσικότητα, υποβλητικότητα και δραματικότητα. Ενισχύει τη μελαγχολική διάθεση των λέξεων και εκφράζει με περίτεχνο και συνειρμικό τρόπο τα συναισθήματά του. Το συγκεκριμένο σύμβολο επιτρέπει στον ποιητή να δημιουργήσει εικόνες που βοηθούν στον οραματισμό και αναπτύσσουν μία διάθεση ονειροπόλησης.
β) Ο Καβάφης στο συγκεκριμένο ποίημά του χρησιμοποιεί λιτά εκφραστικά μέσα.
Ενδεικτικά:
Παρομοίωση: «σα μια σειρά κεράκια αναμένα».
Ο ποιητής παρομοιάζει το μέλλον σα μια σειρά από αναμμένα κεριά. Σκοπός της παρομοίωσης είναι να φωτιστεί η σημασία-διάσταση του πρώτου συγκρινόμενου όρου (μέλλον) μέσα από την αντιπαραβολή του με κάτι πιο συγκεκριμένο (κεριά). Οι μέρες του μέλλοντος μοιάζουν με κεριά αναμμένα και μάλιστα χρυσά, ζεστά και ζωηρά. Ο ποιητής με αισιόδοξη διάθεση αποδίδει στο μέλλον θετικά χαρακτηριστικά, ίσως γιατί το μέλλον επιφυλάσσει καινούριες, όμορφες και πολύτιμες εμπειρίες. Η παρομοίωση κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, προκαλεί συναισθήματα, διαμορφώνει την κατάλληλη συναισθηματική ατμόσφαιρα και κάνει το ποίημα απολαυστικό. Παράλληλα προσδίδεται ζωντάνια, αμεσότητα και δραματικότητα.
Μεταφορά: «Του μέλλοντος… εμπροστά μας»
Σε αρκετά σημεία του ποιήματος οι λέξεις δεν χρησιμοποιούνται με την πραγματική τους σημασία, αλλά με την αλληγορική. Ο Καβάφης γράφει μεταφορικά πως οι μέρες του μέλλοντος «στέκονται μπροστά μας». Με αυτόν τον τρόπο δίνεται βαρύτητα στο μήνυμα που υπονοείται από τη χρήση της συγκεκριμένης λέξης (μεταφορικής). Η μεταφορά προσδίδει πλούτο, βάθος και δύναμη στο λόγο, ζωντάνια και εκφραστικότητα. Επίσης αυξάνεται η συναισθηματική ένταση του ποιήματος και δημιουργείται μία υποκειμενική,
ιδιαίτερη και πλασματική απεικόνιση της πραγματικότητας. Με τα εκφραστικά μέσα ο Καβάφης καταφέρνει να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του για τον χρόνο, τα γηρατειά και για τη ζωή.
Β3. «Από το 1891 ο Kαβάφης θα στραφεί στη γαλλική ποίηση και θα βρεθεί κάτω από τη διπλή επιρροή του συμβολισμού και του παρνασσισμού». Ο συμβολισμός αποτέλεσε το πρώτο βήμα για την απομάκρυνση από την παραδοσιακή ποίηση και τη μετάβαση προς τη νεωτερική.
Χαρακτηριστικά του ποιήματος που θυμίζουν νεωτερική ποίηση:

• Ελεύθερος στίχος.
• Χρήση λεξιλογίου καθημερινής ομιλίας.
• Ποιητική γλώσσα: συμβολική και υπαινικτική.
• Χαλάρωση της κανονικότητας στη στίξη.Χαλάρωση του μέτρου και της ομοιοκαταληξίας.
• Δεν υπάρχει αυστηρή ομοιομορφία ως προς τον αριθμό των στίχων στις στροφές και των συλλαβών στους στίχους.
• Ο τίτλος του ποιήματος δεν έχει άμεση, λογική και αυστηρή σχέση με το περιεχόμενο του ποιήματος, αφού τα «Κεριά» αποκτούν βαθύτερα νοήματα και διαφορετικές σημασίες.

Β4. Ο Καβάφης χρησιμοποιεί στους τελευταίους στίχους το α’ ενικό ρηματικό πρόσωπο. Ο ποιητής δεν θέλει να θυμάται τις μέρες του παρελθόντος ούτε τα συναισθήματα που είχε νιώσει, γιατί όλα αυτά έχουν πια περάσει. Προτρέπει έτσι τον εαυτό του να σκέφτεται μόνο το μέλλον, ειδάλλως θα απογοητευθεί και θα συντριφθεί, εάν κοιτάξει πίσω γιατί θα αισθανθεί πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος. Τα χρόνια περνούν, δεν γυρνούν πίσω και σίγουρα ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξαναζήσει όσα έζησε στο παρελθόν. Με τη χρήση του α’ ενικού κατορθώνει να εκφράσει τα συναισθήματά του και να παρουσιάσει με αμεσότητα τις σκέψεις και τα προσωπικά του βιώματα. Το ποίημα σε αυτό το σημείο αποκτά εξομολογητικό χαρακτήρα, ενώ προσδίδεται συνάμα αμεσότητα, ζωντάνια, ζωηρότητα και ενδιαφέρον στο λόγο, αφού το ποίημα εμπεριέχει το στοιχείο της προσωπικής μαρτυρίας. Οι σκέψεις προβάλλονται εντονότερα και εναργέστερα στον αναγνώστη και ο λόγος εκφράζει προσωπικές εκτιμήσεις, καθώς τα πράγματα προσεγγίζονται μέσα από μια εσωτερική οπτική γωνία. Προκαλείται συγκινησιακή φόρτιση στον αναγνώστη, διότι παρακολουθεί και βιώνει προσωπικά βιώματα του Καβάφη. Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι στο ποίημα
υπάρχουν έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις και εύλογα θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η απαισιοδοξία του ποιητή μπορεί να ερμηνευτεί από τον φόβο του για τα γηρατειά, ο οποίος διαφαίνεται και σε άλλα του ποιήματα.

