Κριτήριο Αξιολόγησης Ξενοφώντος Κεφάλαιο 3 51-53 Απαντήσεις & 56

Κριτήριο Αξιολόγησης Ξενοφώντος Κεφάλαιο 3, 51-53 & 56 Απαντήσεις

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:

Κριτήριο Αξιολόγησης Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 3. Παράγραφοι 51-53 & 56

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Α. εἰ ἀνήσομεν ἄνδρα τὸν φανερῶς τὴν ὀλιγαρχίαν λυμαινόμενον → εάν (αφήσουμε, ελευθερώσουμε) αθωώσουμε ένα άνδρα που με φανερό τρόπο βλάπτει(μεταχειρίζεται με απρέπεια, κακομεταχειρίζεται) την ολιγαρχία.

συνδοκοῦν ἅπασιν ἡμῖν → με τη δική σας σύμφωνη γνώμη/με όλους εσάς να συμφωνείτε

ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα͵ μὴ ἐπὶ Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ μήτε ὑμῶν ὃν ἂν βούληται , ἀλλ΄ ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ͵ κατὰ τοῦτον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ τὴν κρίσιν εἶναι. → ικετεύω (εσάς) σε ό,τι πιο δίκαιο υπάρχει, να μην είναι δικαίωμα για τον (στον) Κριτία να διαγράφει ούτε εμένα ούτε όποιον επιθυμεί από εσάς, αλλά σύμφωνα με τον νόμο, τον οποίο αυτοί οι ίδιοι συνέγραψαν σχετικά με όσους συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο, με βάση αυτόν και εσείς και εγώ να δικαζόμαστε.

Ὑμῶν μέντοι͵ ἔφη͵ ὦ ἄνδρες καλοὶ κἀγαθοί͵ θαυμάζω͵ εἰ μὴ βοηθήσετε ὑμῖν αὐτοῖς͵ καὶ ταῦτα γιγνώσκοντες ὅτι οὐδὲν τὸ ἐμὸν ὄνομα εὐεξαλειπτότερον ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου». → Με εσάς όμως, είπε, άνδρες καλοί και έντιμοι, απορώ, που δε θα (εαν δε) βοηθήσετε τους ίδιους τους εαυτούς σας και ενώ γνωρίζετε αυτά, ότι καθόλου πιο εύκολα δε διαγράφεται το δικό μου το όνομα, από το όνομα καθενός απο εσάς.

Οἱ δ΄ ἀπήγαγον τὸν ἄνδρα διὰ τῆς ἀγορᾶς μάλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ δηλοῦντα οἷα ἔπασχε → Αυτοί έσυραν τον άνδρα μέσα από την αγορά, ενώ αυτός φώναζε με πολύ δυνατή φωνή αυτά για τα οποία υπέφερε.

τὸ λειπόμενον ἀποκοτταβίσαντα → όσο είχε απομείνει (ρίχνοντας κάτω σταγόνα προς σταγόνα) σαν το παιχνίδι με τον κότταβο.

Β1. Ο Θηραμένης παρά την καταδίκη του σε θάνατο διατηρεί την απόλυτη αυτοκυριαρχία και τη διαύγεια του πνεύματός του. Είναι ετοιμόλογος και ανταπαντά στον Σάτυρο με οξύνοια, ο οποίος του λέει ότι αν δε σιωπήσει, θα θρηνήσει. Οι κραυγές του, θα μπορούσαμε να πούμε, πως δεν αποτελούν απέλπιδες προσπάθειες διάσωσής του, παρά έναν κώδωνα κινδύνου για τους υπόλοιπους, να επαγρυπνούν και να κινητοποιηθούν απέναντι στην αυθαιρεσία του Κριτία. Είναι αρκετά ψύχραιμος, συνάμα όμως ειρωνικός, «Κριτίᾳ τοῦτ΄ ἔστω τῷ καλῷ», όταν εύχεται με απόλυτη νηφαλιότητα «υγεία» στον Κριτία. Αρκετά οξύμωρο, την ύστατη στιγμή που θα απωλέσει ο ίδιος την υγεία του, να εύχεται υγεία στον δήμιο του. Διατηρεί το παιγνιώδες στοιχείο του χαρακτήρα του μέχρι τέλους.

