Ξενοφώντας Κεφάλαιο 1 Παράγραφος 27

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 1. Παράγραφος 27

Πρωτότυπο Κείμενο

Λύσανδρος δ΄͵ ἐπεὶ ἦν ἡμέρα πέμπτη ἐπιπλέουσι τοῖς Ἀθηναίοις͵ εἶπε τοῖς παρ΄ αὐτοῦ ἑπομένοις͵ ἐπὰν κατίδωσιν αὐτοὺς ἐκβεβηκότας καὶ ἐσκεδασμένους κατὰ τὴν Χερρόνησον͵ (ὅπερ ἐποίουν πολὺ μᾶλλον καθ΄ ἑκάστην ἡμέραν͵ τά τε σιτία πόρρωθεν ὠνούμενοι καὶ καταφρονοῦντες δὴ τοῦ Λυσάνδρου͵ ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν)͵ ἀποπλέοντας τοὔμπαλιν παρ΄ αὐτὸν ἆραι ἀσπίδα κατὰ μέσον τὸν πλοῦν. Οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν ὡς ἐκέλευσε.

Μετάφραση

Ο Λύσανδρος, την πέμπτη μέρα, αφού οι Αθηναίοι ανοίχτηκαν εναντίον του, είπε στους ακολούθους του (να τους ακολουθήσουν) και αφού τους δουν να έχουν αποβιβαστεί και να έχουν διασκορπιστεί στην Χερρόνησο (το οποίο έκαναν πολύ περισσότερο κάθε μέρα, επειδή αγόραζαν τα τρόφιμα από μακριά και επειδή καταφρονούσαν τον Λύσανδρο γιατί δεν ανοιγόταν για ναυμαχία) αφού πλεύσουν προς τα πίσω να σηκώσουν μία ασπίδα στην μέση της διαδρομής. Αυτοί έκαναν όπως τους πρόσταξε.

Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Λύσανδρος δ΄͵

ἐπεὶ ἦν ἡμέρα πέμπτη

ἐπιπλέουσι

τοῖς Ἀθηναίοις͵

εἶπε τοῖς παρ΄ αὐτοῦ ἑπομένοις͵

ἐπὰν κατίδωσιν αὐτοὺς

 

ἐκβεβηκότας καὶ

ἐσκεδασμένους

κατὰ τὴν Χερρόνησον͵

ὅπερ ἐποίουν πολὺ μᾶλλον

καθ΄ ἑκάστην ἡμέραν͵

ὠνούμενοι τά τε σιτία

πόρρωθεν

καὶ καταφρονοῦντες δὴ

τοῦ Λυσάνδρου͵

ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν͵

ἀποπλέοντας τοὔμπαλιν

παρ΄ αὐτὸν

ἆραι ἀσπίδα

κατὰ μέσον τὸν πλοῦν.

Οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν ὡς ἐκέλευσε.

Ο Λύσανδρος,

την πέμπτη μέρα,

αφού οι Αθηναίοι

ανοίχτηκαν εναντίον του,

είπε στους ακολούθους του

(να τους ακολουθήσουν)

και αφού τους δουν

να έχουν αποβιβαστεί και

να έχουν διασκορπιστεί

στην Χερρόνησο

(το οποίο έκαναν πολύ περισσότερο

κάθε μέρα,

επειδή αγόραζαν τα τρόφιμα

από μακριά

και επειδή καταφρονούσαν

τον Λύσανδρο

γιατί δεν ανοιγόταν για ναυμαχία)

αφού πλεύσουν προς τα πίσω

προς το μέρος του

να σηκώσουν μία ασπίδα

στην μέση της διαδρομής.

Αυτοί έκαναν όπως τους πρόσταξε.

Συντακτική ανάλυση

Λύσανδρος δ΄ εἶπε τοῖς παρ΄ αὐτοῦ ἑπομένοις ἀποπλέοντας τοὔμπαλιν παρ΄ αὐτὸν ἆραι ἀσπίδα κατὰ μέσον τὸν πλοῦν: κύρια πρόταση κρίσεως.

εἶπε: ρήμα / Λύσανδρος: υποκείμενο/ ἆραι: τελικό απαρέμφατο με υποκείμενο τοὺς ἐπόμενους (ετεροπροσωπία) άμεσο αντικείμενο/ τοῖς ἑπομένοις: επιθετική μετοχή, έμμεσο αντικείμενο/ παρ΄ αὐτοῦ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει την προέλευ­ση / ἀσπίδα: αντικείμενο στο ἆραι / κατὰ τὸν πλοῦν: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου/ μέσον: κατηγορηματικός προσδιορισμός/ ἀποπλέοντας: επιρρηματική χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του απαρεμφάτου / τοὔμπαλιν: επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο/ παρ΄ αὐτὸν: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει τον πλησίον.

