Θουκυδίδης Βιβλίο 3, Κεφάλαιο 74, 1
Για να μεταφερθείτε σε κάποια άλλη ενότητα των Αρχαίων Ελληνικών της Α’ Λυκείου επιλέξτε την αντίστοιχη σελίδα από το παρακάτω μενού:
Θουκυδίδης – Κερκυραϊκά
Παράγραφος 74, 1
Πρωτότυπο κείμενο
Διαλιπούσης δ΄ ἡμέρας μάχη αὖθις γίγνεται καὶ νικᾷ ὁ δῆμος χωρίων τε ἰσχύι καὶ πλήθει προύχων· αἵ τε γυναῖκες αὐτοῖς τολμηρῶς ξυνεπελάβοντο βάλλουσαι ἀπὸ τῶν οἰκιῶν τῷ κεράμῳ καὶ παρὰ φύσιν ὑπομένουσαι τὸν θόρυβον.
Μετάφραση
Και αφού πέρασε μία μέρα, έγινε πάλι μάχη και νικάνε οι δημοκρατικοί και εξαιτίας της ισχύος των θέσεων τους και επειδή είχαν αριθμητική υπεροχή· εξάλλου τους βοήθησαν με τόλμη και οι γυναίκες τους χτυπώντας (τους ολιγαρχικούς) με κεραμίδια από τα σπίτια τους και υπομένοντας τον θόρυβο της μάχης ενάντια στη γυναικεία φύση τους.
Διαλιπούσης δ΄ ἡμέρας
μάχη αὖθις γίγνεται
καὶ νικᾷ ὁ δῆμος
ἰσχύι
τε χωρίων
καὶ προύχων πλήθει·
ξυνεπελάβοντο αὐτοῖς τολμηρῶς
αἵ τε γυναῖκες
βάλλουσαι
τῷ κεράμῳ
ἀπὸ τῶν οἰκιῶν
καὶ ὑπομένουσαι τὸν θόρυβον
παρὰ φύσιν.
Και αφού πέρασε μία μέρα,
έγινε πάλι μάχη
και νικάνε οι δημοκρατικοί
και εξαιτίας της ισχύος
των θέσεων τους
και επειδή είχαν αριθμητική υπεροχή·
εξάλλου τους βοήθησαν με τόλμη
και οι γυναίκες τους
χτυπώντας (τους ολιγαρχικούς)
με κεραμίδια
από τα σπίτια τους
και υπομένοντας τον θόρυβο της μάχης
ενάντια στη γυναικεία φύση τους.
Ερμηνευτικές Ερωτήσεις
Α. Γυναικωνίτης (αρσ.) ο ειδικός χώρος ενός σπιτιού όπου διέμεναν οι γυναίκες. Πρωτοεμφανίστηκε την Ομηρική Εποχή (1100 – 750 π. Χ.)
Β. Μία γυναίκα, αν θέλει να είναι αυτόνομη, πρέπει να έχει χρήματα και ένα δικό της δωμάτιο· και αυτό, όπως θα δείτε, αφήνει άλυτο το πρόβλημα της πραγματικής φύσης της γυναίκας. Αν ζήσουμε άλλον έναν αιώνα –μιλώ για τη συλλογική ζωή, που είναι αληθινή– και έχουμε ένα δικό της δωμάτιο η κάθε μία, αν συνηθίσουμε να έχουμε την ελευθερία και το θάρρος να κάνουμε αυτό ακριβώς που σκεφτόμαστε, αν αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι δεν υπάρχει μπράτσο να πιαστούμε, τότε θα υπάρξει η ευκαιρία και η νεκρή ποιήτρια, που ήταν αδελφή του Σαίξπηρ, θα ανακτήσει το σώμα που τόσες φορές θυσίασε.
Ένα δικό της δωμάτιο (1929), Βιρτζίνια Γούλφ
Στο Κεφάλαιο 74 ο Θουκυδίδης δηλώνει ότι οι γυναίκες έριχναν κεραμίδια «παρά την φύσιν τους». Αφού μελετήσετε τα παραπάνω αποσπάσματα να εκφράσετε την άποψή σας κατά αν “ο γυναικωνίτης” συνέβαλε σε αυτή την «αφύσικη» πρωτοβουλία; Αιτιολογήστε την απάντηση σας. [≈200 λέξεις]
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Tο αποκλεισμένο φύλο. Οι παρείσακτες. Αυτές, οι περιφρονημένες, έβαλαν κεραμίδια. Από πού βρήκαν το θάρρος οι «αδύναμες»; Πού βρέθηκε η πρωτοβουλία; Πού βρέθηκε η σκέψη; Μέσα στο γυναικωνίτη, φυσικά.
