Ξενοφώντας Κεφάλαιο 2 Παράγραφος 21

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 2. Παράγραφος 21

 

Πρωτότυπο Κείμενο

Θηραμένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς Ἀθήνας. Εἰσιόντας δ΄ αὐτοὺς ὄχλος περιεχεῖτο πολύς͵ φοβούμενοι μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν· οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ.

Μετάφραση

Ο Θηραμένης και οι συμπρέσβεις του μετέφεραν αυτά στην Αθήνα. Καθώς έμπαιναν πολύ πλήθος τους περικύκλωνε, επειδή φοβούνταν μήπως είχαν γυρίσει άπρακτοι. Γιατί δεν χωρούσε άλλη αναβολή εξαιτίας του πλήθους των νεκρών από τον λιμό.

Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Θηραμένης δὲ καὶ

οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις

ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς Ἀθήνας.

Εἰσιόντας δ΄

πολύς ὄχλος

περιεχεῖτο αὐτοὺς͵

φοβούμενοι

μὴ ἥκοιεν ἄπρακτοι·

οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν

διὰ τὸ πλῆθος

τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ.

Ο Θηραμένης και

οι συμπρέσβεις του

μετέφεραν αυτά στην Αθήνα.

Καθώς έμπαιναν

πολύ πλήθος

τους περικύκλωνε,

επειδή φοβούνταν

μήπως είχαν γυρίσει άπρακτοι.

Γιατί δεν χωρούσε άλλη αναβολή

εξαιτίας του πλήθους

των νεκρών από τον λιμό.

Συντακτική ανάλυση

Θηραμένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς Ἀθήνας: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἐπανέφερον: ρήμα / Θηραμένης δὲ καὶ οἱ πρέσβεις: υποκείμενο / σὺν αὐτῷ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της συνοδείας / ταῦτα: αντικείμενο/ εἰς τὰς Ἀθήνας: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο

εἰσιόντας δ΄ αὐτοὺς ὄχλος περιεχεῖτο πολύς͵ φοβούμενοι: κύρια πρόταση κρίσεως.

περιεχεῖτο: ρήμα/ ὄχλος: υποκείμενο / πολύς: επιθετικός προσδιορισμός / αὐτούς: αντικείμενο / εἰσιόντας: επιρρηματική χρονική μετοχή, με υποκείμενο αὐτούς (συνημμένη) φοβούμενοι: επιρρηματική αιτιολογική μετοχή, με υποκείμενο ὂχλος (συνημμένη).

μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν·: δευτερεύουσα ενδοιαστική πρόταση ως αντικείμενο στο φοβούμενοι.

μὴ ἥκοιεν: ρήμα / οὗτοι: ενν. υποκείμενο / ἄπρακτοι: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου.

οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ: κύρια πρόταση κρίσεως.

οὐ γὰρ ἐνεχώρει: απρόσωπο ρήμα/ μέλλειν: τελικό απαρέμφατο, ως υποκείμενο του απροσώπου ρήματος / αὐτούς: ενν. υποκείμενο στο μέλλειν / διὰ τὸ πλῆθος: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας / τῶν ἀπολλυμένων: επιθετική μετοχή με υποκείμενο το άρθρο της, τῶν, ως γενική του περιεχομένου / τῷ λιμῷ: δοτική της αιτίας/ ἔτι: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου.

Πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων παραγράφου

ἐπαναφέρω

ἐπανέφερον

ἐπανοίσω

ἐπανήνεγκα/ ἐπανήνεγκον

ἐπανενήνοχα

ἐπανενηνόχειν

εἰσέρχομαι

εἰσῇα, εἰσῂειν

εἴσειμι

εἰσῆλθον

εἰσελήλυθα

εἰσεληλύθειν

περιχεόμαι

περιεχεόμην

περιχέομαι/περιχυθήσομαι

περιεχεάμην/ περιεχύθην

περικέχυμαι

περιεκεχύμην

φοβέομαι, φοβοῦμαι

ἐφοβούμην

φοβήσομαι/ φοβηθήσομαι

ἐφοβησάμην/ ἐφοβήθην

πεφόβημαι

ἐπεφοβήμην

ἥκω

ἧκον

ἥξω

ἐγχωρεῖ

ἐνεχώρει

ἐγχωρήσει/ ἐγχωρήσεται

ἐνεχώρησε

ἐγκεχώρηκε

ἐγκεχωρήκει

μέλλω

ἔμέλλον, ἤμελλον

μελλήσω

ἐμέλλησα

——–

——–

ἀπόλλυμαι

ἀπωλλύμην

ἀπολοῦμαι

ἀπωλόμην

ἀπόλωλα

ἀπωλώλειν

Η Ομάδα του filologika.gr


Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.