ἐπεὶ ἦν ἡμέρα πέμπτη ἐπιπλέουσι τοῖς Ἀθηναίοις: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση.

ἦν: ρήμα/ ἡμέρα: υποκείμενο/ πέμπτη: επιθετικός προσδιορισμός/ τοῖς Ἀθηναίοις: δοτική της αναφοράς στο ἦν / ἐπιπλέουσι: επιρρηματική χρονική μετοχή με υποκείμενο τοῖς Ἀθηναίοις.

ἐπὰν κατίδωσιν αὐτοὺς ἐκβεβηκότας καὶ ἐσκεδασμένους κατὰ τὴν Χερρόνησον: δευτερεύουσα χρονικοϋποθετική πρόταση.

κατίδωσιν: ρήμα/ οὗτοι: ενν. υποκείμενο/ αὐτοὺς: αντικείμενο/ ἐκβεβηκότας καὶ ἐσκεδασμένους: κατηγορηματικές μετοχές, συνημμένες στο αντικείμενο του ρήματος / κατὰ τὴν Χερρόνησον: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει τοπική έκταση.

ὅπερ ἐποίουν πολὺ μᾶλλον καθ΄ ἑκάστην ἡμέραν͵ τά τε σιτία πόρρωθεν ὠνούμενοι καὶ καταφρονοῦντες δὴ τοῦ Λυσάνδρου: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση, προσδιοριστική.

ἐποίουν: ρήμα/ οἱ Ἀθηναῖοι: ενν. υποκείμενο/ ὅπερ: σύστοιχο αντικείμενο/ μᾶλλον: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού στο ἐποίουν / πολύ: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού στο μᾶλλον / καθ΄ ἡμέραν: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου/ ἑκάστην: κατηγορηματικός προσδιορισμός/ ὠνούμενοι καὶ καταφρονοῦντες: επιρρηματικές αιτιολογικές μετοχές, συνημμένες στο υποκείμενο του ρήματος / τά τε σιτία: αντικείμενο στη μετοχή ὠνούμενοι/ τοῦ Λυσάνδρου: αντικείμενο στη μετοχή καταφρονοῦντες / πόρρωθεν: επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση από τόπο.

ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν: δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση.

οὐκ ἀντανῆγεν: ρήμα/ Λύσανδρος: υποκείμενο/ τάς ναῦς: ενν. αντικείμενο

οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἐποίησαν: ρήμα/ οἱ δὲ: υποκείμενο/ ταῦτα: αντικείμενο.

ὡς ἐκέλευσε: δευτερεύουσα αναφορική παραβολική πρόταση του τρόπου.

ἐκέλευσε: ρήμα/ Λύσανδρος: υποκείμενο/ αὐτούςποιῆσαι: ενν. αντικείμενα.

Πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων παραγράφου

ἐπιπλέω

ἐπέπλεον

ἐπιπλεύσομαι/ ἐπιπλευσοῦμαι

ἐπέπλευσα

ἐπιπέπλευκα

ἐπεπεπλεύκειν

ἕπομαι

εἱπόμην

ἕψομαι

ἑσπόμην

ἠκολούθηκα

ἠκολουθήκειν

καθορῶ (-άω)

καθεώρων

κατόψομαι

κατεῖδον

καθεώρακα, κατόπωπα

καθεωράκειν <κατωπώπειν>

ἐκβαίνω

ἐξέβαινον

ἐκβήσομαι

ἐξέβην

ἐκβέβηκα

ἐξεβεβήκειν

σκεδάννυμαι

ἐσκεδαννύμην

σκεδασθήσομαι

ἐσκεδασάμην

ἐσκέδασμαι

ἐσκεδάσμην

ποιέω, -ῶ

ἐποίουν

ποιήσω

ἐποίησα

πεποίηκα

ἐπεποιήκειν

ὠνέομαι, -οῦμαι

ἐωνούμην

ὠνήσομαι

ἐπριάμην/ ἐωνήθην

ἐώνημαι

ἐωνήμην

καταφρονέω, -ῶ

κατεφρόνουν

καταφρονήσω

κατεφρόνησα

καταπεφρόνηκα

(κατεπεφρονήκειν)

ἀντανάγω

ἀντανῆγον

ἀντανάξω

ἀντανήγαγον

ἀντανῆχα

ἀντανήχειν

ἀποπλέω

ἀπέπλεον

ἀποπλεύσομαι/ ἀποπλευσοῦμαι

ἀπέπλευσα

ἀποπέπλευκα

ἀπεπεπλεύκειν

αἴρω

ᾖρον

ἀρῶ

ἦρα

ἦρκα

ἤρκειν

κελεύω

ἐκέλευον

κελεύσω

ἐκέλευσα

κεκέλευκα

ἐκεκελεύκειν

Η Ομάδα του filologika.gr


Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.