Ξενοφώντος Ελληνικά 2.1.22

Ξενοφώντας Κεφάλαιο 1 Παράγραφος 22

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 1. Παράγραφος 22

Πρωτότυπο Κείμενο

Λύσανδρος δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί͵ ἐπεὶ ὄρθρος ἦν͵ ἐσήμηνεν εἰς τὰς ναῦς ἀριστοποιησαμένους εἰσβαίνειν͵ πάντα δὲ παρασκευασάμενος ὡς εἰς ναυμαχίαν καὶ τὰ παραβλήματα παραβάλλων͵ προεῖπεν ὡς μηδεὶς κινήσοιτο ἐκ τῆς τάξεως μηδὲ ἀνάξοιτο.

Μετάφραση

Ο Λύσανδρος, την επόμενη μέρα, μόλις ξημέρωσε, έδωσε σήμα (στα πληρώματα) να μπουν στα πλοία, μόλις φάνε. Αφού έκανε όλες τις προετοιμασίες σαν για ναυμαχία και ενώ τοποθετούσε στα πλάγια των πλοίων παραπετάσματα, προειδοποιούσε να μην βγει κανείς έξω από την παράταξη ούτε να ανοιχτεί στο πέλαγος.

Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Λύσανδρος δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί͵

ἐπεὶ ὄρθρος ἦν͵

ἐσήμηνεν

εἰσβαίνειν εἰς τὰς ναῦς

ἀριστοποιησαμένους͵

πάντα δὲ παρασκευασάμενος

ὡς εἰς ναυμαχίαν

καὶ παραβάλλων

τὰ παραβλήματα ͵

προεῖπεν

ὡς μηδεὶς κινήσοιτο

ἐκ τῆς τάξεως

μηδὲ ἀνάξοιτο.

Ο Λύσανδρος, την επόμενη μέρα,

μόλις ξημέρωσε,

έδωσε σήμα (στα πληρώματα)

να μπουν στα πλοία,

μόλις φάνε.

Αφού έκανε όλες τις προετοιμασίες

σαν για ναυμαχία

και ενώ τοποθετούσε στα πλάγια

των πλοίων παραπετάσματα,

προειδοποιούσε

να μην βγει κανείς έξω

από την παράταξη

ούτε να ανοιχτεί στο πέλαγος.

Συντακτική ανάλυση

Λύσανδρος δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί͵ ἐσήμηνεν εἰς τὰς ναῦς ἀριστοποιησαμένους εἰσβαίνειν: Κύρια πρόταση

ἐσήμηνεν: ρήμα /Λύσανδρος: υποκείμενο/ εἰσβαίνειν: αντικείμενο, τελικό απαρέμφατο με υποκείμενο τοὺς ναύτας (ενν.) (ετεροπροσωπία).

ἀριστοποιησαμένους: επιρρηματική χρονική μετοχή με υποκείμενο τοὺς ναύτας (ενν.) (συνημμένη) ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο εἰσβαίνειν.

τῇ νυκτί: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ἐσήμηνεν.

τῇ ἐπιούσῃ: επιθετική μετοχή ως επιθετικός προσδιορισμός στο νυκτί.

εἰς τὰς ναῦς: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο στο εἰσβαίνειν.

ἐπεὶ ὄρθρος ἦν: Δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ἐσήμηνεν της κύριας πρότασης που προηγείται.

ἦν: ρήμα/ ὄρθρος: υποκείμενο.

πάντα δὲ παρασκευασάμενος ὡς εἰς ναυμαχίαν καὶ τὰ παραβλήματα παραβάλλων προεῖπεν: Κύρια πρόταση

προεῖπεν: ρήμα / Λύσανδρος (ενν.): υποκείμενο

παρασκευασάμενος: επιρρηματική χρονική μετοχή με υποκείμενο Λύσανδρος (ενν.) (συνημμένη) ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο προεῖπεν.

πάντα: αντικείμενο σύστοιχο στο παρασκευασάμενος.

ὡς εἰς ναυμαχίαν: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει σκοπό στο παρασκευασάμενος.

καὶ παραβάλλων: επιρρηματική χρονική μετοχή με υποκείμενο Λύσανδρος (ενν.) (συνημμένη) ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο προεῖπεν.

τὰ παραβλήματα: αντικείμενο στο παραβάλλων.

ὡς μηδεὶς κινήσοιτο ἐκ τῆς τάξεως: Δευτερεύουσα ονοματική ειδική πρόταση ως αντικείμενο στο προεῖπεν της κύριας πρότασης που προηγείται.

κινήσοιτο: ρήμα / μηδεὶς: υποκείμενο

ἐκ τῆς τάξεως: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει απομάκρυνση από τόπο στο κινήσοιτο.

μηδὲ ἀνάξοιτο: Δευτερεύουσα ονοματική ειδική πρόταση ως αντικείμενο στο προεῖπεν της κύριας πρότασης που προηγείται.

μηδὲ ἀνάξοιτο: ρήμα/ μηδεὶς (ενν.): υποκείμενο

Πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων παραγράφου

εἰμί

ἦ, ἦν

ἔσομαι

ἐγενόμην

γέγονα

ἐγεγόνειν

σημαίνω

ἐσήμαινον

σημανῶ

ἐσήμηνα/ ἐσήμανα

σεσήμαγκα

ἀριστοποιέομαι, -οῦμαι

ἠριστοποιούμην

ἀριστοποιήσομαι

ἀριστοποιησάμην

ἠριστοποιήμην

παρασκευάζομαι

παρεσκευαζόμην

παρασκευάσομαι

παρεσκευασάμην

παρεσκεύασμαι

παρεσκευάσμην

εἰσβαίνω

εἰσέβαινον

εἰσβήσομαι

εἰσέβην

εἰσβέβηκα

εἰσεβεβήκειν

παραβάλλω

παρέβαλλον

παραβαλῶ

παρέβαλον

παραβέβληκα

παρεβεβλήκειν

προαγορεύω

προηγόρευον

προαγορεύσω/ προερῶ

προηγόρευσα/ προεἶπον

προείρηκα

προειρήκειν

κινέομαι, -οῦμαι

ἐκινούμην

κινήσομαι/ κινηθήσομαι

ἐκινήθην

κεκίνημαι

ἀνάγομαι

ἀνηγόμην

ἀνάξομαι/ ἀναχθήσομαι

ἀνηγαγόμην/ ἀνήχθην

ἀνῆγμαι

ἀνήγμην

Η Ομάδα του filologika.gr


Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.