Β2. Στην υπόθεση ότι αποτελώ μέρος της βουλής, η στάση της οποία θα διατηρούσα θα ήταν αρκετά διαφορετική. Μετά την ακροαματική διαδικασία, θα προσπαθούσα να διατηρήσω τα πνεύματα ήπια. Πριν από αυτό όμως, θα παρότρυνα να μην επιτραπεί η είσοδος των ανδρών με εγχειρίδια στην αίθουσα, καθώς αυτό καταπατά πολλά δικαιώματα και θα μας καθιστούσε συνένοχους στην εγκληματικότητα. Θα άκουγα με προσοχή τον Θηραμένη, ο οποίος με λογικά επιχειρήματα επιδιώκει να καταστήσει σαφές πως η τακτική εξάλειψης του ονόματός του από τον κατάλογο είναι παράνομη και πως μια τέτοια πράξη επιβεβαιώνει την ευκολία με την οποία ο Κριτίας λησμονεί τους ομοϊδεάτες του. Θα εστίαζα στα παραπτώματα του Κριτία, όπως για παράδειγμα την αυθαίρετη επιδίωξη για προσανατολισμό της απόφασης στη θανάτωση του εναγόμενου. Ο Κριτίας αυτοαποκαλείται σωτήρας και οικειοποιείται μέσα και τακτικές προκειμένου να επωφεληθεί τα μέγιστα ο ίδιος.  Η τελική απόφασή μου θα ήταν η αθώωση του Θηραμένη ή αν αυτό δεν γινόταν δεκτό η απομάκρυνσή του από την πολιτική σκηνή με εξοστρακισμό. Σίγουρα θα πρότεινα την ύπαρξη απόστασης ανάμεσα στον ίδιο και τον Κριτία, καθώς το χάσμα μεταξύ τους δε δύναται να γεφυρωθεί. Ο μετριοπαθής Θηραμένης ενίσταται ως προς τις βίαιες πρακτικές του φανατισμένου Κριτία, κάτι που ο τελευταίος δεν αποδέχεται.

Β3. Ο Ξενοφώντας μέσω των συγγραφικών του επιλογών αποτυπώνει αληθοφανώς την δικανική αυτή ατμόσφαιρα. Αρχικά παραθέτει αυτούσιους τους λόγους, διατηρώντας δηλαδή ευθύ λόγο και πρώτο ρηματικό πρόσωπο,  τόσο στον λόγο  του Κριτία, «Ἐγώ͵ ὦ βουλή͵ νομίζω προστάτου ἔργον εἶναι οἵου δεῖ͵ ὃς ἂν ὁρῶν τοὺς φίλους ἐξαπατωμένους … Καὶ τοῦτον͵ ἔφη͵ ἡμεῖς θανατοῦμεν»,  όσο και του Θηραμένη , «Ἐγὼ δ΄͵ ἔφη͵ ὦ ἄνδρες͵ ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα…καὶ ταῦτα γιγνώσκοντες ὅτι οὐδὲν τὸ ἐμὸν ὄνομα εὐεξαλειπτότερον ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου». Ακόμη τοποθετεί τα ρήματα σε παροντικούς χρόνους και συγκεκριμένα ενεστώτα, «νομίζω, μὴ ἐπιτρέπῃ, ἐξαλείφω, ἱκετεύω, οὐκ ἀγνοῶ». Οι λέξεις που επιλέγει είναι πολύ συγκεκριμένες και στοχευμένα τοποθετημένες. Για παράδειγμα στην παράγραφο 51, στον λόγο του Κριτία,  προτάσσει την ιδιότητά του ως προστάτη, «νομίζω προστάτου ἔργον», την ίδια στιγμή που στη ληκτική του φράση, «ἡμεῖς θανατοῦμεν» χρησιμοποιεί επιδεικτικά πρώτο πληθυντικό πρόσωπο και την εξαγγελόμενη καταδικαστική απόφαση την τοποθετεί με ρηματικό τύπο στο τέλος της πρότασης. Στον λόγο του Θηραμένη επιλέγει ρήμα ψυχικού πάθους, «ἱκετεύω» και υπερθετικό βαθμό «τὰ πάντων ἐννομώτατα» και τον παρουσιάζει να κάνει επίκληση στο συναίσθημα των δικαστών «ὦ ἄνδρες καλοὶ κἀγαθοί» (captatio benevolentiae)

Β4. Οι Σπαρτιάτες αντέδρασαν στην πρόταση των Κορινθίων και των Θηβαίων για πλήρη καταστροφή της Αθήνας, αναγνωρίζοντας τη συμβολή και την προσφορά της κατά τους Περσικούς Πολέμους. Οι όροι που της πρότειναν ήταν οι εξής πέντε: να γκρεμίσουν τα Μακρά Τείχη και τα Τείχη του Πειραιά, να παραδώσουν τα πλοία τους εκτός από δώδεκα, να δεχτούν πίσω τους πολιτικούς εξόριστους, να έχουν τους ίδιους συμμάχους και εχθρούς με τους Σπαρτιάτες και τέλος να τους ακολουθούν υποχρεωτικά σε όλες τις εκστρατείες. Οι όροι αυτοί αποτέλεσαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την ανεξαρτητοποίηση της Αθήνας, καθώς ουσιαστικά την υποδούλωναν πλήρως. Ο σκληρότερος όρος εξ αυτών ήταν ο τελευταίος, δηλαδή η υποχρεωτική συστράτευση των Αθηναίων για χάρη των Λακεδαιμονίων. Αυτό συμβαίνει διότι οι Αθηναίοι θα έπρεπε να δαπανήσουν πόρους και ανθρώπινο δυναμικό σε πολέμους που δεν επεδίωκαν, που δεν επωφελούνταν από αυτούς και που ενδεχομένως να κατέληγαν σε όλεθρο. Επιπλέον η Αθήνα και η Σπάρτη ιδεολογικά είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, επομένως ενδέχεται η Αθήνα να πολεμούσε τέως συμμαχικές της πόλεις. Αντ΄ αυτού θα μπορούσε η Σπάρτη απλώς να επιτάσσει ορισμένους οικονομικούς πόρους και να απαιτεί να επανδρώνονται τα τάγματα της και με ορισμένους Αθηναίους. Θα μπορούσε επίσης, να επιτάσσει και τα δώδεκα εναπομείναντα πλοία της Αθήνας σε τέτοιες περιπτώσεις.

Γ1. 1. ἀνήσομεν: ἀνοῦ

2. ἐξαλείφειν: ἀλειφθήσεσθαι

3. βούλομαι: βουληθέντων/βουληθήτωσαν

4. ἀπήγαγον: ἀπαγάγοιμεν

5. ἀπολιπεῖν: ἀπολελοιπότες, -υῖαι, -ότα ἦτε

Γ2. 1. ἄνδρα: ἄνερ

2. ὑμετέρας: σῆς

3. κρίσιν: κρίσεσιν

4. ῥῆμα: ῥῆμα

5. παιγνιῶδες: παιγνιώδει

Γ3. 1. προστάτου: γενική υποκειμενική ή κτητική στο ἔργον

2. ἀποθνῄσκειν:τελικό απαρέμφατο, υποκείμενο της απρόσωπης έκφρασης ἔστι ἐν τοῖς νόμοις, με υποκείμενο το μηδένα, ετεροπροσωπία

3. περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ:εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς ή περὶ τῶν (ὂντων):εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της αναφοράς στο νόμον & ἐν τῷ καταλόγῳ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου

4. ἐπιδεῖξαι: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο στο βούλομαι, με υποκείμενο ἐγώ (εννοείται) άρα ταυτοπροσωπία

5. τῇ φωνῇ: δοτική του μέσου ή του τρόπου  στο δηλοῦντα

Δ1. 1.ὃν ἂν βούληται ὑμῶν: δευτερεύουσα ονοματική αναφορική πρόταση,  εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία (ὃν), εκφέρεται με υποτακτική (βούληται) και συντακτικά λειτουργεί ως Αντικείμενο στο ἐξαλείφειν.

2. ὅτι οὐδέν μοι ἀρκέσει ὅδε ὁ βωμός: δευτερεύουσαν ονοματική ειδική πρόταση, εισάγεται με τον ειδικό σύνδεσμο (ὅτι), εκφέρεται με οριστική (ἀρκέσει) και συντακτικά λειτουργεί ως επεξήγηση στο τοῦτο.

Ε1. Προσηλυτισμός: εἰσελθών, Αυτοψία: ὁρῶν, Προφήτης: ἔφη, Θαυμαστής: θαυμάζω, Άξιος: ἀπήγαγον

Ε2. ἀνήσομεν: ἀνίημι (ἵημι) → άνεση, αφετηρία, κάθετος

εἶναι:εἰμι → ουσία, παρουσία, όντως

εὐεξαλειπτότερον: ἐξαλείφω → αλοιφή, εξάλειψη, πασάλειμμα

ἀπολιπεῖν: ἀπολείπω → λείψανο, παράλειψη, λιποψυχώ

ἀξιόλογα: λέγω → έπος, ρήτορας, ρήμα

 

 

 

 

Για να μεταφερθείτε στο Κριτήριο επιλέξτε τον παρακάτω σύνδεσμο:

Κριτήριο Αξιολόγησης Ξενοφώντος Κεφάλαιο 3, 51-53 & 56

Για να μεταβείτε στην αντίστοιχη Ενότητα της ύλης από το 3ο βιβλίο του Θουκυδίδη επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τους παρακάτω πίνακες:

Κεφάλαιο 70, 1 Κεφάλαιο 70, 2
Κεφάλαιο 70, 3 Κεφάλαιο 70, 4
Κεφάλαιο 70, 5 Κεφάλαιο 70, 6
Κεφάλαιο 71, 1 Κεφάλαιο 71, 2
Κεφάλαιο 72, 1 Κεφάλαιο 72, 2
Κεφάλαιο 72, 3 Κεφάλαιο 73, 1
Κεφάλαιο 74, 1 Κεφάλαιο 74, 2
Κεφάλαιο 74, 3 Κεφάλαιο 75, 1
Κεφάλαιο 75, 2-3 Κεφάλαιο 75, 4
Κεφάλαιο 75, 5 Κεφάλαιο 76
Κεφάλαιο 77, 1 Κεφάλαιο 77, 2
Κεφάλαιο 77, 3 Κεφάλαιο 78, 1
Κεφάλαιο 78, 2 Κεφάλαιο 78, 3-4
Κεφάλαιο 79, 1 Κεφάλαιο 79, 2
Κεφάλαιο 79, 3 Κεφάλαιο 80, 1
Κεφάλαιο 80, 2 Κεφάλαιο 81, 1
Κεφάλαιο 81, 2 Κεφάλαιο 81, 3
Κεφάλαιο 81, 4 Κεφάλαιο 81, 5

Για να μεταφερθείτε σε Συνδυαστικές Ερωτήσεις πρωτότυπου-μεταφρασμένου κειμένου απλώς επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τον παρακάτω πίνακα.

Τράπεζα Θεμάτων & Συνδυαστικές Ερωτήσεις Τράπεζα Θεμάτων & Απαντήσεις σε Συνδυαστικές Ερωτήσεις
Θουκυδίδης 3, 71-72 Θουκυδίδης 3, 71-72
Θουκυδίδης 3, 74Θουκυδίδης 3, 74
Θουκυδίδης 3, 74 & ΤΘ 169Θουκυδίδης 3, 74& ΤΘ 169
Θουκυδίδης 3, 74-75 Κριτήριο Αξιολόγησης Θουκυδίδης 3, 74 -75 Κριτήριο Αξιολόγησης
Θουκυδίδης 3, 81 Θουκυδίδης 3, 81
Θουκυδίδης 3, 81 Πλήρες Κριτήριο Θουκυδίδης 3, 81 Απαντήσεις Πλήρες Κριτήριο
Θουκυδίδης 3, 81.3-81.5 Θουκυδίδης 3, 81.3-81.5


Ξενοφώντας 2, 1-4 Ξενοφώντας 2, 1-4
Ξενοφώντας 3, 50-51Ξενοφώντας 3, 50-51
Ξενοφώντας 3, 51-53 & 56Ξενοφώντας 3, 51-53 & 56

Το κριτήριο αξιολόγησης που μόλις διαβάσατε και οι απαντήσεις που το συνοδεύουν προέρχονται από τις προσωπικές σημειώσεις της συναδέλφου Φρέριας Παπαθανασίου, η οποία το παραχώρησε στον ιστότοπό μας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους υπόλοιπους συναδέλφους.

Την ευχαριστούμε από καρδιάς και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία όχι μόνο στον επαγγελματικό στίβο αλλά και στην προσωπική της ζωή.

Η Ομάδα του filologika.gr


Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.