3^η Δραστηριότητα

Β5.

• Η φιλοσοφία ως τέχνη του βίου (κεντρική ιδέα)
• Οι νέοι έρχονται σε επαφή με ιδέες, σκέψεις, προβληματισμούς και αξίες. Διευρύνονται οι πνευματικοί ορίζοντες και οξύνεται η διανοητική ικανότητα.
• Εξευγενίζεται η ψυχή τους και ευαισθητοποιούνται.
• Εκτίθενται σε διαφορετικά πρότυπα και σε διαφορετικές στάσεις ζωής.
• Αρχίζουν να αναγνωρίζουν, να εκτιμούν και να αισθάνονται ευγνωμοσύνη για τα απλά.
• Μαθαίνουν να παρατηρούν, να ζουν πραγματικά, να παίρνουν, αποφάσεις, να αναγνωρίζουν τα λάθη (τους) και να βγάζουν συμπεράσματα για τη ζωή.
• Οι επιλογές παύουν να είναι ασυνείδητες, γίνονται συνειδητές.
• Ανοίγει το μυαλό και η καρδιά. Απομάκρυνση από στερεότυπα, προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες και προσκολλήσεις.
• Αυτοκριτική, αυτοέλεγχος, αυτογνωσία.
• Μαθαίνουν να ενδιαφέρονται για την ουσιαστική προσωπική τους ανάπτυξη, όχι μόνο για την επαγγελματική επιτυχία και τον υλικό ευδαιμονισμό. Αυτό μπορούμε να το επεκτείνουμε και στο κοινωνικό επίπεδο.
• Ηθικοποιούνται και έρχονται σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό τους.
• Η συνειδητοποίηση της τρωτότητας του ατόμου και η κατανόηση της φυσικής πορείας της ανθρώπινης ζωής, η οποία είναι πεπερασμένη, μπορεί να νοηματοδοτήσει ευεργετικά και όχι απαισιόδοξα την καθημερινότητα.

Οι ιδέες είναι πάρα πολλές. Πολλές περισσότερες από αυτές που σημειώνονται ενδεικτικά παραπάνω. Οι μαθητές, όμως, θα πρέπει να είναι σαφείς και συγκεκριμένοι. Δεν θέλουμε να μιλήσουμε γενικά για την αξία του διαβάσματος, της φιλοσοφίας κ.λπ. Πρέπει να δούμε το πώς η ενασχόληση με τέτοιου είδους εσωτερικές, διανοητικές, πνευματικές δραστηριότητες μπορεί να μας βοηθήσει να απολαύσουμε περισσότερο τα νιάτα και τη ζωή μας. Είναι απαραίτητο να γίνει αυτή η σύνδεση.

Για να δείτε το Κριτήριο αξιολόγησης πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Κριτήριο Αξιολόγησης Εναλλακτική Κανονικότητα ΕΠΑΛ

Για να μεταφερθείτε σε κάποια από τις σελίδες στις οποίες πραγματοποιείται αναλυτική παρουσίαση επιμέρους στοιχείων Θεωρίας  για την Έκφραση Έκθεση απλώς επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τον παρακάτω πίνακα:

Το κριτήριο αξιολόγησης που μόλις διαβάσατε συντάχθηκε σύμφωνα με τις πρόσφατες αλλαγές στον τρόπο εξέτασης της Νεοελληνικής Έκθεσης & Λογοτεχνίας στην Γ’ Λυκείου στα ΕΠΑ.Λ. και προέρχεται από τις προσωπικές σημειώσεις του συναδέλφου Μάριου Ζαφειρόπουλου, ο οποίος το παραχώρησε στον ιστότοπό μας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους υπόλοιπους συναδέλφους.

Τον ευχαριστούμε από καρδιάς και του ευχόμαστε κάθε επιτυχία όχι μόνο στον επαγγελματικό στίβο αλλά και στην προσωπική του ζωή.

Για να μεταβείτε σε άλλα Σχεδιαγράμματα ή Κριτήρια Αξιολόγησης  της Νεοελληνικής Γλώσσας Γ’  Λυκείου, επιλέξτε το αντίστοιχο θέμα από τον παρακάτω πίνακα:

Η ομάδα του filologika.gr 

Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν την προετοιμασία για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.