Ξενοφώντας Κεφάλαιο 4 Παράγραφος 22

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 4. Παράγραφος 22

Πρωτότυπο Κείμενο

Ἐξὸν δ΄ ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ πολιτεύεσθαι͵ οὗτοι τὸν πάντων αἴσχιστόν τε καὶ χαλεπώτατον καὶ ἀνοσιώτατον καὶ ἔχθιστον καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις πόλεμον ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους παρέχουσιν. Ἀλλ΄ εὖ γε μέντοι ἐπίστασθε ὅτι καὶ τῶν νῦν ὑφ΄ ἡμῶν ἀποθανόντων οὐ μόνον ὑμεῖς ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς ἔστιν οὓς πολλὰ κατεδακρύσαμεν. Ὁ μὲν τοιαῦτα ἔλεγεν· οἱ δὲ λοιποὶ ἄρχοντες καὶ διὰ τὸ τοιαῦτα προσακούειν τοὺς μεθ΄ αὑτῶν ἀπήγαγον εἰς τὸ ἄστυ.

Μετάφραση

Αν και ήταν δυνατό σε μας να ζούμε ειρηνικά ως ελεύθεροι πολίτες, αυτοί μας προξένησαν το χειρότερο από όλους και το δυσχερέστερο και τον πιο ανόσιο και τον πιο μισητό για θεούς και ανθρώπους εμ φύλιο πόλεμο. Ομως να ξέρετε καλά ότι και για κάποιους από αυτούς που σκοτώθηκαν σήμερα από εμάς όχι μόνο εσείς αλλά και εμείς χύσαμε πολλά δάκρυα». Ο κήρυκας έτσι περίπου μίλησε· οι υπόλοιποι αρχηγοί επειδή ακούγονταν κι αυτά πέρα από όσα είχαν συμβεί, οδήγησαν τους στρατιώτες τους πάλι πίσω στην Αθήνα.

Ἐξὸν δ΄ ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ πολιτεύεσθαι͵ οὗτοι τὸν πάντων αἴσχιστόν τε καὶ χαλεπώτατον καὶ ἀνοσιώτατον καὶ ἔχθιστον καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις πόλεμον ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους παρέχουσιν.: Κύρια πρόταση κρίσεως.

παρέχουσιν: ρήμα/ οὗτοι: υποκείμενο/ τὸν … πόλεμον: άμεσο αντικείμενο/ ἡμῖν: έμμεσο αντικείμενο (το δεύτερο του κειμένου).

αἴσχιστόν τε καὶ χαλεπώτατον καὶ ἀνοσιώτατον καὶ ἔχθιστον: επιθετικοί προσδιορισμοί στο πόλεμον.

πάντων: γενική διαιρετική στο πόλεμον.

Ἐξὸν: επιρρηματική εναντιωματική μετοχή με υποκείμενο πολιτεύεσθαι (τελικό απαρέμφατο) (απόλυτη) ως επιρρηματικός προσδιορισμός της εναντίωσης στο παρέχουσιν.

ἡμῖν: δοτική προσωπική στο απρόσωπο Ἐξὸν (το πρώτο του κειμένου).

ἐν εἰρήνῃ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της κατάστασης στο πολιτεύεσθαι.

καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις: δοτικές αντικειμενικές στο ἔχθιστον.

πρὸς ἀλλήλους: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει εχθρική διάθεση στο παρέχουσιν.

 Ἀλλ΄ εὖ γε μέντοι ἐπίστασθε: Κύρια πρόταση κρίσεως.

ἐπίστασθε: ρήμα/ ὑμεῖς (ενν.): υποκείμενο.

εὖ: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου στο ἐπίστασθε.

ὅτι καὶ τῶν νῦν ὑφ΄ ἡμῶν ἀποθανόντων οὐ μόνον ὑμεῖς ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς ἔστιν οὓς πολλὰ κατεδακρύσαμεν.: Δευτερεύουσα ονοματική ειδική πρόταση ως αντικείμενο στο ἐπίστασθε της κύριας πρότασης που προηγείται.

κατεδακρύσαμεν: ρήμα/ οὐ μόνον ὑμεῖς ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς: υποκείμενα/ ἔστιν οὓς (= τινάς): άμεσο αντικείμενο/ πολλὰ: έμμεσο αντικείμενο, σύστοιχο.

τῶν ἀποθανόντων: επιθετική μετοχή με υποκείμενο το άρθρο της, τῶν ως γενική διαιρετική στο ἔστιν οὓς.

ὑφ΄ ἡμῶν: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου στο τῶν ἀποθανόντων.

νῦν: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο τῶν ἀποθανόντων.

Ὁ μὲν τοιαῦτα ἔλεγεν·: Κύρια πρόταση κρίσεως.

ἔλεγεν: ρήμα/ Ὁ μὲν: υποκείμενο/ τοιαῦτα: σύστοιχο αντικείμενο.

οἱ δὲ λοιποὶ ἄρχοντες καὶ διὰ τὸ τοιαῦτα προσακούειν τοὺς μεθ΄ αὑτῶν ἀπήγαγον εἰς τὸ ἄστυ.: Κύρια πρόταση κρίσεως.

ἀπήγαγον: ρήμα/ οἱ ἄρχοντες: υποκείμενο/ τοὺς μεθ΄ αὑτῶν: αντικείμενο δυνάμει του άρθρου.

λοιποὶ: επιθετικός προσδιορισμός στο οἱ ἄρχοντες.

διὰ τὸ προσακούειν: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο ἀπήγαγον (έναρθρο απαρέμφατο).

τοιαῦτα: σύστοιχο αντικείμενο στο προσακούειν.

εἰς τὸ ἄστυ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κατεύθυνση σε τόπο στο ἀπήγαγον.

Η Ομάδα του filologika.gr

Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.