Ξενοφώντας Κεφάλαιο 1 Παράγραφος 32

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 1. Παράγραφος 32

Πρωτότυπο Κείμενο

Ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά͵ καὶ ἔδοξεν ἀποκτεῖναι τῶν αἰχμαλώτων ὅσοι ἦσαν Ἀθηναῖοι πλὴν Ἀδειμάντου͵ ὅτι μόνος ἐπελάβετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ περὶ τῆς ἀποτομῆς τῶν χειρῶν ψηφίσματος· ᾐτιάθη μέντοι ὑπό τινων προδοῦναι τὰς ναῦς. Λύσανδρος δὲ Φιλοκλέα πρῶτον ἐρωτήσας͵ ὃς τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους κατεκρήμνισε͵ τί εἴη ἄξιος παθεῖν ἀρξάμενος εἰς Ἕλληνας παρανομεῖν͵ ἀπέσφαξεν.

Μετάφραση

Λέγονταν και άλλα πολλά, και τους φάνηκε καλό να σκοτώσουν όσους αιχμάλωτους ήταν Αθηναίοι εκτός από τον Αδείμαντο, επειδή μόνο αυτός στην εκκλησία του δήμου ήταν αντίθετος με το ψήφισμα για την κοπή των χεριών. Κατηγορήθηκε όμως από μερικούς ότι πρόδωσε τον στόλο. Ο Λύσανδρος, αφού ρώτησε πρώτα τον Φιλοκλέα, ο οποίος είχε ρίξει στη θάλασσα τους Ανδρίους και τους Κορίνθιους, τι αξίζει να πάθει αφού ξεκίνησε να παρανομεί εις βάρος των Ελλήνων, τον έσφαξε.

ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἐλέγετο: ρήμα/ ἄλλα: υποκείμενο, αττική σύνταξη/ πολλά: επιθετικός προσδιορισμός.

καὶ ἔδοξεν ἀποκτεῖναι: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἔδοξεν: ρήμα/ αὐτοῖς: ενν. δοτική προσωπική του κρίνοντος προσώπου / ἀποκτεῖναι: τελικό απαρέμφατο με υποκείμενο αὐτούς, υποκείμενο.

τῶν αἰχμαλώτων ὅσοι ἦσαν Ἀθηναῖοι πλὴν Ἀδειμάντου: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση, αντικείμενο στο ἀποκτεῖναι.

ἦσαν: ρήμα / ὅσοι: υποκείμενο/ τῶν αἰχμαλώτων: γενική διαιρετική / Ἀθηναῖοι: κατηγορούμενο στο ὃσοι μέσω του συνδετικού ρήματος ἦσαν / πλὴν Ἀδειμάντου: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της εξαίρεσης.

ὅτι μόνος ἐπελάβετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ περὶ τῆς ἀποτομῆς τῶν χειρῶν ψηφίσματος: δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση αντικειμενικής αιτιολογίας.

ἐπελάβετο: ρήμα / ὁ Ἀδείμαντος: ενν. υποκείμενο / μόνος: κατηγορηματικός προσδιορισμός / ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει στάση σε τόπο/ τοῦ ψηφίσματος: αντικείμενο / περὶ τῆς ἀποτομῆς: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς/ τῶν χειρῶν: γενική αντικειμενική.

ᾐτιάθη μέντοι ὑπό τινων προδοῦναι τὰς ναῦς: κύρια πρόταση κρίσεως.

ᾐτιάθη: ρήμα / Ἀδείμαντος: ενν. υποκείμενο / ὑπό τινων: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου στο ᾐτιάθη / προδοῦναι: ειδικό απαρέμφατο με υποκείμενο Ἀδείμαντος (ταυτοπροσωπία), αντικείμενο/ τὰς ναῦς: αντικείμενο.

Λύσανδρος δὲ Φιλοκλέα πρῶτον ἐρωτήσας- ἀπέσφαξεν: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἀπέσφαξεν: ρήμα / Λύσανδρος: υποκείμενο / Φιλοκλέα: αντικείμενο / ἐρωτήσας: επιρρηματική χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / Φιλοκλέα: αντικείμενο/ πρῶτον: επιρρηματικό κατηγορούμενο τάξης-σειράς.

ὃς τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους κατεκρήμνισε: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση.

κατεκρήμνισε: ρήμα / ὃς: υποκείμενο / τοὺς Ἀνδρίους καὶ Κορινθίους: αντικείμενο.

τί εἴη ἄξιος παθεῖν ἀρξάμενος εἰς Ἕλληνας παρανομεῖν: δευτερεύουσα ονοματική πλάγια ερωτηματική πρόταση ως αντικείμενο στο ἐρωτήσας.

εἴη: ρήμα / οὗτος: ενν. υποκείμενο / ἄξιος: κατηγορούμενο στο οὗτος μέσω του συνδετικού ρήματος εἲη/ παθεῖν: απαρέμφατο της αναφοράς / τί: σύστοιχο αντικείμενο στο παθεῖν / ἀρξάμενος: επιρρηματική αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / παρανομεῖν: τελικό απαρέμφατο με υποκείμενο οὗτος (ταυτοπροσωπία), αντικείμενο στο ἀρξάμενος / εἰς Ἕλληνας: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της εχθρικής διάθεσης στο παρανομεῖν.

Η Ομάδα του filologika.gr

Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.