Ξενοφώντος Ελληνικά 2.1.26

Ξενοφώντας Κεφάλαιο 1 Παράγραφος 26

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 1. Παράγραφος 26

Πρωτότυπο Κείμενο

Οὗ ὄντες ναυμαχήσετε͵ ἔφη͵ ὅταν βούλησθε. Οἱ δὲ στρατηγοί͵ μάλιστα δὲ Τυδεὺς καὶ Μένανδρος͵ ἀπιέναι αὐτὸν ἐκέλευσαν· αὐτοὶ γὰρ νῦν στρατηγεῖν͵ οὐκ ἐκεῖνον. Καὶ ὁ μὲν ᾤχετο.

Μετάφραση

«Γιατί αν είστε εκεί-είπε- θα ναυμαχήσετε όταν το θέλετε». Οι στρατηγοί, όμως, κυρίως ο Τυδέας και ο Μένανδρος τον διέταξαν να φύγει, γιατί τώρα αυτοί ήταν στρατηγοί και όχι εκείνος. Και αυτός αποχώρησε.

Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Οὗ ὄντες,

ἔφη͵ ναυμαχήσετε͵

ὅταν βούλησθε.

Οἱ δὲ στρατηγοί͵

μάλιστα δὲ Τυδεὺς καὶ Μένανδρος͵

ἐκέλευσαν αὐτὸν ἀπιέναι·

αὐτοὶ γὰρ νῦν στρατηγεῖν͵

οὐκ ἐκεῖνον.

Καὶ ὁ μὲν ᾤχετο.

«Γιατί αν είστε εκεί

-είπε- θα ναυμαχήσετε

όταν το θέλετε».

Οι στρατηγοί, όμως,

κυρίως ο Τυδέας και ο Μένανδρος

τον διέταξαν να φύγει,

γιατί τώρα αυτοί ήταν στρατηγοί

και όχι εκείνος.

Και αυτός αποχώρησε.

Συντακτική ανάλυση

οὗ ὄντες ναυμαχήσετε: κύρια πρόταση κρίσεως.

ναυμαχήσετε: ρήμα/ ἡμεῖς: ενν. υποκείμενο/ ὄντες: επιρρηματική υποθετική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / οὗ (= αὐτοῦ): γενική του τόπου.

ἔφη: κύρια πρόταση κρίσεως, παρενθετική.

ἔφη: ρήμα/ Οὗτος: ενν. υποκείμενο.

ὅταν βούλησθε: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονικοϋποθετική πρόταση.

βούλησθε: ρήμα/ ὑμεῖς: ενν. υποκείμενο/ ναυμαχῆσαι: ενν. αντικείμενο

ὅταν βούλησθεναυμαχήσετε: Προσδοκώμενο

οἱ δὲ στρατηγοί͵ μάλιστα δὲ Τυδεὺς καὶ Μένανδρος͵ ἀπιέναι αὐτὸν ἐκέλευσαν: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἐκέλευσαν: ρήμα/ οἱ δὲ στρατηγοί, Τυδεὺς καὶ Μένανδρος: υποκείμενα/ μάλιστα: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού/ αὐτὸν: άμεσο αντικείμενο / ἀπιέναι: τελικό απαρέμφατο, έμμεσο αντικείμενο με υποκείμενο αὐτὸν (ετεροπροσωπία).

αὐτοὶ γὰρ νῦν στρατηγεῖν͵ οὐκ ἐκεῖνον: κύρια πρόταση κρίσεως με ενν. ρήμα ἒφασαν.

ἒφασαν: ρήμα/ οἱ στρατηγοί: ενν. υποκείμενο / στρατηγεῖν: ειδικό απαρέμφατο, αντικείμενο με υποκείμενο αὐτοὶ (ταυτοπροσωπία) / οὐκ ἐκεῖνον: υποκείμενο στο στρατηγεῖν, (ετεροπροσωπία) / νῦν: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου.

καὶ ὁ μὲν ᾤχετο: κύρια πρόταση κρίσεως.

ᾤχετο: ρήμα/ ὁ μὲν: υποκείμενο.

Πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων παραγράφου

εἰμί

ἦ, ἦν

ἔσομαι

ἐγενόμην

γέγονα

ἐγεγόνειν

ναυμαχέω, -ῶ

ἐναυμάχουν

ναυμαχήσω

ἐναυμάχησα

νεναυμάχηκα

(ἐνεναυμαχήκειν)

φημί

ἔφην

φήσω

ἔφησα

εἵρηκα

εἰρήκειν

οἴχομαι

ᾠχόμην

οἰχήσομαι

κελεύω

ἐκέλευον

κελεύσω

ἐκέλευσα

κεκέλευκα

ἐκεκελεύκειν

στρατηγέω, -ῶ

ἐστρατήγουν

στρατηγήσω

ἐστρατήγησα

ἐστρατήγηκα

(ἐστρατηγήκειν)

βούλομαι

ἐβουλόμην/ ἠβουλόμην

βουλήσομαι

ἐβουλήθην/ ἠβουλήθην

βεβούλημαι

ἐβεβουλήμην

Η Ομάδα του filologika.gr


Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.