Παραμελημένες μέσα σε ένα δικό τους δωμάτιο, έκλεβαν κάποια ερεθίσματα από τη μανία του εμφυλίου. Αντιλαμβάνονταν τους «πολιτικοποιημένους» πατέρες να σκοτώνουν τα παιδιά τους –για περισσότερους από «έναν αιώνα». Και τότε γεννήθηκε η ερώτηση, μέσα στο γυναικωνίτη: Ποιος είναι ο δικός μας ρόλος σε αυτό; Ποια η φύση μας; Πόσα επιτρέπουμε; Αρκούσε η πρώτη αφορμή. Απόψεις, διαφωνίες, ιδεώδη και βαθύνοα σχέδια, όλα εκχύλισαν από τις καταπιεσμένες, τις αδύναμες. Ιδέες που πνίγονταν από την ισχυρή φωνή των ανδρών για εποχές. Τότε αποφασίστηκε. Δεν άξιζε πλέον η φυλάκιση. Δολοφονίες βουλευτών, φιλονικίες στο όνομα της δημοκρατίας και αγριότητα. Τα επεξεργάζονταν όλα, ανενόχλητες στο δικό τους δωμάτιο. Αυτές οι γυναίκες, παρατηρώντας, καταγράφοντας, καταλάβαιναν, πως δεν υπήρχε καμία προκαθορισμένη «φύσιν», πως τα κεραμίδια ήταν εκεί, τις περίμεναν. Η μαχητικότητα μέσα τους ακόμα σιγόκαιγε. Είχαν αποκτήσει γνώμη πάνω στα πολιτικά ζητήματα, και κανένας από τους «πολιτικοποιημένους» που παρατηρούσαν δεν μπορούσε να αποδείξει το αντίθετο ή να τις αποσιωπήσει.
Γιατί κάθε ζυγός «πέφτει» από την ελευθερία προς τον καταπιεσμένο. Και η πατριαρχία, υπεροπτικά, χειραφέτησε ανήξερη τις γυναίκες. Τους επέτρεψε να συζητούν, να βλέπουν, να κρίνουν και να πολιτικοποιηθούν και δεν μπορούσαν να παραμείνουν στην αδράνεια όταν ο εχθρός απειλούσε τα παιδιά τους. Είχε γεννηθεί η βούληση των θηλυκών, μέσα στον γυναικωνίτη. Έτσι, ο γυναικωνίτης, ο χώρος φυλάκισης, εξελίχθηκε στη γυναικεία επανάσταση και η παρατήρηση αυτή κατέληξε με τις επιδοκιμασίες «τολμηρῶς» και «παρά φύσιν ὐπομένουσαι», γιατί οι γυναίκες άλλαξαν αυτή τη «φύσιν» που τους είχαν φορέσει. Σκέφτηκαν. Ελευθερώθηκαν. Απλά από μία ερώτηση, στην παραμέληση του γυναικωνίτη. Και η αείμνηστη Γουλφ είχε δίκιο. Απλά χρειάζονταν «συνήθεια» (της σκέψης), συνειδητοποίηση και ένα δικό τους δωμάτιο!
Την ενδεικτική απάντηση συνέταξε η μαθήτρια Α Λυκείου Τσούλη Αναστασία σύμφωνα με τις υποδείξεις και οδηγίες της καθηγήτριάς της Μαρίας Γεωργοπούλου
Για να μεταφερθείτε στην Ενότητα που επιθυμείτε απλώς επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τον παρακάτω πίνακα.
Για να μεταφερθείτε σε Συνδυαστικές Ερωτήσεις πρωτότυπου-μεταφρασμένου κειμένου απλώς επιλέξτε τον αντίστοιχο σύνδεσμο από τον παρακάτω πίνακα.
Η Ομάδα του filologika.gr
Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν τα Φιλολογικά μαθήματα ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook.